Πόλεμος τακτικής για τις βραχυχρόνιες μισθώσεις

Μπαίνοντας στην τελική ευθεία για τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό, που θεωρητικά θα ρυθμίζει το πλαίσιο λειτουργίας της οικονομίας διαμοιρασμού, καταγράφονται κινήσεις κι από τα δύο «στρατόπεδα».

Με φόντο τα επιχειρήματα, που ακούγονται απ’ όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις, για τις αρνητικές επιπτώσεις των βραχυχρόνιων μισθώσεων τόσο στο κόστος στέγης όσο και στην ποιότητα ζωής, οι πλατφόρμες διαμοιρασμού προσπαθούν να αμβλύνουν τις εντυπώσεις. Η Airbnb, για παράδειγμα, μέσα από τις ευέλικτες αναζητήσεις, επιχειρεί να κατανείμει τις κρατήσεις μεταξύ των προορισμών με υπερτουρισμό και των λιγότερων γνωστών σήμερα, διευρύνοντας κατά το δυνατόν και την επισκεψιμότητα των top προορισμών μέσα στη χρονιά.

Σύμφωνα με το BNBnews, η πλατφόρμα «εκτρέπει» τις κρατήσεις από τα πιο κορεσμένα τουριστικά hot spots της Ευρώπης σε λιγότερο γνωστούς προορισμούς κι αυτή η τακτική δείχνει να έχει αποτελέσματα, αφού τα πρώτα στοιχεία δείχνουν μια μετατόπιση των κρατήσεων από κορυφαίους προορισμούς σε λιγότερο δημοφιλή σημεία, τόσο στις αστικές όσο και στις αγροτικές περιοχές. Χαρακτηριστικά, καταγράφεται μείωση 17,5% σε σύγκριση με ένα χρόνο πριν. Ενδεικτικά, εκτός Άμστερνταμ έμειναν φέτος 32,5% περισσότεροι από ό,τι το προηγούμενο έτος, ενώ στη Βαρκελώνη, οι περιζήτητες περιοχές της καταγράφουν μείωση τιμών από 7% έως 14%.

Αρκούν αυτά για να συναφθεί «ανακωχή» με τις οργανωμένες τουριστικές μονάδες; Προφανώς όχι και είναι ενδεικτικές οι προτάσεις του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου, που εδράζουν στην πεποίθηση ότι τα ξενοδοχεία κατά κανόνα υφίστανται αθέμιτο ανταγωνισμό από τις βραχυχρόνιες μισθώσεις:

1. Χρονικοί περιορισμοί

Θέσπιση ανώτατου ορίου 90 ημερών ετησίως, για όλη τη χώρα.

2. Χωρικοί περιορισμοί

Το οριζόντιο όριο των 90 ημερών να μειώνεται σε 60 σε περιπτώσεις όπως των νησιών κάτω των 10.000 κατοίκων ή σε περιοχές με χαμηλή μέση πληρότητα των κύριων ξενοδοχειακών καταλυμάτων. Επίσης με απόφαση του Δήμου να μην επιτρέπεται η εγγραφή στο Μητρώο Ακινήτων Βραχυχρόνιας Διαμονής νέων ακινήτων που βρίσκονται σε οριοθετημένα τμήματα των αστικών κέντρων, όταν διαπιστώνεται πως οι κατοικίες προς βραχυχρόνια μίσθωση υπερβαίνουν το 50% των κατοικιών που ιδιοκατοικούνται ή μισθώνονται για μακροχρόνια μίσθωση.

3. Όριο στον αριθμό ακινήτων ανά εκμισθωτή/υπεκμισθωτή

Δύο ακίνητα κατ’ ανώτατο όριο ανά εκμισθωτή/υπεκμισθωτή, ο οποίος είναι φυσικό και όχι νομικό πρόσωπο. Το νομικό πρόσωπο θα θεωρείται επαγγελματίας όταν προβαίνει σε βραχυχρόνια μίσθωση.

4. Θεσμοθέτηση ελάχιστων τεχνικών και λειτουργικών προδιαγραφών

Να υπάρχει πρόβλεψη μεταξύ άλλων για εμβαδόν τουλάχιστον 10 τ.μ. για το δωμάτιο και 18 τ.μ. για το διαμέρισμα, να διαθέτει φυσικό φωτισμό, αερισμό και θέρμανση, με ανώτατο αριθμό δωματίων (10 δωμάτια ), με πιιστοποίηση υγιεινής και πυρασφάλειας, με ασφάλιση αστικής ευθύνης και υποχρέωση συμμόρφωσης με ειδικά υγειονομικά πρωτόκολλα, όταν συντρέχουν λόγοι όπως στην περίπτωση της πανδημίας.

5. Φορολόγηση

Προτείνονται τέλη διαμονής παρεπιδημούντων υπέρ ΟΤΑ, τέλη καθαριότητας και φόρος διαμονής. Σημαντικό είναι να προβλέπεται υψηλότερος φόρος εισοδήματος για τη βραχυχρόνια μίσθωση σε σχέση με τη μακροχρόνια και η επιβολή ΦΠΑ για τα ακίνητα που πάνω από 3 συνεχή χρόνια διατίθενται για τουριστική διαμονή.

6. Δικαιώματα των συνιδιοκτητών

Υποχρέωση ενημέρωσης των συνιδιοκτητών για τη διάθεση του ακινήτου για βραχυχρόνια μίσθωση και αύξηση των κοινοχρήστων κατά 25%. Σημαντικό να λαμβάνεται απόφαση από τη Γενική Συνέλευση των ιδιοκτητών (51% των μεριδίων) της πολυκατοικίας/ συγκροτήματος/ παραθεριστικού οικισμού αν θα επιτρέπεται η βραχυχρόνια μίσθωση στα εν λόγω ακίνητα ή/ και καθορισμός του μέγιστου αριθμού κατοικιών που μπορεί να διατίθενται για βραχυχρόνια διαμονή.

7. Εφαρμογή συστήματος ελέγχων και επιβολής κυρώσεων.

Εφαρμογή συστήματος ελέγχου καταγγελιών κατά του ιδιοκτήτη ακινήτου βραχυχρόνιας διαμονής εκ μέρους συνιδιοκτητών και πελατών, με αυστηροποίηση των κυρώσεων και των προστίμων.

Η «μάχη» έχει και τρίτο πόλο: την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Δεν είναι, άλλωστε, μυστικό ότι οι μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις, όπως το Παρίσι, έχουν πρωτοστατήσει στο να μπουν περιορισμοί και ασφαλιστικές δικλείδες για την οικονομία του διαμοιρασμού. Στα καθ’ ημάς, η ανταλλαγή... πυρών ξεκίνησε με αφορμή την επιβολή από τον Δήμο Αθηναίων Τέλους Παρεπιδημούντων 0,5% και πρόστιμα αναδρομικά από το 2017.

«Τα καταλύματα βραχυχρόνιας μίσθωσης ΔΕΝ είναι τουριστικά καταλύματα. Πρόκειται για αστικές μισθώσεις που ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΦΠΑ και φορολογούνται ως έσοδα από ακίνητη περιουσία βάσει του Ν. 4172/2013. Ως τούτου το τέλος παρεπιδημούντων 0,5% στα ακαθάριστα έσοδα ιδιωτών και εταιρειών διαχείρισης ακινήτων δεν μπορεί να καταλογιστεί βάσει νόμου», ήταν η απάντηση από το Σύνδεσμο Εταιρειών Βραχυχρόνιας Μίσθωσης Ακινήτων, ενώ η Δημοτική Αρχή υποστηρίζει ότι όσοι λειτουργούν με συγκεκριμένους ΚΑΔ, οφείλουν να το καταβάλλουν...