Ασφαλιστικό: Ολοταχώς για την εισαγωγή κεφαλαιοποιητικού συστήματος
«Δυστυχώς, δεν έχουμε την πολυτέλεια ενός εξαντλητικού, μακροχρόνιου διαλόγου, όπως συνέβη για παράδειγμα στη Σουηδία», τόνισε ο αρμόδιος υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης Πάνος Τσακλόγλου, δείχνοντας έτσι ότι η κυβέρνηση πατάει γκάζι στην εισαγωγή κεφαλαιοποιητικού συστήματος στις επικουρικές συντάξεις.
Ξεδιπλώνοντας το σχεδιασμό, που θα συμπεριληφθεί στο Σχέδιο Ανάκαμψης, ο Π. Τσακλόγλου, ο οποίος συμμετείχε σε τηλεσυνέδριο του Κύκλου Ιδεών με τη συμμετοχή του Τ. Γιαννίτση και του Μ. Νεκτάριου, παρατήρησε ότι το σημαντικότερο πρόβλημα είναι η χρηματοδότηση του κόστους μετάβασης. Οι πολέμιοι της μετάβασης από το διανεμητικό στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα, όπως ο καθηγητής Σ. Ρομπόλης, υπολογίζουν ότι από τη στιγμή που οι νέοι εργαζόμενοι θα πάψουν να καλύπτουν τις επικουρικές των σημερινών συνταξιούχων, για να διατηρηθούν αυτές στα υφιστάμενα επίπεδα το κόστος θα φτάσει ή θα ξεπεράσει τα 57 δις, ως την ολοκλήρωση της μετάβασης.
Σύμφωνα με το νέο υφυπουργό, ο οποίος πέφτει κατ’ ευθείαν στα βαθιά, οι πηγές χρηματοδότησης είναι τρεις:
1. Από το μέρισμα ανάπτυξης, δηλαδή από την επιτάχυνση των ρυθμών ανάπτυξης
2. Από την αξιοποίηση μηχανισμών προηγούμενων ετών, όπως ο ΑΚΑΓΕ
3. Από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, αλλά μόνο κατά ένα μικρό μέρος, ως εκδήλωση διαγενεακής αλληλεγγύης
Σοβαρά ερωτήματα τίθενται, πάντως κι ως προς τις αναγκαίες ασφαλιστικές δικλείδες για τη λειτουργία του νέου συστήματος. Ως γνωστόν, τα συστήματα αυτά, τα οποία λειτουργούν ως κουμπαράς, δεν μένουν στατικά αλλά χρησιμοποιούνται ως επενδυτικός βραχίονας αποσκοπώντας αφενός στην προσαύξηση των ατομικών μερίδων κάθε εργαζόμενου- ασφαλισμένου αφετέρου στην ενίσχυση των επενδύσεων άρα και του ΑΕΠ. Τα κεφάλαια αυτά τοποθετούνται, όμως, σε κρατικά ομόλογα και μετοχές, όντας έτσι εκτεθειμένα σε αναταράξεις βίαιες όπως αυτή του 2008 είτε λιγότερο έντονες αλλά σε κάθε περίπτωση επιζήμιες για τις αποδόσεις αυτών των κεφαλαίων.
Σύμφωνα με στοιχεία που επικαλέστηκε ο Π. Τσακλόγλου, οι αποδόσεις που προσφέρουν τα κεφαλαιοποιητικά συστήματα σε ορίζοντα 30- 40 ετών είναι πολλαπλάσιες των διανεμητικών συστημάτων. Ως τέτοιο παράδειγμα έφερε τη Σουηδία, όπου σε μια 25ετία η απόδοση του νέου κεφαλαιοποιητικού συστήματος διαμορφώθηκε στο 5,2% έναντι 1,9% του προηγούμενου διανεμητικού συστήματος. Συμπλήρωσε, δε, ότι θα μπορούσε να προβλεφθεί ως εγγύηση ότι το κεφάλαιο- δηλαδή οι εισφορές των εργαζομένων- δεν θα μπορεί να χαθεί.
Σύμφωνα με πρόσφατη σχετική έρευνα του ΙΟΒΕ, με ένα ιδιαίτερα συντηρητικό σενάριο ποσοστού εγχώριων επενδύσεων (25%), εκτιμάται ότι αυξάνεται το πραγματικό ΑΕΠ κατά μ.ο. μεταξύ €4,4 δισεκ. και €4,7 δισεκ. κατ’ έτος, για τα επόμενα 40 χρόνια και σωρευτικά περί τα 200 δισεκ. ευρώ. Αντίστοιχα, εκτιμάται ενίσχυση της απασχόλησης, κατά μ.ό. τουλάχιστον 70 χιλιάδων ισοδύναμα πλήρως απασχολούμενων κατ’έτος για τα επόμενα 40 χρόνια.