Οι επόμενες εκδόσεις «κλειδώνουν» τα μειωμένα πλεονάσματα!
Οι προηγούμενες εκδόσεις ομολόγων αβαντάρισαν τις συζητήσεις για την αναθεώρηση των δημοσιονομικών στόχων και οι επόμενες θα «κλειδώσουν» το δημοσιονομικό χώρο που αναζητά το υπουργείο Οικονομικών, για να ξεδιπλώσει το σχεδιασμό των νέων φοροελαφρύνσεων.
Ως τώρα υπήρχε η εικόνα, η αίσθηση, ότι οι τεχνικές διαβουλεύσεις, πάνω στις οποίες θα στηριχθεί το αίτημα για τη μείωση των πλεονασμάτων, θα επικεντρώνονταν σε δύο πεδία: στους εκτιμώμενους ρυθμούς ανάπτυξης και στο κόστος δανεισμού. Φαίνεται, όμως, ότι το… colpo grosso θα «πατήσει» πάνω στα υπαρκτά και αδιαμφισβήτητα δεδομένα που σχετίζονται με τα επιτόκια δανεισμού, ενώ η «θολή» παράμετρος του ΑΕΠ θα μείνει στην άκρη, διευκολύνοντας και την ελληνική πλευρά αλλά και το ευρωπαϊκό στρατόπεδο.
«Οι ευρωπαϊκοί Θεσμοί τσακώνονταν επί ένα έτος για την προηγούμενη Ανάλυση Βιωσιμότητας Χρέους», θυμίζουν πηγές κοντά στη διαδικασία, αποκαλύπτοντας ότι όσο υπάρχει διαφορετική προσέγγιση για τον πληθωρισμό μεσοπρόθεσμα, μεταξύ της ΕΚΤ και του ESM, είναι χαμένο παιχνίδι το να επιχειρήσει η Αθήνα να περάσει τις δικές της εκτιμήσεις για τη δυναμική του ΑΕΠ. «Θα ήταν αδιέξοδο να γίνει μια τέτοια ατέρμονη συζήτηση για το ΑΕΠ», σημειώνουν οι ίδιες πηγές και υπενθυμίζουν ότι στην τελευταία αναθεώρηση του DSA από τους Ευρωπαίους όλες οι παράμετροι έμειναν αμετάβλητες εκτός από μία: τα επιτόκια δανεισμού. Για ποιόν λόγο; Γιατί πολύ απλά μετά τις αλλεπάλληλες εκδόσεις ομολόγων, υπήρχαν δεδομένα για το κόστος δανεισμού της Ελλάδας πολύ μακριά από τις εξωπραγματικές αρχικές εκτιμήσεις των Ευρωπαίων για 4,5- 5%.
Αυτό ακριβώς είναι το «κλειδί» των τεχνικών διαβουλεύσεων που ήδη έχουν ξεκινήσει και φαίνεται ότι κινούνται στην επιθυμητή κατεύθυνση. Έτσι, αντί να γίνει συζήτηση για τις… προβολές του ΑΕΠ ως το 2060 και πώς μπορεί αυτές να επηρεάζουν τους στόχους των πλεονασμάτων, το βάρος θα πέσει στα οφέλη που προκύπτουν βραχυπρόθεσμα από τα διαρκώς μειούμενα επιτόκια δανεισμού. Ήδη, μετά από το swap του 30ετούς ομολόγου της Εθνικής και την έκδοση του 15ετούς, υπολογίζεται ότι υπάρχει ένα όφελος περίπου 2 δισ. ευρώ στην εξυπηρέτηση του Χρέους, ενώ άλλα τόσα εκτιμάται ότι «κλειδώνουν» από μια έκδοση 10ετούς κι άλλη μία 7ετούς ομολόγου με μέσο επιτόκιο 1%.
Αυτό το όφελος μπορεί να «μεταφραστεί» σε αντίστοιχο δημοσιονομικό χώρο για την επόμενη διετία- όπως δηλαδή είναι ο στρατηγικός στόχος του υπουργείου Οικονομικών- και το «όχημα» μπορεί να είναι η αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των ANFA- SMP στο δημοσιονομικό αποτέλεσμα, δηλαδή να συνυπολογίζονται αντί να εξαιρούνται. Όπως παρατηρούν οι ίδιες πηγές, είναι μια τεχνική λύση βατή και πολιτικά εύκολη, καθώς δεν θα απαιτηθούν διαδικασίες σε Εθνικά Κοινοβούλια.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ως το επόμενο DSA των Ευρωπαίων, που πάει για Ιούνιο και όχι για τώρα όπως έλεγαν από τις Βρυξέλλες, η Ελληνική Δημοκρατία θα έχει κάνει τουλάχιστον μια ακόμα έξοδο στις αγορές. Το απίστευτο ράλι των τελευταίων ημερών δεν αποπροσανατολίζει τις αρμόδιες υπηρεσίες, συνεπώς δεν θα πρέπει να αναμένεται νέα έκδοση ομολόγου μέσα στις επόμενες εβδομάδες. Αυτή η έκδοση δεν θα πάει, όμως, μακριά, καθώς πριν από το Πάσχα, δηλαδή πριν φτάσουμε στα μέσα Απριλίου, η Ελληνική Δημοκρατία θα «χτυπήσει» με 10ετές ομόλογο και θα ακολουθήσει ένα 7ετές. Στα φαρέτρα των επιλογών υπάρχει το ενδεχόμενο reopening του 15ετούς, ενώ θα εξεταστεί και η έκδοση 3ετούς αλλά μόνο αν η απόδοση του είναι… 0%.