«Ψαλίδι» στα έντοκα γραμμάτια με το βλέμμα στη Fitch
Η σημερινή αξιολόγηση από τη Fitch θα επιβεβαιώσει ότι η Ελλάδα βαδίζει στο σωστό μονοπάτι.
Η αρχή έγινε με την προχθεσινή έκδοση των 6μηνων εντόκων γραμματίων, αλλά το πραγματικό σήμα στις αγορές θα σταλεί με το βαθύ «ψαλίδισμα» στην επικείμενη 12μηνη έκδοση, όπου το ζητούμενο ποσό θα «βυθιστεί» από τα 1,6 δισ. ευρώ στα 600 εκατ. ευρώ.
«Και κάπως έτσι ανοίγει ο 2ος κύκλος μείωσης των εντόκων γραμματίων», σημειώνει αρμόδια πηγή, θυμίζοντας ότι μια από τις βασικές παραμέτρους του φετινού δανειακού προγράμματος είναι η μείωση του Χρέους κατά 12 δισ. ευρώ και μέσω της μείωσης του όγκου των εντόκων γραμματίων. Πρακτικά, από τα 11,2 δισ. ευρώ του 2023, το 2024 θα «κλείσει» με έντοκα γύρω στα 8-8,2 δισ. ευρώ.
Συνολικά, στο τέλος της χρονιάς υπολογίζουν στον ΟΔΔΗΧ ότι θα έχουν περιορίσει τον βραχυχρόνιο δανεισμό (T-Bills, repos) κατά 4 δισ. ευρώ, δηλαδή κατά περίπου 2 μονάδες του ΑΕΠ και σε συνδυασμό με την προγραμματισμένη πρόωρη εξόφληση άλλων περίπου 5 δισ. ευρώ από τα δάνεια του Πρώτου Μνημονίου, η χώρα θα επαναβεβαιώσει την πρόθεση της να μειώσει το Χρέος της σε βιώσιμα επίπεδα.
Η «ακτινογραφία» της Fitch και η Moody’s
Η σημερινή αξιολόγηση από τη Fitch θα επιβεβαιώσει ότι η Ελλάδα βαδίζει στο σωστό μονοπάτι, παρά το ότι η επιτάχυνση του ΑΕΠ ήταν ελαφρώς χαμηλότερη απ’ ότι υπολόγιζε ο Οίκος τον περασμένο Δεκέμβριο (2,4%), όταν μας έδινε την επενδυτική βαθμίδα.
Νέα αναβάθμιση δεν θα πρέπει να αναμένεται -το βασικό σενάριο προβλέπει ότι οι επόμενες αναβαθμίσεις του αξιόχρεου θα γίνουν στα περίπου 2 χρόνια από τις προηγούμενες- ωστόσο σε μια συγκυρία όπου η Ευρώπη (αλλά και οι ΗΠΑ) μετρά αντίστροφα για την «επόμενη ημέρα», είναι προφανές ότι κάθε θετική αναφορά στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, μόνο στα «συν» μπορεί να μπει.
Σύμφωνα με τη Fitch, παράγοντες που θα μπορούσαν, μεμονωμένα ή συλλογικά, να οδηγήσουν σε θετική δράση/αναβάθμιση της αξιολόγησης είναι:
- η διαρκής και σημαντική μείωση του Χρέους της γενικής κυβέρνησης/ΑΕΠ, π.χ. λόγω της δημοσιονομικής εξυγίανσης μεσοπρόθεσμα. Το μεγαλύτερο περσινό πρωτογενές πλεόνασμα και η επιβεβαίωση της δυναμικής για την επίτευξη του 2,1% φέτος, αναμφίβολα κινούνται σε αυτήν την κατεύθυνση
- η βελτίωση του μεσοπρόθεσμου αναπτυξιακού δυναμικού και των επιδόσεων, π.χ. λόγω υψηλότερης δυναμικής των επενδύσεων ή/και εφαρμογής διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Εδώ τα πράγματα είναι σαφώς πιο δύσκολα μετά το περσινό «φρενάρισμα» των επενδύσεων και το «καμπανάκι» από την ΤτΕ για τους αργούς ρυθμούς «μετάγγισης» των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης στις επιχειρήσεις
Εντός των ημερών αναμένεται στην Αθήνα και κλιμάκιο της Moody’s, η οποία παραμένει ο μοναδικός Οίκος που δεν έχει αναβαθμίσει την Ελλάδα σε επενδυτική βαθμίδα. Αν και η επόμενη, προγραμματισμένη αξιολόγηση της είναι στις 13 Σεπτεμβρίου, οι τεχνοκράτες της Moody’s προφανώς θέλουν να μαζέψουν στοιχεία και να βολιδοσκοπήσουν τις προθέσεις των ελληνικών Αρχών εν αναμονή των δημοσιονομικών κατευθύνσεων από την Κομισιόν στις 21 Ιουνίου.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το πώς θα σχολιάσουν τα στελέχη της Moody’s τα αλλεπάλληλα ρεκόρ στις τελευταίες εκδόσεις του ΟΟΔΗΧ, ειδικά του 30ετούς, τα οποία αν μη τι άλλο μαρτυρούν την εμπιστοσύνη των αγορών στις προοπτικές της χώρας. Σημειωτέον ότι το ελληνικό 10ετές διαπραγματεύεται, πλέον, στο 3,66%, έναντι 3,96% του αντίστοιχου ιταλικού και απέχει μια ανάσα από το ισπανικό (3,4%).
Αβεβαιότητα στις αγορές
Σύμφωνα με τον Economist, οι εκλογές του 2024 στις ΗΠΑ θα υποδαυλίσουν τον πολιτικό και πολιτισμικό διχασμό και θα προκαλέσει σαρωτικές αλλαγές πολιτικής, εάν ο πρώην πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, κερδίσει την προεδρία για τους Ρεπουμπλικάνους (αυτό δεν αποτελεί τη βασική πρόβλεψη του EIU, αλλά ο κίνδυνος να συμβεί είναι πολύ υψηλός).
Η χάραξη πολιτικής γενικά θα κινείται προς μια πιο απομονωμένη κατεύθυνση, εις βάρος της διεθνούς συνεργασίας για το κλίμα, την τεχνολογία και το εμπόριο. Οι κυβερνήσεις θα είναι πιο απρόθυμες να δανειστούν και το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους θα απορροφήσει μεγαλύτερα τμήματα των προϋπολογισμών.
Σε αυτό το πλαίσιο, κάποια μέτρα αύξησης των εσόδων είναι πιθανά, αλλά η όρεξη για περικοπές δαπανών θα είναι γενικά περιορισμένη. Οι τομείς των δημόσιων δαπανών που είναι πιθανό να αποδειχθούν προστατευμένες θα αφορούν στην άμυνα, την υγειονομική περίθαλψη και τη βιομηχανική πολιτική.