Ποιοι έχουν προβάδισμα για τη διαδοχή Ντράγκι

Άλλοι πίνουν νερό στο όνομα του, επιμένοντας ότι αν δεν προσάρμοζε τα «εργαλεία» της ΕΚΤ στις έκτακτες συνθήκες της κρίσης, που βυθίστηκε η Ευρωζώνη, το οικοδόμημα του Ευρώ θα είχε καταρρεύσει. Κοινώς, ήταν το κατάλληλο πρόσωπο, στην κατάλληλη θέση, στην κατάλληλη στιγμή, μετά από την αμφιλεγόμενη θητεία του Ζ.Κ. Τρισέ.

Άλλοι, πάλι, του χρεώνουν ανορθόδοξες μεθόδους, που δεν συνάδουν με τις συγκεκριμένες αρμοδιότητες της ΕΚΤ, υποστηρίζοντας συν τοις άλλοις ότι διευκόλυνε τα κράτη- μέλη που δεν ήθελαν να σπάσουν αυγά. Ουδείς μπορεί να λησμονήσει, άλλωστε, τον «πόλεμο» με τον Β. Σόιμπλε.

Η ουσία είναι ότι ο Μάριο Ντράγκι, πριν φύγει το 2019, θα αφήσει το τιμόνι της ΕΚΤ και κανείς δεν βάζει το χέρι στη φωτιά ούτε για ποιος θα αναλάβει τα ηνία ούτε για το τι πρόκειται να αντιμετωπίσει.

Τα στοιχήματα, οι προβλέψεις και οι ευσεβείς πόθοι για το διάδοχο του σούπερ Μάριο ήδη έχουν ξεκινήσει κι όπως επισημαίνουν πηγές κοντά στη διαδικασία, όποιος φαντάζει σήμερα ως φαβορί, είναι πολύ πιθανόν να «καεί» πριν φτάσουμε στο σημείο «0». Με αυτή τη λογική, η ανάδειξη του Φινλανδού Liikanen ως επικρατέστερου, σε σχετική δημοσκόπηση του Reuters μεταξύ οικονομολόγων, μπορεί εύκολα να ανατραπεί.

Ποιοι προβάλλουν αυτή τη στιγμή ως υποψήφιοι «κλειδοκράτορες» της ΕΚΤ;
• Ardo Hansson- Εσθονία
• Benoit Coeure- Γαλλία
• Erkki Liikanen- Φινλανδία
• Francois Villeroy de Galhau- Γαλλία
• Jens Weidmann- Γερμανία
• Klaas Knot- Ολλανδία
• Klaus Regling- Γερμανία
• Olli Rehn- Φινλανδία
• Philip Lane- Ιρλανδία

Τυπικά, η οκταετής θητεία του Μ. Ντράγκι εκπνέει στις 31 Οκτωβρίου και έτσι η προθεσμία για την ανάδειξη του διαδόχου είναι η τελευταία Σύνοδος Κορυφής πριν από αυτήν την ημερομηνία, άρα θεωρητικά όλα θα πρέπει να έχουν τελειώσει ως τις 18 Οκτωβρίου. Ωστόσο, είθισται το χρίσμα να δίνεται περίπου τρεις μήνες πριν από την ολοκλήρωση της θητείας, οπότε ο Ιούλιος- όταν θα «τρέξει» και η διαδικασία για το διάδοχο του Ζ.Κ. Γιούνκερ- αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Και οι πέτρες γνωρίζουν ότι αυτές οι θέσεις αποτελούν αντικείμενο πολιτικού συμβιβασμού, άρα εάν η Γερμανία «πάρει» την Κομισιόν, θεωρητικά δεν μπορεί να «καταλάβει» και την ΕΚΤ. Με αυτή τη λογική, όντως ο Φινλανδός Liikanen, αλλά και ο Ιρλανδός Lane, αποκτούν προβάδισμα, ενώ αντιθέτως ο νυν επικεφαλής του ESM μένει πίσω. Πολλοί είναι εκείνοι που θα ήθελαν να πάρει τη σκυτάλη ο μπαρουτοκαπνισμένος Benoit Coeure, το σημερινό δεξί χέρι του Mario Draghi, ως ο πλέον κατάλληλος να κρατήσει την «καυτή» πατάτα της απόσυρσης του QE.

Και τι γίνεται με τον Jens Weidmann , που μέχρι πρότινος φάνταζε ως το ακλόνητο φαβορί; Η επιλογή της Α. Μέρκελ να ρίξει το βάρος στο τιμόνι της Κομισιόν, αυτομάτως τον έθεσε εκτός μάχης, στην κούρσα διαδοχής του Mario Draghi, ωστόσο κάποιοι που κοιτάνε πιο μπροστά, επισημαίνουν ότι αν επιβεβαιωθούν τα «μαύρα» σενάρια για την ευρωπαϊκή οικονομία και χρειαστούν νέα… μπαζούκας από την ΕΚΤ, ο μοναδικός που θα μπορούσε να τα ενεργοποιήσει και να γίνει πειστικός από τις αγορές, είναι ο σημερινός Γερμανός Κεντρικός τραπεζίτης…