DW: «Ακριβό μου, γερμανικό Πάσχα!»

Αυτές τις ημέρες τα γερμανικά ΜΜΕ έχουν βρει έναν νέο πρωταγωνιστή για τα ρεπορτάζ τους. Το σοκολατένιο λαγουδάκι, που κάνει τα σάλια των παιδιών να τρέχουν, έχει βρεθεί στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.

Ή για να ακριβολογούμε, όχι το ίδιο το λαγουδάκι, αλλά η τιμή του, όπως και όλων των ειδών σοκολάτας, αφού οι τιμές φαντάζουν εξαιρετικά υψηλές σε σχέση με ό,τι θυμάται ο μέσος Γερμανός καταναλωτής.

«Μάκρυναν τα αυτιά του» φέτος έγραφε σαρκαστικά η οικονομική εβδομαδιαία Wirtschaftswoche. Η άνοδος της τιμής της σοκολάτας είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, όπως και η παγκόσμια έλλειψη αυγών εξαιτίας της γρίπης των πουλερικών στις ΗΠΑ, που οδήγησε σε τεράστια έλλειψη και ανάγκασε τους Αμερικανούς να αναζητούν εναγωνίως «ενισχύσεις» από το εξωτερικό. Στη Γερμανία δεν υπάρχει τέτοια έλλειψη σε ποσότητα, όμως και εδώ οι τιμές είναι ανεβασμένες για ένα είδος που γίνεται «πρώτης ανάγκης» τις ημέρες του Πάσχα.

Πώς βγάζουν τέτοια νούμερα;

Η Ένωση Καταναλωτών του Αμβούργου κατέγραψε αυξήσεις της τάξης του 10% σε είδη που δεν γίνεται να λείπουν από το πασχαλινό τραπέζι, ενώ για κάποια προϊόντα μίας από τις καλές «ετικέτες» στον χώρο της σοκολάτας μέτρησε τιμές έως και 22% υψηλότερες σε σχέση με πέρυσι. Το πρόβλημα είναι σοβαρό για τα νοικοκυριά, γιατί βεβαίως δεν περιορίζεται μόνο στα γλυκίσματα και στα αυγά.

Η συντηρητική Frankfurter Allgemeine έφτασε τη Μεγάλη Πέμπτη, ημέρα συνεδρίασης του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, να το συνδέσει ευθέως με την απόφαση για μείωση των επιτοκίων, που με τη σειρά της βασίζεται στην επίσημη υποχώρηση του πληθωρισμού στη Γερμανία, όπως και σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης, στα επίπεδα του 2%. Αναρωτιόταν λοιπόν το σχετικό άρθρο αν ο απλός πολίτης μπορεί να εμπιστευτεί αυτά τα επίσημα στατιστικά, όταν αυτό που βιώνει καθημερινά στα σούπερ μάρκετ είναι εντελώς διαφορετικό. Εμπειρία που δεν είναι άγνωστη και στους καταναλωτές στην Ελλάδα.

Ό,τι είναι ψηλά, μένει ψηλά

Η εφημερίδα προσπαθούσε να εξηγήσει στους αναγνώστες της αυτό που συχνά αποφεύγουν να κάνουν οι πολιτικοί. Ότι δηλαδή ο πληθωρισμός μπορεί να πέφτει, αλλά οι σκαρφαλωμένες στα ύψη τιμές δεν υποχωρούν. Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι, για παράδειγμα, από το 2022 έως σήμερα ο δείκτης τιμών κατανάλωσης έχει ανέβει κατά 12,1% και από την άνοιξη του 2020 μέχρι σήμερα κατά 20,8%. Δεν είναι λοιπόν παράδοξο να ζητούν τα συνδικάτα αυξήσεις γύρω στο 8%. (Αυτό δεν το λέει η FAZ). Στη Γερμανία η ανησυχία για τη σταθερή άνοδο των τιμών τα τελευταία χρόνια παραμένει ένα από τα βασικά θέματα που απασχολεί τους πολίτες σε όλες τις δημοσκοπήσεις σε σχέση με το μέλλον.

Οι τεχνοκράτες της ΕΚΤ στη Φρανκφούρτη, από τη μεριά τους, χαρακτηρίζουν «λαϊκισμό» το να επικεντρώνεται κάποιος σε μερικά προϊόντα, οι τιμές των οποίων μπορεί να ανέβουν υπερβολικά εξαιτίας κάποιας συγκυρίας ή απλώς εποχιακά.

Παραδέχονται δηλαδή ότι η τιμή του κακάο έχει ανέβει τελευταία, κάτι που έχει συμβεί και για άλλα είδη, όπως το βούτυρο (+24%!), το ελαιόλαδο ή τα πορτοκάλια, αλλά οι δικοί τους δείκτες βασίζονται σε πολύ περισσότερες παραμέτρους. Αυτό βεβαίως δεν αποτελεί παρηγοριά για όσα παιδιά δουν φέτος ότι η γιαγιά αγόρασε μικρότερο σοκολατένιο αυγό ή λαγουδάκι. Αν τους αγόρασε και καθόλου...

Πηγή: DW