ΔΝΤ: Στο 6% το πρωτογενές έλλειμμα - Οι προβλέψεις και οι συστάσεις για το 2021
Μάλλον αισιόδοξη κρίνεται η πρόβλεψη του ΔΝΤ για τα δημοσιονομικά της Ελλάδας, καθώς το Ταμείο βλέπει πρωτογενές έλλειμμα 6%, ενώ για το 2021 έχει εκτίμηση ισοσκελισμένου προϋπολογισμού, προφανώς γιατί δεν πρόλαβε να ενσωματώσει τις αναθεωρημένες εκτιμήσεις του Προϋπολογισμού για πρωτογενές έλλειμμα 1% στο βασικό σενάριο και 3% στο δυσμενές. Αυτό που προβληματίζει περισσότερο είναι οι προβολές που κάνει το Ταμείο για τα χρόνια που έπονται και τα οποία θεωρητικά θα καλύπτονται από τους κανόνες Ενισχυμένης Εποπτείας, αλλά και τις μνημονιακές δεσμεύσεις για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα.
Έτσι, αντί πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% τουλάχιστον ως το 2023, το Ταμείο «βλέπει» επιδόσεις 1,4%, 1,9%, 1,7% και 1,5% από το 2022 ως και το 2025 αντιστοίχως, εκτίμηση που ασφαλώς «κουμπώνει» με τις προβλέψεις για «χλιαρή» ανάπτυξη γύρω στο 1%. Όσον αφορά στο Χρέος, μετά την εκτίναξη του στο 205,2% φέτος λόγω της ύφεσης- που κατά το Ταμείο θα είναι 9,5%- υποχωρεί σταδιακά στο 165,9% το 2025, απέχοντας φυσικά από τις προ κρίσης παραδοχές της Ανάλυσης Βιωσιμότητας.
Παράλληλα, το Ταμείο εκπλήσσει με τη σύστασή του για περισσότερους φόρους στους πλούσιους προκειμένου να μειωθεί το δημόσιο χρέος μόλις ανακάμψουν οι οικονομίες από την πανδημία.
«Υιοθετήστε μέτρα για τη βελτίωση της φορολογικής συμμόρφωσης και σκεφτείτε υψηλότερους φόρους για τους «κατέχοντες» και τις επιχειρήσεις με υψηλή κερδοφορία», είναι η σύσταση του Ταμείου, με στόχο τη χρηματοδότηση κρίσιμων τομέων, όπως η Υγεία και η Κοινωνική Πρόνοια, σε μια συγκυρία όπου η νέα κρίση πλήττει τα πιο φτωχά στρώματα του πληθυσμού.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, που ενσωματώνει το Fiscal Monitor, οι κυβερνήσεις ανά την Υφήλιο εφάρμοσαν μέτρα στήριξης που φτάνουν στα 12 τρις δολάρια, τα οποία μπορεί να έσωσαν ζωές, ωστόσο έχουν υψηλό κόστος, που σε συνδυασμό με τις τεράστιες απώλειες φορολογικών εσόδων, σπρώχνουν το παγκόσμιο δημόσιο χρέος στα ιστορικά υψηλά του 100% του ΑΕΠ. Παρά ταύτα, με εκατομμύρια να παραμένουν άνεργοι, τις μικρές επιχειρήσεις παλεύουν και 90 εκατομμύρια ανθρώπους να οδεύουν στην απόλυτη φτώχεια, είναι αδύνατο για τις κυβερνήσεις να αποσύρουν πρόωρα τα μέτρα στήριξης, αν και κάποιες χώρες, με στενά δημοσιονομικά περιθώρια, θα πρέπει να κάνουν πολλά με λίγα διαθέσιμα.
Επιστρέφοντας στις συστάσεις του ΔΝΤ, η Ελλάδα εντάσσεται μάλλον στην κατηγορία των χωρών με υψηλό Χρέος και μικρότερη πρόσβαση στις αγορές, που θα πρέπει να «μαζευτούν» δημοσιονομικά μετά την πανδημία, στρέφοντας την προσοχή τους στην προστασία των δημοσίων επενδύσεων και τις εισοδηματικές ενισχύσεις στους ευάλωτους.
Όσον αφορά στην αγορά εργασίας, το ΔΝΤ ανοίγει μια μεγάλη συζήτηση για το πώς θα πρέπει να στηρίζονται εφεξής οι κλάδοι της οικονομίας, συστήνοντας «στροφή» από την προστασία των παλιών θέσεων εργασίας, στην κατάρτιση νέων δεξιοτήτων, «φωτογραφίζοντας» έτσι μεταξύ άλλων την άνθιση του ηλεκτρονικού εμπορίου και των ψηφιακών επαγγελμάτων, σε σχέση με παραδοσιακούς κλάδους όπως ο Τουρισμός.