Άλλα... κόλπα από τον ESM για να «φρενάρει» τις αλλαγές στο Χρέος
Πρακτικές... Σκρουτζ Μακ Ντακ εφαρμόζει ο ESM, αφού αν και καλοσωρίζει την πρόθεση της Ελλάδας να ξεφορτωθεί μια ώρα αρχύτερα τα “αλμυρά” δάνεια του ΔΝΤ, υπολογίζει με... τσιγκούνικο τρόπο τα οφέλη για τον Κρατικό Προϋπολογισμό, “φρενάροντας” έτσι τις συζητήσεις για την προσαρμογή της Ανάλυσης Βιωσιμότητας Χρέους στα νέα δεδομένα.
Οι Ελληνικές Αρχές υπολόγιζαν ότι εξαγοράζοντας πρόωρα τα 2,8 δισ ευρώ των δανείων του ΔΝΤ, που βαρύνονται με 4,91%, πέρα από τη βελτίωση της εικόνας στις αγορές, ο Προϋπολογισμός θα εξοικονομήσει γύρω στα 70-75 εκατ. Ευρώ. Ωστόσο, ο ESM στη δική του ανάλυση, που συνόδευσε το κατά άλλα... πανηγυρικό ανακοινωθέν για την έναρξη της διαδικασίας εξαγοράς, “κούρεψε” κατά περίπου 50% το δημοσιονομικό όφελος! Τι ακριβώς συνέβη;
Σύμφωνα με πληροφορίες του economistas, όλα ξεκίνησαν από τη λογική του ESM ότι όλα τα ταμειακά διαθέσιμα του Ελληνικού Δημοσίου είναι... δικά του! “Ό,τι μετρητά έχεις, είναι δικά μου”, ήταν λίγο ως πολύ το επιχείρημα του Ευρωμηχανισμού στην ελληνική πλευρά, θεωρώντας έτσι ότι από τα στιγμή που τα περίπου 37 δισ ευρώ του “μαξιλαριού” είναι ένα μικρό μέρος από τα χρωστούμενα- περί τα 190 δισ ευρώ μόνο σε EFSF και ESM- για τους υπολογισμούς της πρόωρης εξόφλησης θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν ΜΟΝΟ η διαφορά επιτοκίου με τα “καινούργια” λεφτά του Ελληνικού Δημοσίου, δηλαδή τα 7,5 δισ ευρώ που άντλησε από τις πρόσφατες εκδόσεις ομολόγων.
Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Το μεσοσταθμικό κόστος γι’ αυτά τα 7,5 δισ ευρώ είναι 3,06%, άρα το κέρδος σε σχέση με το 4,91% των δανείων του ΔΝΤ είναι κάτι λιγότερο από 1,9%. Αν αυτό πολλαπλασιαστεί με τα 2,8 δισ ευρώ των προεξοφλούμενων δόσεων και με τους περίπου 8 μήνες που είναι κανονικά οι λήξεις τους, μας προκύπτουν τα 33 εκατ. Ευρώ του... “τσιγκούνη” ESM.
Η προσέγγιση της ελληνικής πλευράς ήταν πιο ρεαλιστική, αλλά προσέκρουσε στον “τοίχο” του Ευρωμηχανισμού. Τι υποστήριξε; Ότι αυτό το ταμειακό “μαξιλάρι” των 35- 40 δισ ευρώ δεν θεωρείται από κανέναν στις αγορές ως... καβάτζα του ESM. Κι επειδή το μεσοσταθμικό κόστος τους διαμορφώνεται, πλέον, σε 1,6%, η διαφορά από το 4,91% των δανείων του ΔΝΤ είναι περίπου 3,4%. Και κάπως έτσι η ελληνική πλευρά υπολόγιζε το όφελος στα 70-75 εκατ. Ευρώ.
Υπάρχει και πιο τολμηρή προσέγγιση, η οποία λέει ότι αν το Ελληνικό Δημόσιο δεν είχε αυτό το “μαξιλάρι” και το είχε “παρκάρει” στην Τράπεζα της Ελλάδας, θα είχε αρνητικό επιτόκιο 0,50, άρα η διαφορά με τα ακριβά δάνεια του ΔΝΤ διαμορφώνεται σε περίπου 5,4% και το δημοσιονομικό όφελος φτάνει στα 150 εκατ. Ευρώ.
Αυτό που δεν μπορεί να αποφύγει, πάντως, ο ESM είναι η μακροπρόθεσμη επίπτωση της πρόωρης εξόφλησης του ΔΝΤ στο Χρέος, τόσο όσον αφορά στη σχέση του με το ΑΕΠ όσο και ως προς τις ακαθάριστες δανειακές ανάγκες. Έτσι ο ίδιος ο Μηχανισμός υπολογίζει ότι το Χρέος θα “κοντύνει” κατά 3 μονάδες σε όρους ΑΕΠ και κατά 0,7 μονάδες σε όρους δανειακών αναγκών, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τις διαβουλεύσεις που αφορούν στη μείωση των πλεονασμάτων...
