Πώς θα γίνει η μείωση του ΕΝΦΙΑ έως 8%

Εντός του πρώτου εξαμήνου αναμένεται να οριστικοποιηθεί ο τρόπος υλοποίησης της μείωσης του ΕΝΦΙΑ κατά 8%, την οποία εξήγγειλε χθες ο πρωθυπουργός.

Όπως σημειώνουν αρμόδιες πηγές, κατ’ αρχάς δεν είναι ακόμα σαφές το πώς θα γίνει αυτή η μείωση, δηλαδή αν θα είναι κλιμακωτή (έως 8%), εάν θα είναι μεσοσταθμική όπως φέτος (το επικρατέστερο σενάριο) ή αν θα είναι οριζόντια (το λιγότερο πιθανό σενάριο). Στην περίπτωση που μιλάμε για μεσοσταθμική μείωση κατά 8%, τότε είναι προφανές ότι για τα χαμηλότερης αξίας ακίνητα η μείωση θα είναι μεγαλύτερη (γύρω στο 10- 12%)

Το δεύτερο και πιο σημαντικό στοιχείο- όπως το σημείωσε και ο Κ. Μητσοτάκης- είναι ότι οι αποφάσεις για τη δεύτερη φάση μείωσης του ΕΝΦΙΑ, θα είναι σε συνάρτηση με το αποτέλεσμα της αναπροσαρμογής των αντικειμενικών αξιών, κοινώς με το τι αποτέλεσμα θα βγάλει η άσκηση που ήδη «τρέχουν» οι ομάδες εργασίας στο υπουργείο Οικονομικών. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Αν κάποιος είχε φέτος π.χ. μείωση ΕΝΦΙΑ 20% αυτό δεν σημαίνει ότι το 2020 θα έχει νέα μείωση 8%, καθώς μπορεί η Τιμή Ζώνης του ακινήτου του να αυξηθεί, συμπαρασύροντας και το φόρο. Σε αυτήν την περίπτωση η νέα μείωση του ΕΝΦΙΑ θα εξομαλύνει ή θα απορροφήσει την επιβάρυνση, λειτουργώντας ως αμορτισέρ.

Η ευθυγράμμιση ή εν πάση περιπτώσει η σύγκλιση αντικειμενικών- εμπορικών αξιών είναι παλιά ιστορία. Διαχρονικά οι κυβερνήσεις το απέφευγαν, καθώς είναι προφανές ότι κάτι τέτοιο, αν και διορθώνει τις στρεβλώσεις στην αγορά ακινήτων, φέρνει αυξήσεις φόρων. Το ξέσπασμα της κρίσης έβαλε οριστικά στο συρτάρι τα σχέδια, αφού ειδικά στις αποκαλούμενες «λαϊκές» περιοχές, θα έπρεπε να γίνει μεγάλη διόρθωση στις Τιμές Ζώνης, καθώς απείχαν και απέχουν από τις τρέχουσες εμπορικές. Ωστόσο, βαίνοντας προς το τέλος του 3ου Μνημονίου, οι Θεσμοί το συμπεριέλαβαν στις τελευταίες μνημονιακές υποχρεώσεις, παρά το ότι η κτηματαγορά δεν είχε ακόμα «σφυγμό» άρα δεν μπορούσε να δώσει επαρκή και ασφαλή στοιχεία μεταβιβάσεων, έτσι ώστε να υπολογιστούν οι εμπορικές τιμές.

Την Άνοιξη του 2018 έγινε η τελευταία αναπροσαρμογή με τη συνδρομή δεκάδων ορκωτών εκτιμητών και ήταν μάλλον… χειρουργικού τύπου, όπως έλεγαν οι παράγοντες της κτηματαγοράς, με παράλληλες παρεμβάσεις σε κλιμάκια του φόρου, έτσι ώστε να αποφευχθούν οι «εκρήξεις». Όπως αποτυπώνεται στην 4η και τελευταία Μνημονιακή Έκθεση Αξιολόγησης τον Ιούνιο του 2018, αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο από τους Ευρωπαίους, οι οποίοι ανέδειξαν τη δέσμευση των Ελληνικών Αρχών για τη συνέχεια: την προσαρμογή των αντικειμενικών στο τουλάχιστον 50% της εναπομείνουσας διαφοράς με τις εμπορικές τιμές εντός του 2019 και την πλήρη ευθυγράμμιση το 2020.

Αν και σε τεχνικό επίπεδο οι υπηρεσίες επεξεργάστηκαν τη νέα αναθεώρηση, ως ήταν αναμενόμενο προ των εκλογών του περασμένου Ιουλίου δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει τέτοιου μεγέθους αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών και κάπως έτσι η ανειλημμένη μνημονιακή υποχρέωση του 2019 πήγε… περίπατο. Η εκκρεμότητα αυτή αποτυπώθηκε στην 3η Έκθεση Ενισχυμένης Εποπτείας του περασμένου Ιουνίου, όπου συν τοις άλλοις αποτυπώθηκε και η ανάγκη για την επέκταση του αντικειμενικού συστήματος και σε άλλες περιοχές.

Από αυτήν την Έκθεση Αξιολόγησης προκύπτει και το «κλειδί» της άσκησης που υπολογίζεται ότι θα ολοκληρωθεί ως τον Απρίλιο: η ένταξη 3.000 περιοχών υψηλής εμπορικής αξίας στο σύστημα των αντικειμενικών αξιών, αφού από αυτές στο ΥΠΟΙΚ προσδοκούν μεγάλη αύξηση εσόδων. Πρόκειται κατά βάση για παραθαλάσσιες Ζώνες σε νησιά των Κυκλάδων και του Ιονίου, όπου οι αξίες υπολογίζονται από τις εφορίες με συγκριτικά στοιχεία και ο φόρος διαμορφώνεται σε επίπεδα αντίστοιχα κατοικιών στη Δυτική Αττική.