Η «ακτινογραφία» της φοιτητικής στέγης -Ποιες είναι οι νέες τάσεις
Μια ακόμα πανελλαδική έρευνα αναδεικνύει το «αγκάθι» των βραχυχρόνιων μισθώσεων ως τον πλέον καθοριστικό παράγοντα για τη μειωμένη προσφορά- άρα και τις υψηλότερες τιμές- της φοιτητικής στέγης, ειδικά σε πόλεις που φιλοξενούν τα μεγαλύτερα και πολυπληθέστερα Πανεπιστήμια.
Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Αξιών της GEOAXIS, το επίπεδο της αύξησης των ζητούμενων μισθωμάτων σε σχέση με πέρσι είναι διψήφιο και προσδιορίζεται μεσοσταθμικά στο 14,4%. Η έρευνα επιβεβαιώνει το γεγονός ότι η Αθήνα αποτελεί την πόλη με τις υψηλότερες και ο Βόλος την πόλη με τις χαμηλότερες τιμές ενοικίασης τυπικών, παλαιών, φοιτητικών διαμερισμάτων. Σε σχέση με τον Σεπτέμβριο 2017 οι ζητούμενες τιμές αυξήθηκαν μεσοσταθμικά σε ποσοστό 44,4% με την Αθήνα να καταγράφει εντυπωσιακή αύξηση κατά 53,10%.
Από πλευράς ηλικιών, όπως ήταν αναμενόμενο, τα μεγαλύτερα σε ηλικία φοιτητικά διαμερίσματα καταγράφονται στη Θεσσαλονίκη (Κέντρο) με διάμεση ηλικία τα 51 έτη. Ακολουθεί η Αθήνα με διάμεση ηλικία τα 43 έτη, ο Βόλος με 36 έτη, το Ηράκλειο Κρήτης με 35 έτη και η Πάτρα με 27 έτη. Την μικρότερη διάμεση ηλικία καταγράφει η Κομοτηνή με 21 έτη.
Τα φοιτητικά διαμερίσματα μαζί με τις αποθήκες, τα Logistic Centers, τα Data Centers και τους οίκους ευγηρίας έχουν αποδειχθεί σε πανευρωπαϊκό πλαίσιο τα πλέον ανθεκτικά ακίνητα στην μείωση αξιών λόγω COVID-19. Στον αντίποδα βρίσκονται τα καταστήματα, τα εμπορικά κέντρα και τα γραφεία χαμηλών προδιαγραφών και κάπως έτσι εξηγείται το... ράλι στα ζητούμενα ενοίκια.
Επιπλέον, σαφώς λιγότερα φοιτητικά διαμερίσματα βρίσκονται διαθέσιμα στην αγορά σε σχέση με το2017, καθώς ένα ποσοστό ακινήτων περί το 10-15% έχει εισέλθει οριστικά σε καθεστώς βραχυχρόνιας μίσθωσης. Η προσφορά φοιτητικών διαμερισμάτων αναμένεται, μάλιστα, να σημειώσει περαιτέρω μείωση λόγω αύξησης του τουρισμού. Με αυτό το δεδομένο, το στεγαστικό πρόγραμμα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, σε συνδυασμό με τα “απαγορευτικά” για βραχυχρόνια μίσθωση σε όσους αξιοποιήσουν τα χρηματοδοτικά “εργαλεία”, έχει ενδιαφέρον να δει κανείς πώς μπορεί να επιδράσει στην αγορά.
Σύμφωνα με την έρευνα, όλο και περισσότεροι ιδιοκτήτες προβαίνουν σε περιορισμένη επίπλωση διαμερισμάτων για να έχουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Καθώς οι φοιτητές αρχίζουν και επιλέγουν το αντικείμενο των σπουδών τους με βάση την έδρα του Πανεπιστημίου και όχι το γνωστικό αντικείμενο, η ζήτηση στο μέλλον αναμένεται να ενταθεί κοντά στα μεγάλα Πανεπιστήμια και να μειωθεί στην επαρχία.
Η πλειοψηφία των φοιτητών επιλέγει να ενοικιάσει όσο το δυνατόν παλαιότερα και μικρότερα διαμερίσματα, ενώ καταγράφεται ραγδαία μείωση των φοιτητών που επιλέγουν να συγκατοικήσουν παρά το γεγονός ότι επιμερίζονται τα έξοδα. Αποτέλεσμα είναι τα μεγαλύτερα διαμερίσματα να εμφανίζουν σημαντικότερο ρίσκο διάθεσης από ότι οι γκαρσονιέρες. Υπενθυμίζεται ότι ένα από τα μέτρα στεγαστικής πολιτικής, αφορά στην αύξηση του επιδόματος στις 2.000 ευρώ για καθέναν από τους δικαιούχους φοιτητές, που θα αποφασίσουν να συγκατοικήσουν.
Τα τελευταία χρόνια έχει ενταθεί η προσπάθεια μεγάλων παικτών του real estate να δημιουργήσουν πολυκατοικίες στα πρότυπα “φοιτητικών εστιών”, καθώς είναι πλέον διαπιστωμένο ότι με την προσφορά επιπρόσθετων υπηρεσιών (π.χ. φύλαξη και καθαρισμός) η συγκεκριμένη μορφή ανάπτυξης μπορεί να αποφέρει σημαντικά έσοδα. Ωστόσο, σε πέντε περιοχές της χώρας, Θράκη, Δυτική Μακεδονία, Θεσσαλία, Δυτική Αττική, Κρήτη θα δημιουργηθούν μέσω ΣΔΙΤ περισσότερες από 8.150 κλίνες, με κόστος πάνω από 540 εκατομμύρια ευρώ. Η έναρξη της κατασκευής τους έχει προγραμματιστεί για το 2023 και η ολοκλήρωσή τους το 2027.