Δήμευση και κάθειρξη για τους καταχραστές του Δημοσίου
Λεπτομέρειες σχετικά με τις αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας δίνουν πηγές του υπουργείου Δικαιοσύνης που τονίζουν πως ο νόμος 1608/1950 απέτυχε παταγωδώς στο να αντιμετωπίσει τα φαινόμενα οικονομικής και πολιτικής διαφθοράς.
Το νέο νομοθετικό πλαίσιο θα προβλέπει κάθειρξη από 10 έως 15 έτη, ενώ παράλληλα αυστηροποιείται το οικονομικό όριο που αφορά τη βασικά απειλούμενη ποινή, καθώς μειώνεται από τις 150.000 ευρώ στις 120.000 ευρώ.
Συγκεκριμένα, στελέχη του υπουργείου Δικαιοσύνης ανέφεραν πως επί 70 χρόνια από τη νομοθέτησή του το 1950 ο ν. 1608, επονομαζόμενος και ως “νόμος περί καταχραστών δημοσίου” απέτυχε παταγωδώς να αντιμετωπίσει τα φαινόμενα οικονομικής και πολιτικής διαφθοράς, προκαλώντας το κοινό περί δικαίου αίσθημα, αφού σε ελάχιστες περιπτώσεις εφαρμόστηκαν οι διατάξεις του. Συνολικά το ισχύον θεσμικό πλαίσιο δεν ευνοούσε την αποκάλυψη των προσώπων που εμπλέκονταν στις υποθέσεις διαφθοράς ως συνεργοί και συμμέτοχοι, με αποτέλεσμα μόλις 2 -3 σημαίνοντα πολιτικά πρόσωπα να έχουν τιμωρηθεί τόσα χρόνια βάσει του νόμου περί καταχραστών και χωρίς να επιβληθούν ισόβια, παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις.
Αποτέλεσμα είναι οι δρακόντειες διατάξεις του να καταλήξουν να περιοριστούν στη στοχοποίηση πράξεων χαμηλότερης απαξίας, με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα τις περιπτώσεις πλαστών πτυχίων καθαριστριών.
Μέσα από τη συνδυαστική εφαρμογή των διατάξεων των σχεδίων νέου ποινικού κώδικα και νέου κώδικα ποινικής δικονομίας προβλέπονται τα εργαλεία προκειμένου όχι μόνο να τιμωρηθεί ο δράστης, αλλά και να συνεργαστεί ώστε να αποκαλύψει συνενόχους και να επιστρέψει έγκαιρα τα ποσά που αφορούσε η εγκληματική πράξη (ποινική συνδιαλλαγή, ποινικός συμβιβασμός, μέτρα επιείκειας). Να επιστρέψουν δηλαδή «τα κλεμμένα» στο Ελληνικό Δημόσιο, κάτι το οποίο σε ελάχιστες περιπτώσεις έχει καταστεί εφικτό με το παλαιότερο νομοθετικό πλαίσιο.
Πέραν αυτών όμως, με το νέο νόμο εκσυγχρονίζονται οι θεσμοί της δήμευσης και της αναπληρωματικής δήμευσης ή της αντικατάστασής της με χρηματική ποινή προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η περιουσία που έχασε το δημόσιο θα επιστραφεί πλήρως και σε κάθε περίπτωση.