Δάνεια ελβετικού: Τι λέει η Κομισιόν
Στα δικαστήρια στέλνει η Κομισιόν τους δανειολήπτες που έχουν «εγκλωβισθεί» σε στεγαστικά δάνεια ελβετικού φράγκου, αποφεύγοντας να πάρει θέση για ενδεχόμενη νομοθετική παρέμβαση από την κυβέρνηση.
Ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Βάλντις Ντομπρόβσκις, κλήθηκε από τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Παπαδημούλη, να απαντήσει αν η Επιτροπή «ενθαρρύνει τη θεσμοθέτηση εθνικών λύσεων για την περαίωση της μακροχρόνιας εκκρεμότητας των συγκεκριμένων δανείων, με γνώμονα την ενιαία και ολιστική αντιμετώπιση τραπεζών και δανειοληπτών στα πλαίσια της Τραπεζικής Ένωσης»;
Ο κ. Ντομπρόβσκις «ντριπλάρει» αυτή την ερώτηση και τονίζει ότι θα πρέπει τα εθνικά δικαστήρια να κρίνουν, με βάση και τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, αν είναι καταχρηστικοί οι συμβατικοί όροι δανείων ελβετικού φράγκου, οι οποίοι μεταθέτουν στους καταναλωτές όλο το συναλλαγματικό κίνδυνο.
«Η οδηγία για την ενυπόθηκη πίστη (ΟΕΠ) απαιτεί από τα κράτη μέλη να περιορίζουν τον συναλλαγματικό κίνδυνο τον οποίο αναλαμβάνουν οι καταναλωτές που συνάπτουν σύμβαση ενυπόθηκης πίστωσης», τονίζεται στην απάντηση του κ. Ντομπρόβσκις. «Η οδηγία ισχύει για ενυπόθηκα δάνεια που χορηγήθηκαν από την 21η Μαρτίου 2016».
«Ωστόσο», προσθέτει ο επίτροπος, «αυτό δεν απαγορεύει στα εθνικά δικαστήρια να αξιολογήσουν τη νομιμότητα και τη συμμόρφωση με το ενωσιακό δίκαιο των δανειακών συμβάσεων που συνήφθησαν πριν από το 2016».
Ειδικότερα, όπως αναφέρεται στην απάντηση,
- Εναπόκειται στα εθνικά δικαστήρια να αποφασίσουν εάν οι ειδικές ρήτρες των εν λόγω συμβάσεων συμμορφώνονται με την οδηγία 93/13/EEC και εάν οι εμπορικές πρακτικές των εμπορευομένων συμμορφώνονται με την οδηγία 2005/29/EC, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες περιστάσεις, και να λάβουν κατάλληλα μέτρα για τη διόρθωση της κατάστασης, όπου απαιτείται.
- Στο πλαίσιο αυτό, τα εθνικά δικαστήρια οφείλουν να εφαρμόζουν τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Δικαστήριο επιβεβαίωσε συγκεκριμένα ότι εναπόκειται στα εθνικά δικαστήρια να εξετάσουν αυτεπαγγέλτως τον ενδεχομένως καταχρηστικό χαρακτήρα συμβατικής ρήτρας, εφόσον διαθέτουν τα απαραίτητα προς τούτο νομικά και πραγματικά στοιχεία.
- Στο πλαίσιο της εν λόγω εκτίμησης, το Δικαστήριο έκρινε, μεταξύ άλλων, ότι τα εθνικά δικαστήρια πρέπει να αποφασίσουν εάν μια ρήτρα, που έχει τεθεί σε σύμβαση δανείου συνομολογηθέντος σε ξένο νόμισμα και που επιρρίπτει όλο τον συναλλαγματικό κίνδυνο στον καταναλωτή, δημιουργεί «σημαντική ανισορροπία» μεταξύ των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των συμβαλλομένων και, ως εκ τούτου, εάν μπορεί να θεωρηθεί καταχρηστική.