Πόσα παίρνουν οι αθλητές που κερδίζουν μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες
Για έναν αθλητή, το Ολυμπιακό μετάλλιο είναι συνήθως το σημαντικότερο επίτευγμα της καριέρας του – χωρίς αυτό να εγγυάται και οικονομική εξασφάλιση.
Και παρά το γεγονός ότι η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή δε δίνει χρήματα στους αθλητές που κερδίζουν μετάλλια, πολλές χώρες αποζημιώνουν τους αθλητές τους που ανεβαίνουν στο πόντιουμ. Ωστόσο, τα χρήματα αυτά ποικίλουν σημαντικά.
Για παράδειγμα, η αμερικανική Ολυμπιακή και Παρολυμπιακή Επιτροπή δίνουν 37.500 δολάρια για τα χρυσά μετάλλια, 22.500 για τα ασημένια και 15.000 δολάρια για τα χάλκινα. Στους Ολυμπιακούς του 2016, η αποζημίωση ήταν 25.000 για τα χρυσά, 15.000 για τα αργυρά και 10.000 για τα χάλκινα.
Για αθλητές όπως η Αμερικανίδα, Σιμόν Μπάιλς, τα κέρδη είναι αξιοσημείωτα. Κέρδισε τρία χρυσά και ένα αργυρό στο Παρίσι, πράγμα που σημαίνει ότι η αποζημίωση της θα ανέλθει σε 135.000 δολάρια.
Η αύξηση μέσα σε οκτώ χρόνια είναι σημαντική και ξεπερνά τον πληθωρισμό, ωστόσο τα χρήματα που δίνουν οι ΗΠΑ είναι πολύ λιγότερα σε σχέση με άλλες χώρες.
Σύμφωνα με πληροφορίες του CNBC μεταξύ 14 χωρών, οι ΗΠΑ είναι η 10η χώρα όσον αφορά τις αποζημιώσεις των μεταλλίων.
Στην κορυφή, βρίσκονται το Χονγκ Κονγκ και η Σιγκαπούρη που δίνουν στους αθλητές με χρυσό μετάλλιο, 768.000 δολάρια και 745.000 δολάρια, αντίστοιχα.
Ενώ η Ινδονησία, το Ισραήλ, το Καζακστάν, η Μαλαισία και η Ισπανία δίνουν στους χρυσούς Ολυμπιονίκες τουλάχιστον 100.000 δολάρια για κάθε μετάλλιο.
Μεταξύ των 14 χωρών, η Αυστραλία δίνει τα λιγότερα χρήματα, μόλις 13.000 δολάρια γι το χρυσό, 10.000 για το ασημένιο και 7.000 για το χάλκινο. Ενώ κάποιες χώρες, όπως η Μεγάλη Βρετανία και η Νορβηγία, δεν έχουν θεσπίσει κάποιο χρηματικό έπαθλο για τους Ολυμπιονίκες τους.
Βέβαια, οι αποζημιώσεις για τα μετάλλια είναι ψίχουλα για ορισμένους αθλητές που εξαργυρώνουν την επιτυχία τους με τεράστιες χορηγίες.
Δυστυχώς, όμως, πολλοί άλλοι παλεύουν για να χρηματοδοτήσουν την αθλητική τους καριέρα. Ένας αθλητής χρειάζεται έως και 100.000 δολάρια το χρόνο για να πληρώσει για τα ταξίδια, τον εξοπλισμό, τον προπονητή και τις θεραπείες ανάρρωσης από τραυματισμούς.
Αυτός είναι και ο λόγος που πολλοί Ολυμπιονίκες κάνουν και άλλες δουλειές.
Βέβαια, υπάρχουν και χώρες που δίνουν άλλες παροχές πέραν των χρημάτων. Για παράδειγμα, το Καζακστάν δίνει σπίτια στους αθλητές που κερδίζουν μετάλλια: ένα τριάρι για το χρυσό, ένα διάρι για το ασημένιο και μία γκαρσονιέρα για το χάλκινο μετάλλιο.