Τα τρία σενάρια για την επόμενη έκδοση ομολόγου
«Διανύουμε περίοδο χαμηλών επιτοκίων στην αγορά ομολόγων, ενώ το κλίμα δείχνει να βελτιώνεται μετά από την έκδοση του 5ετούς», παρατηρούν στο economistas πηγές κοντά στη διαδικασία. Ωστόσο, τα καλά νέα σταματούν κάπου εδώ, καθώς πριν από την επόμενη έκδοση, αναμένεται η ετυμηγορία των Ευρωπαίων για το κατά πόσο η Ελλάδα παραμένει στο μονοπάτι (on track) και τα μηνύματα δεν είναι ιδιαιτέρως ενθαρρυντικά.
«Όσο κι αν ο άλλος θέλει να σε βοηθήσει, πρέπει να κάνεις κάτι μόνος σου», σημειώνουν οι ίδιες πηγές, επιβεβαιώνοντας ότι το λίαν ευαίσθητο θέμα του χρόνου και του είδους της έκδοσης, είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την Έκθεση της Κομισιόν και τον αντίκτυπο της. “Η Έκθεση θα έχει πολλές συστάσεις (recommendations) προς την ελληνική κυβέρνηση” προειδοποιούν την ίδια ώρα πηγές από το ευρωπαϊκό στρατόπεδο, δικαιώνοντας έτσι εν πολλοίς την ανησυχία στο επιτελείο που σχεδιάζει την επόμενη έξοδο στις αγορές.
Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Αν η συνεδρίαση του Eurogroup της 11ης Μαρτίου έχει θετικό αποτέλεσμα και οδηγήσει στην εκταμίευση της δόσης, τότε, ακόμα κι αν η Έκθεση της Κομισιόν στις 27 του μήνα είναι «ξινή», ο δρόμος προς την επόμενη έκδοση θα στρωθεί με... ροδοπέταλα. Αντιθέτως, εάν η δόση «παγώσει» μέχρι νεωτέρας, τότε το κλίμα θα «στραβώσει» και θα πρέπει να ενεργοποιηθούν τα εναλλακτικά σχέδια δράσης.
Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν 3 σενάρια για την επόμενη έκδοση, αλλά με κοινή παραδοχή ότι όσο μεγαλύτερης διάρκειας θα είναι το νέο ομόλογο, τόσο μικρότερο θα είναι το ζητούμενο ποσό.
Το πρώτο σενάριο, προβλέπει την έκδοση 10ετούς ομολόγου, που είναι ο διακαής πόθος όχι μόνο της κυβέρνησης αλλά και των τεχνοκρατών της ελληνικής πλευράς, ειδικά εάν συγκεντρώσει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του 5ετούς, δηλαδή αθρόα προσέλευση «σοβαρών» funds. Αυτήν τη στιγμή η τιμή του 10ετούς στη δευτερογενή αγορά έχει υποχωρήσει κάτω από το 4% και η εκτίμηση είναι ότι μια νέα έκδοση αυτής της διάρκειας μπορεί να έχει τιμή ως 4,5%. Το ζητούμενο ποσό δεν θα ξεπεράσει, πάντως, τα 2 δις ευρώ.
Το δεύτερο σενάριο προβλέπει την έκδοση 7ετούς ομολόγου, στη λογική ότι είναι κάτι μεγαλύτερο από 5ετές και κοντά σε 10ετές, αλλά είναι προφανές ότι δεν αποτελεί κεντρική επιδίωξη της Αθήνας. Η τρίτη επιλογή είναι το reopening του ομολόγου Σαμαρά του 2014, που λήγει μέσα στον Απρίλιο. Είναι επί της ουσίας η χειρότερη εναλλακτική, καθώς θα σηματοδοτήσει την αδυναμία της Ελλάδας να βγει στις αγορές για δάνειο πέρα από την περίοδο- ομπρέλα για το Χρέος.