Πώς η Κύπρος έγινε «μαγνήτης» για τις ναυτιλιακές
Δείγμα του τι μπορεί να επιτύχει μια χώρα, εφόσον έχει σοβαρό σχεδιασμό και πλάνο υλοποίησής του, αναφορικά με την προσέλκυση επιχειρήσεων κι επενδύσεων από το εξωτερικό, αποτελεί η περίπτωση της Κύπρου, σε αντιδιαστολή με το τι συμβαίνει στην Ελλάδα επί δεκαετίες. Όπως ανακοίνωσε τις προηγούμενες ημέρες, το υφυπουργείο Ναυτιλίας της Κύπρου, κατά την διάρκεια του τελευταίου 12μήνου αυξήθηκε κατά 21% ο αριθμός των ναυτιλιακών εταιρειών που εδρεύουν στην Κύπρο, από τις 168 πέρσι σε 203 φέτος, με την τάση μάλιστα να είναι έντονα ανοδική. Όπως αναφέρει το νεοσύστατο υφυπουργείο (πρωτολειτούργησε πριν από περίπου ένα χρόνο), βασικός λόγος είναι η εισροή ξένων εταιρειών, που επέλεξαν την χώρα για την νέα τους έδρα. Σε σχέση μάλιστα με το 2013, ο αριθμός των εταιρειών είναι σχεδόν διπλάσιος.
Τουλάχιστον μια εταιρεία μετακόμισε στην Κύπρο από το Χονγκ Κονγκ, ενώ δύο εταιρείες ναυτασφαλειών μετεγκαταστάθηκαν από το Λονδίνο, εν όψει του Brexit. Ακόμα πιο χαρακτηριστική ήταν η κίνηση της βρετανικής P&O Ferries, της μεγαλύτερης ναυτιλιακής εταιρείας στις γραμμές της Μάγχης, η οποία αποφάσισε προ ολίγων εβδομάδων να μεταφέρει όλα της τα πλοία (έξι επιβατηγά-οχηματαγωγά) από την βρετανική σημαία, στην κυπριακή. «Επιλέξαμε το νηολόγιο της Κύπρου, επειδή βρίσκεται στην «Λευκή Λίστα» των σχετικών ελεγκτικών φορέων (Paris MOU και Tokyo MOU), κάτι που μεταφράζεται σε λιγότερες επιθεωρήσεις κι ελέγχους στα κατά τόπους λιμάνια, αλλά και σε σημαντικά ευνοϊκότερες ρυθμίσεις φορολογικού χαρακτήρα, καθώς τα πλοία θα νηολογηθούν σε ένα νηολόγιο που βρίσκεται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης» δήλωσε τότε η διοίκηση της εταιρείας, η οποία αν και εδρεύει στην Μεγ. Βρετανία, ανήκει στον αραβικό όμιλο της DP World.
Στην Λευκή Λίστα βρίσκεται βέβαια επί σειρά ετών και η ελληνική σημαία, η οποία όμως αντί να προσθέτει πλοία, χάνει διαρκώς μερίδιο αγοράς με το ετήσιο ισοζύγιο (προσθήκες-αφαιρέσεις) να είναι διαρκώς αρνητικό. Η Κύπρος έχει θέσει σε εφαρμογή ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο σχέδιο προώθησης της χώρας ως διεθνές ναυτιλιακό κέντρο. Λόγω και των ιδιαίτερων δεσμών της με την Μεγ. Βρετανία, μεγάλο μέρος της σχετικής προσπάθειας, επικεντρώθηκε στην προσέλκυση μέρους του περίφημου ναυτιλιακού κέντρου του Λονδίνου, ώστε να εκμεταλλευτεί την διογκούμενη ανασφάλεια που έχει δημιουργηθεί λόγω του Brexit και κυρίως του τρόπου με τον οποίο είναι πιθανό τελικά αυτό να υλοποιηθεί (δηλαδή χωρίς συμφωνία).
Την ίδια στιγμή, το ελληνικό Υπουργείο Ναυτιλίας, δεν έχει καν επαναφέρει στο δημόσιο διάλογο τα περί «ναυτιλιακού κέντρου» στην Ελλάδα, που έστω και θεωρητικά, είχε βρεθεί στο επίκεντρο πριν από λίγα χρόνια, στο πλαίσιο πιθανών νομοθετικών παρεμβάσεων για την διευκόλυνση της εγκατάστασης εταιρειών του ναυτιλιακού τομέα. Φαίνεται ότι έχουμε ήδη αρκετές ξένες επενδύσεις....