Ιστορίες τρέλας με τον ΦΠΑ προμηθευτών Μαρινόπουλου
Μια επιχείρηση, στο πλαίσιο συμφωνίας εξυγίανσης της, δίνει τα χέρια με τους πιστωτές της για «κούρεμα» των απαιτήσεων τους. Τι πιο λογικό από το να ζητήσουν αυτές οι προμηθεύτριες εταιρίες την επιστροφή ή τον συμψηφισμό του αναλογούντος ΦΠΑ που απέδωσαν στην εφορία χωρίς να τον έχουν πληρωθεί;
Δυστυχώς, για μια ακόμα φορά η λογική σταματάει εκεί που αρχίζει το Δημόσιο και κάπως έτσι χρειάστηκε να φτάσουν αυτές οι διεκδικήσεις στο ΣτΕ (!), που άρχισε να δικαιώνει τους προσφεύγοντες, στέλνοντας τους φακέλους στην εφορία για επανεκκαθάριση του οφειλόμενου ΦΠΑ. Τι πιο λογικό να ζητάνε οι περίπου 2.200 προμηθευτές του Μαρινόπουλου- γιατί περί αυτού πρόκειται- μια Απόφαση από την ΑΑΔΕ, που να ορίζει αυτοματοποιημένες διαδικασίες, έτσι ώστε αυτές οι επιχειρήσεις να γλιτώσουν χρόνο και χρήμα;
Παράγοντες της αγοράς υπολογίζουν ότι αυτές οι απαιτήσεις ΦΠΑ από το Δημόσιο είναι τουλάχιστον 70 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, το πρόβλημα δεν είναι δημοσιονομικό ή τουλάχιστον δεν είναι κυρίως δημοσιονομικό. Αυτό που ανησυχεί το οικονομικό επιτελείο είναι το πώς μπορεί να αποκατασταθεί η προφανής αδικία, χωρίς να ανοίξουν «παράθυρα» για ανάλογες διεκδικήσεις από αντίστοιχες υποθέσεις.
Η υπόθεση του Μαρινόπουλου είναι ίσως χαρακτηριστική του γραφειοκρατικού κυκεώνα, όπου μπορεί να μπλέξει κανείς αποφασίζοντας να εμπλακεί στα επιχειρηματικά πράγματα, καθώς εκτός του ότι δεν μπορεί να ξέρει τι του… ξημερώνει, θα πρέπει να οπλιστεί με υπομονή για να αντεπεξέλθει στους σφικτούς εναγκαλισμούς της φορολογικής- και όχι μόνο- γραφειοκρατίας. Μια ακόμα έκθεση από το Tax Foundation, αποκαλύπτει τι βρίσκεται πίσω από τη βιτρίνα της Φορολογικής Διοίκησης εν Ελλάδι.
Αυτό που πραγματεύεται η μελέτη, «πατώντας» πάνω στο «Paying Taxes 2018» της PwC και στο «Doing Bussiness» της Παγκόσμιας Τράπεζας, είναι η πολυπλοκότητα της φορολογίας εισοδήματος των επιχειρήσεων, όπως μπορεί να μετρηθεί με τις ώρες που απαιτούνται για να εκπληρώσει κανείς τις φορολογικές του υποχρεώσεις. Η Ελλάδα συμπεριλαμβάνεται στην τριάδα χωρών με τις χειρότερες επιδόσεις.
Οι Κώδικες Φορολογικής Διαδικασίας θα πρέπει να είναι απλοί, έτσι ώστε για τις επιχειρήσεις να είναι εύκολο να συμμορφωθούν και για τις Αρχές να τους εφαρμόσουν. Οι απλοί, καλοσχεδιασμένοι Κώδικες μπορούν να ενθαρρύνουν την επιχειρηματική δραστηριότητα, οδηγώντας σε αύξηση των επενδύσεων και της απασχόλησης.
Αντιθέτως, οι πολύπλοκες φορολογικές διαδικασίες μπορεί να οδηγήσουν τους φορολογούμενους σε ακούσια σφάλματα ή να επιτρέψουν τη φοροδιαφυγή», σημειώνει η Elke Assen, που υπογράφει το ενημερωτικό σημείωμα. Στην Εσθονία, οι υπόχρεοι χρειάζονται μόλις 5 ώρες το χρόνο για υποβάλλουν- φυσικά ηλεκτρονικά- τα αναγκαία έγγραφα και να πληρώσουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Πόσες ώρες απαιτούνται στην Ελλάδα; 78! Το μόνο… παρήγορο είναι ότι τη χειρότερη επίδοση έχει η Σλοβενία με 86 ώρες.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν τα επιμέρους στοιχεία, που περιλαμβάνονται στην Έκθεση της PwC και αφορούν ειδικά στο ΦΠΑ. Έτσι, ενώ η συμμόρφωση με τις διαδικασίες της Φορολογίας Εισοδήματος Νομικών Προσώπων απαιτεί 3,5 ώρες- που είναι από τις καλλίτερες επιδόσεις- για τη συμμόρφωση με τις διαδικασίες του ΦΠΑ απαιτούνται 19,5 ώρες, ενώ ο χρόνος αναμονής για επιστροφές ΦΠΑ φτάνει κατά μέσο όρο στις 31,5 εβδομάδες!