Σε αναμμένα κάρβουνα το οικονομικό επιτελείο
Σενάρια επί σεναρίων εκπονούν στο υπουργείο Οικονομικών, καθώς κάθε ημέρα που έρχεται πιο κοντά ή απομακρύνεται το “άνοιγμα” της αγοράς, αλλάζει τα δεδομένα. Με διαφορετική στόχευση κινούνταν μέχρι πριν από δύο εβδομάδες στο οικονομικό επιτελείο, προσδοκώντας ότι το λιανεμπόριο θα σηκώσει ρολά από σήμερα, με διαφορετική στόχευση μπήκαν στο Μάρτιο, διαπιστώνοντας ότι είναι πολύ πιθανόν η ζημιά αυτού του μήνα να φτάσει στα 1,2 δισ ευρώ.
Το μήνυμα που εκπέμπει το υπουργείο Οικονομικών είναι ότι η αγορά θα στηριχθεί για όσο χρειαστεί, ωστόσο πλέον υπάρχει η επισήμανση ότι όσο παρατείνεται αυτή η κατάσταση ειδικών συνθηκών, η κάλυψη στο 100% των απωλειών είναι αδύνατη.
Τα δεδομένα που έχει στα χέρια του το οικονομικό επιτελείο είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος της αγοράς “αιμορραγεί”, άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο, συνεπώς τα μέτρα στήριξης είναι μονόδρομος. Τα ξενοδοχεία μπήκαν στη φετινή χρονιά με απώλειες τζίρου 67% και “τρύπα” τουλάχιστον 900 εκατ. ευρώ στη ρευστότητα τους, οι επιχειρήσεις εστίασης παραμένουν κλειστές με το 40% αυτών να δηλώνουν ότι έχουν εξαντλήσει τα ταμειακά τους διαθέσιμα, η βιομηχανία ένδυσης- υπόδησης είδε το τζίρο της να καταρρέει με πτώση 35% μεσοσταθμικά, ο κλάδος της παραγωγής ποτών “βυθίστηκε” 16,8% “πληρώνοντας” το απαγορευτικό στην εστίαση, ενώ ακόμα και η βιομηχανία τροφίμων αποχαιρέτισε το 2020 με πτώση τζίρου 1,4%!!!
Το παρήγορο είναι ότι η ροή των εσόδων αν και παραμένει προβληματική, δεν παρουσιάζει εικόνα κατάρρευσης, με τις πρώτες πληροφορίες να αναφέρουν, μάλιστα, ότι ο Φεβρουάριος πήγε καλύτερα από τον Ιανουάριο. Ωστόσο, οι αναστολές του Μαρτίου και οι πιθανές του Απριλίου, όπως και το νέο “πάγωμα” των οφειλών της πρώτης καραντίνας που θα ξεκινούσαν να πληρώνονται από το Μάιο, αναμφίβολα προκαλούν πίεση στο πεδίο των εσόδων, με ορίζοντα αποσυμπίεσης από τον Ιούνιο και μετά, εφόσον επιβεβαιωθεί το καλό σενάριο για άνοιγμα του Τουρισμού.
Η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος αντανακλά τις αυξημένες υποχρεώσεις δαπανών. Στην πραγματικότητα το ΓΛΚ ξεκινά κάθε μήνα με ανελαστικές δαπάνες περίπου 1,1 δισ για τη μισθοδοσία του Κράτους και άλλα 1,2 δισ ευρώ για συντάξεις, ενώ παράλληλα “τρέχουν” οι πάγιες δαπάνες για τη λειτουργία του Κράτους (συγκοινωνίες, νοσοκομεία κλπ). Σε αυτά, προστίθενται οι έκτακτες δαπάνες της πανδημίας, οι οποίες επί της ουσίας έχουν μετατραπεί το τελευταίο 12μηνο σε τακτικές, χωρίς διάθεση αποσυμπίεσης. Είναι ενδεικτικό ότι στο ΓΛΚ υπολόγιζαν γύρω στις 150.000 αναστολές συμβάσεων εργασίας το Φεβρουάριο, αλλά τελικά λόγω της παράτασης του lockdown καλούνται να πληρώσουν ειδική αποζημίωση σε περίπου 550.000 εργαζόμενους!
Και κάπως έτσι φτάνουμε στον πυρήνα του προβλήματος, δηλαδή τις αντοχές του περιβόητου “μαξιλαριού”, το οποίο αυτήν τη στιγμή έχει περί τα 32 δισ ευρώ, με την επισήμανση, όμως, ότι περίπου τα μισά από αυτά δεν μπορούν να αγγιχτούν αφού είναι δεσμευμένα από τον ESM. Από τα υπόλοιπα γύρω στα μισά είναι στον Ειδικό Λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδας άρα άμεσα διαθέσιμα, ενώ τα υπόλοιπα είναι “παρκαρισμένα” από τους φορείς της Γενικής κυβέρνησης σε τράπεζες.