Γερμανικό «μπουρλότο» στην Ευρώπη

Πού το πάνε άραγε οι Γερμανοί; Το Βερολίνο δια στόματος Κ. Λίντνερ έβγαλε «κόκκινη» κάρτα στις προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας και ζητά αυστηρούς και οριζόντιους κανόνες, έτσι ώστε άπαντες να επιστρέψουν συντεταγμένα στο... σωστό δρόμο μετά τα ελλείμματα της πανδημίας και της ενεργειακής κρίσης.

Την ώρα, όμως, που η Γερμανία ευαγγελίζεται τη δημοσιονομική πειθαρχία για τους άλλους, εντός των τειχών τινάζει τη... μπάνκα στον αέρα.

Κατ’ αρχάς, δεν έχει κατακάτσει ακόμα ο κουρνιαχτός από το πακέτο- μαμούθ των 265 δισ ευρώ που ανακοίνωσε η γερμανική κυβέρνηση εν μέσω ενεργειακής κρίσης, προκαλώντας τη δυσφορία ή και την οργή των υπολοίπων Ευρωπαίων, που προσπαθούσαν να συντονίσουν το βηματισμό τους. Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό.

Μετά από πολύμηνες διαβουλεύσεις με τα συνδικάτα, οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο στη Γερμανία πήραν τις μεγαλύτερες αυξήσεις μεταπολεμικά. Συγκεκριμένα, οι δημόσιοι υπάλληλοι αναμένεται να λάβουν σταδιακά ένα αφορολόγητο επίδομα ύψους 3.000 ευρώ για την αντιμετώπιση των υψηλών τιμών σε ενέργεια και βασικά είδη. Τα 1.240 ευρώ αναμένεται να καταβληθούν τον Ιούνιο, και από εκεί και πέρα 220 ευρώ μηνιαίως, από τον Ιούλιο έως τον Φεβρουάριο του 2024. Από τον Μάρτιο του 2024 αναμένεται επίσης μισθολογική αύξηση 200 ευρώ τον μήνα, η οποία συνολικά μπορεί να φτάσει σε περαιτέρω αύξηση της τάξης του 5,5%. Η διάρκεια της νέα συλλογικής σύμβασης θα είναι 24 μηνών.

Έχει, όμως και συνέχεια. Η Γερμανία εξετάζει τη μείωση της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας κατά 6 λεπτά ανά κιλοβατώρα ή λιγότερο, για ορισμένες ενεργοβόρες βιομηχανίες, παρά τις ενστάσεις που έχει εκφράσει δημοσίως ο υπουργός Οικονομικών κι επικεφαλής των Φιλελευθέρων, δηλαδή του ενός κυβερνητικού εταίρου. Το μέτρο θα κοστίσει μεταξύ 25 και 30 δισ. ευρώ και θα διαρκέσει έως το 2030, σύμφωνα με έγγραφο που δημοσιοποιήθηκε από το υπουργείο Οικονομίας την Παρασκευή.

Την ώρα, λοιπόν, που η Γερμανία ανοίγει τα δικά της... σεντούκια, επί της ουσίας επιδιώκει να μείνουν κλειστά των υπολοίπων, βγάζοντας “κόκκινη” κάρτα στις προτάσεις της Κομισιόν για δημοσιονομικά “συμβόλαια” με κάθε χώρα ξεχωριστά και ευελιξία ως προς το βασικό στόχο της σταθερής και βιώσιμης μείωσης του Χρέους, με την πρόβλεψη έκδοσης πιο συγκεκριμένων κατευθύνσεων για όσες έχουν Χρέος μεγαλύτερο του 60%.

Τι ζητάνε οι Γερμανοί ως ασφαλιστικές δικλείδες;

Εκτός από τα ανώτατα όρια δαπανών που απορρέουν από την Ανάλυση Βιωσιμότητας Χρέους της Επιτροπής, η Γερμανία προτείνει έναν πρόσθετο κανόνα που απαιτεί από όλες τις χώρες, όπου το Χρέος υπερβαίνει το 60% του ΑΕΠ, να διατηρούν τον ρυθμό αύξησης των δαπανών τους, κάτω από τη δυνητική ανάπτυξη.

Οι δημόσιες επενδύσεις στο πλαίσιο προγραμμάτων της ΕΕ (π.χ. χρηματοδοτούμενες από δάνεια NextGenerationEU και εθνική συγχρηματοδότηση) δεν θα υπολογίζονται για τους σκοπούς του προτεινόμενου κανόνα δαπανών. Ωστόσο, οι δημόσιες επενδύσεις στο πλαίσιο των προγραμμάτων της ΕΕ θα εξακολουθούν να υπολογίζονται για τη δημιουργία Χρέους προκειμένου να αποφασιστεί εάν το Χρέος μειώνεται αρκετά γρήγορα

Τα εθνικά δημοσιονομικά σχέδια θα πρέπει να «οδηγούν σε (επαρκή) μείωση των υψηλών δεικτών Χρέους κάθε χρόνο από την έναρξη του αναθεωρημένου δημοσιονομικού πλαισίου». Για παράδειγμα, οι χώρες με υψηλές προκλήσεις Χρέους/δείκτες χρέους θα πρέπει να μειώνουν το Χρέος τους κατά τουλάχιστον 1 τοις εκατό του ΑΕΠ κάθε χρόνο.