Π. Κόκκαλης: Θα αγωνιστώ για τη βιώσιμη ανάπτυξη

Κουβαλάει ένα «βαρύ» όνομα, η υποψηφιότητα του με το ευρωψηφοδέλτιο «ΣΥΡΙΖΑ - ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ» έχει προκαλέσει πολλές κι έντονες συζητήσεις, ενώ ο ίδιος σε συνέντευξή του στο economistas.gr απορρίπτει το δίλημμα «επιχειρηματίας ή πολιτικός;». Ο Πέτρος Κόκκαλης, ετοιμάζεται για το άλμα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση στο Ευρωκοινοβούλιο, διαλέγοντας «στρατόπεδο»: απέναντι από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές - στηρίζοντας το κοινωνικό κράτος και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Έχοντας πάρει τα εύσημα από τις Βρυξέλλες για την πρωτοβουλία του Blue Growth Piraeus, συνδέει την «αιμορραγία»του brain drain με τις περιορισμένες δυνατότητες χρηματοδότησης των νεοφυών επιχειρήσεων και υποστηρίζει ότι πολιτικές λιτότητας των προηγούμενων ετών, όχι μόνο στην Ελλάδα, είναι αυτές που διεύρυναν τις κοινωνικές ανισότητες κι αποτέλεσαν εύφορο έδαφος για την επανεμφάνιση ακραίων φωνών και τάσεων στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Κατ’ αρχάς, δεν μπορώ παρά να σας ρωτήσω τι είναι αυτό που σας οδήγησε στην απόφαση να διεκδικήσετε μια θέση Ευρωβουλευτή. Για ποιόν λόγο ο ψηφοφόρος πρέπει να ψηφίσει τον Πέτρο Κόκκαλη; Τι πρέπει να προσδοκά από εσάς;

Διεκδικώ την ψήφο των συμπολιτών μου στις ευρωεκλογές για να θέσουμε, για πρώτη φορά στην κεντρική πολιτική ατζέντα, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τους 17 Παγκόσμιους Στόχους βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ για το 2030. Ένας ψηφοφόρος μπορεί να προσδοκά έναν πολυμέτωπο και συνεχή αγώνα, από πλευράς μου, απέναντι στην (εγ)κλιματική αλλαγή που πραγματοποιείται εδώ και χρόνια και οδηγεί σε λεηλασία φυσικών και ανθρώπινων πόρων καθώς και στη συντριβή της κοινωνικής συνοχής, η οποία αποτελεί κοινό πλούτο για όλους μας. Απέναντί μας έχουμε μια ιδεολογία που προτάσσει τη μείωση του κράτους και διαρρηγνύει το κοινωνικό συμβόλαιο που υπήρχε στην Ευρώπη μετά το δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, αυτό του κράτους πρόνοιας. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε και τα ζούμε με την άνοδο της σκοταδιστικής και κοσμομηδενιστικής δεξιάς. Εμείς θα παλέψουμε για μια Ευρώπη με περισσότερο πολιτική συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με λιγότερη γραφειοκρατία και μεγαλύτερη έμφαση στην καινοτομία και ασφαλώς στην κοινωνική συνοχή. Ως κίνηση πολιτών «Κόσμος», οραματιζόμαστε ένα μέλλον βιώσιμης ανάπτυξης και προόδου, νέων τεχνολογιών και νεοφυών επιχειρήσεων, συνεργασίας, αξιοπρέπειας και αλληλεγγύης.

Υπάρχουν πολλοί που θεωρούν ότι επιχειρηματικότητα και πολιτική δεν είναι συμβατά. Τι πιστεύετε;

Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω ριζικά. Βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν -η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα μας προειδοποιεί ότι έχουμε 12 χρόνια για να σταματήσουμε την καύση ορυκτών καυσίμων. Ο Γ.Γ των Ηνωμένων Εθνών σε πρόσφατη διάσκεψη στην Πολωνία ανέβηκε στο βήμα και έβαλε τα κλάματα. Την ίδια στιγμή, παιδιά βγαίνουν στους δρόμους σε μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις και διαμαρτύρονται. Δεν μπορούμε να ασχολούμαστε με μικροπολιτικά παιχνίδια και ιδιότητες. Τι σημαίνει ότι κάποιος είναι «επιχειρηματίας»; Όταν παράλληλα είναι κοινωνικά ενεργός και συστηματικά παρών ως πολίτης δεν έχει το δικαίωμα να συνταχθεί με τις προοδευτικές δυνάμεις που σχηματίζουν μέτωπο απέναντι σε μια σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική, η οποία αρνείται πεισματικά να δει τον κοινωνικό αντίκτυπο των επιλογών της; Θα τον αφήσουμε εκτός επειδή είναι επιχειρηματίας; Δεν αποτελεί κομμάτι του κοινωνικού συνόλου; Σας διαβεβαιώ ότι πολύ περισσότερο από τους οικονομικούς δείκτες, με ενδιαφέρει να θέσουμε τις βάσεις για ένα αξιοπρεπές παρόν που δεν αφήνει κανέναν και καμία πίσω, αλλά κι ένα βιώσιμο μέλλον που σέβεται τις επόμενες γενιές.

Μια από τις «πληγές» της πολυετούς κρίσης είναι η φυγή χιλιάδων νέων επιστημόνων. Πώς μπορούν να επιστρέψουν στην Ελλάδα;

Το ψηφιακό μέλλον είναι ήδη εδώ -αυτό που είναι σημαντικό να δούμε με προσοχή είναι η ανάγκη εκπαίδευσης των εργαζομένων στις ψηφιακές δεξιότητες, ώστε αφενός να συρρικνωθεί το χάσμα μεταξύ όσων έχουν τη γνώση και όσων υπολείπονται αυτής και αφετέρου για να μειωθεί το brain drain των νέων επιστημόνων. Ασφαλώς, το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας των ελληνικών νεοφυών επιχειρήσεων, καθώς και οι περιορισμένες δυνατότητες χρηματοδότησής τους είναι ένα ζήτημα που συνδέεται άμεσα με τη διαρροή ανθρώπινου κεφαλαίου. Όμως, οι αλλαγές που δρομολογούνται ενόψει της 4ης βιομηχανικής επανάστασης μας παρέχουν εργαλεία για να δώσουμε λύσεις στις σημερινές παθογένειες, που οδηγούν χιλιάδες νέους στη μετανάστευση.

Η Ελλάδα έχει βγει από την περιπέτεια των Μνημονίων, ωστόσο η κληρονομιά της κρίσης είναι βαριά. Η οικονομική στόχευση είναι ορθή; Ποια πρέπει να είναι η «συνταγή» για να μη χαθεί το τρένο;

Μια οικονομία που θα είναι ικανή να φέρει τη δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη στον κόσμο και θα ακολουθήσει τις νόρμες των Ηνωμένων Εθνών και το Παγκόσμιο Σύμφωνο για την Επιχειρηματικότητα υιοθετώντας τη μέθοδο του τριπλού αποτελέσματος, δηλαδή πέρα από οικονομική να παράγει περιβαλλοντική και κοινωνική αξία. Πιστεύω ότι πρέπει να προχωρήσουμε δυναμικά προς αυτή την κατεύθυνση, η οποία προσφέρει ευκαιρίες απασχόλησης χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις. Παράλληλα, απαιτούνται δράσεις που θα στηρίζουν τις νεοφυείς επιχειρήσεις, ενώ λόγω της παρατεταμένης κρίσης που βίωσε η χώρα μας θεωρώ ότι είναι αναγκαίο να ληφθούν ακόμη μεγαλύτερες πρωτοβουλίες για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής. Αυτός πιστεύουμε ότι είναι ο σύγχρονος δρόμος της οικονομίας και ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε. Οι σκληρές πολιτικές λιτότητας αυξάνουν τις κοινωνικές ανισότητες και οδηγούν σε περισσότερους αποκλεισμούς.

Παρά την σχεδόν δεκαετή βαθιά κρίση, που «σημάδεψε» και τα κόμματα, διαπιστώνουμε ότι αντί να έχουν αμβλυνθεί τα πολιτικά πάθη, οι αντιπαραθέσεις εντός κι εκτός Κοινοβουλίου οξύνονται. Ποιοι κίνδυνοι ελλοχεύουν;

Η παρατεταμένη κρίση που βίωσε η Ελλάδα με την εφαρμογή σκληρών πολιτικών λιτότητας οδήγησαν στην αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων και στην υποβάθμιση των δικαιωμάτων των πολιτών. Η Ελλάδα δεν διαφέρει από την υπόλοιπη Ευρώπη, αντιμετωπίζει και αυτή το ζήτημα της ακροδεξιάς απειλής που τροφοδοτήθηκε από την κρίση. Το γεγονός ότι η οικονομία μας διάγει καλύτερες μέρες δε σημαίνει ότι η απειλή δεν είναι παρούσα. Δε χρειάζεται να πάμε μακριά. Δείτε τι συμβαίνει δίπλα μας με τις πολιτικές που ακολουθεί το κόμμα του Σαλβίνι. Είναι κρίσιμο να αντιληφθούμε ότι το έδαφος είναι εύφορο για την ακροδεξιά εδραίωση. Στο πλαίσιο αυτό και απέναντι στην εδραίωση αυτού του πόλου διακυβέρνησης, υπάρχουν οι προοδευτικές δυνάμεις που συσπειρώνονται στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Οι επερχόμενες εκλογές και ο αυριανός σχηματισμός του Ευρωκοινοβουλίου θα καθορίσει το μέλλον μας, καθότι οι αποφάσεις που θα λάβουν οι αντιπρόσωποι του ευρωκοινοβουλίου θα διαμορφώσουν σημαντικά τις πολιτικές που θα κληθεί να εφαρμόσει η χώρα μας.