Γιατί τα στελέχη των εταιρειών δεν κόβουν τις αμοιβές τους αντί να απολύουν κόσμο
Η περικοπή 10.000 θέσεων εργασίας σημαίνει εξοικονόμηση ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων το χρόνο.
Με το μπαράζ απολύσεων που έχουμε δει τους τελευταίους μήνες, ειδικά στον τομέα των εταιρειών υψηλής τεχνολογίας στις ΗΠΑ, γεννάται το εξής πολύ απλό ερώτημα: Γιατί οι υψηλά αμειβόμενοι διευθυντές δεν μειώνουν τα τεράστια πακέτα αποδοχών και να σώσουν κάποιες θέσεις εργασίας;
Η απάντηση που δίνουν τα ίδια τα στελέχη είναι σχετικά απλή:
Κατ’ αρχάς είναι απλά μαθηματικά. Το να μειώσουν τον τεράστιο μισθό τους δεν κάνει ιδιαίτερη διαφορά στα κόστη της εταιρείας. Το αντίθετο ισχύει όταν γίνονται μαζικές απολύσεις.
Ας πάρουμε το παράδειγμα της Google ή της Microsoft, δύο εταιρείες των οποίων τα μεγέθη μοιάζουν αρκετά. Και οι δύο έχουν 200.000 εργαζομένους. Και οι δύο απέλυσαν 10.000 εργαζομένους τον προηγούμενο χρόνο. Οι διευθύνοντες σύμβουλοι και των δύο εταιρειών παίρνουν περίπου 2 εκατομμύρια το χρόνο.
Η περικοπή 10.000 θέσεων εργασίας σημαίνει εξοικονόμηση ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων το χρόνο. Ο μισθός του διευθύνοντος συμβούλου είναι μία σταγόνα στον ωκεανό.
Από την άλλη, υπάρχουν και οι παροχές σε μετοχές.
Ο Sundar Pichai της Google έβγαλε πέρυσι από μετοχές περισσότερα από 200 εκατομμύρια δολάρια, ενώ ο Satya Nadella της Microsoft έβγαλε περίπου 50 εκατομμύρια το 2022. Όμως, αυτά τα χρήματα δε βγήκαν από τα ταμεία της εταιρείας. Οι εταιρείες τους έδωσαν μετοχές, τις οποίες έχουν τη δυνατότητα να πουλήσουν μετά από κάποιο διάστημα.
Και οι δύο έβγαλαν πολλά χρήματα – σε μετοχές – καθώς οι κινήσεις τους οδήγησαν σε άνοδο της τιμής της μετοχής. Και για τα διοικητικά συμβούλια των εταιρειών πρόκειται και για ένα κίνητρο. Δίνουν στα στελέχη μετοχές και τα στελέχη έχουν κίνητρο να πάνε καλά οι εταιρείες ώστε να ανέβει η αξία των μετοχών…
Ένας άλλος παράγοντας για τις υψηλές αποδοχές των στελεχών αυτών είναι ο ανταγωνισμός. Όπως και στο ποδόσφαιρο, οι σούπερ σταρ πληρώνονται με αστρονομικά ποσά. Το ίδιο ισχύει και για τις επιχειρήσεις, καθώς οι σούπερ-διευθύνοντες σύμβουλοι είναι ελάχιστοι και ο ανταγωνισμός είναι έτοιμος να τους αρπάξει ανά πάσα στιγμή.
Πολλοί αναρωτιούνται: αν η εταιρεία δεν πάει καλά, δε θα πρέπει και ο επικεφαλής να πονέσει. Κάποιοι έχουν πονέσει. Για παράδειγμα, ο Sundar Pichai είχε δεσμευτεί να μειώσει τις αποδοχές του, αν και τελικά – χάρη στην άνοδο της τιμής της μετοχής – κατάφερε να κερδίσει το αστρονομικό ποσό των 200 εκατομμυρίων δολαρίων.
Ο Tim Cook της Apple ζήτησε δημόσια να μειωθούν οι αποδοχές του – σε μετοχές – στο μισό, στα 40 εκατομμύρια δολάρια. Ωστόσο ο βασικός του μισθός των 3 εκατομμυρίων και το μπόνους των 6 εκατομμυρίων παρέμειναν ίδια.
Έχοντας βγάλει αυτά τα αμύθητα ποσά, οι διευθύνοντες σύμβουλοι θα επιστρέψουν στις εταιρείες και θα βγάλουν έναν εμψυχωτικό λόγο στους υπαλλήλους που έμειναν, θα τονίσουν πόσο λυπήθηκαν γι’ αυτούς που έφυγαν και, κυρίως, θα πουν ότι πρέπει όλοι να εργαστούν μαζί για το καλό της επιχείρησης!