Τα ιερά μυστήρια της Εταιρείας Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Περιουσίας
Ένα μεγάλο μέρος της επικείμενης συμφωνίας μεταξύ του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και του Αρχιεπίσκοπου Ιερώνυμου αφορά στη δημιουργία ταμείου αξιοποίησης της εκκλησιαστικής περιουσίας. Αυτό θεωρείται ένα σημαντικό κομμάτι της συμφωνίας αφού από τα έσοδα του συγκεκριμένου ταμείου θα καλυφθεί και το επίδομα προς την εκκλησία για τη μισθοδοσία των κληρικών.
Αυτό όμως δεν είναι κάτι καινούργιο καθώς τον Αύγουστο του 2013 είχε περάσει από τη Βουλή ο νόμος 4182/13 με τον οποίο έγινε η σύσταση της Εταιρείας Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Περιουσίας Α.Ε. με απώτερο σκοπό την τόνωση των δημόσιων ταμείων καθώς όπως αναφέρει και το καταστατικό της εταιρείας τα έσοδα από την αξιοποίηση των ακινήτων του χαρτοφυλακίου της θα πηγαίναν εξ’ ημισείας σε εκκλησία και δημόσιο. Ωστόσο από το 2013 μέχρι και σήμερα δεν έχει αξιοποιηθεί ούτε ένα ακίνητο με οποιονδήποτε τρόπο και τα έσοδα της εταιρείας είναι μηδενικά. Οπότε έχει ενδιαφέρον να δει κανείς τι αλλάζει με τις νέες εξαγγελίες του πρωθυπουργού ώστε να καταστεί δυνατή η αξιοποίηση κάποιου εκκλησιαστικού ακινήτου.
Ένα από τα προβλήματα της συγκεκριμένης εταιρείας ήταν ότι το διοικητικό της συμβούλιο αποτελούνταν από πέντε άτομα εκ των οποίων τα δύο εκπροσωπούσαν το δημόσιο και τα υπόλοιπα τρία ήταν επιλογές της Ιεράς Μητρόπολης με αποτέλεσμα να μην μπορεί να προχωρήσει καμία απόφαση χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της εκκλησίας. Σύμφωνα με τον κ. Τσίπρα αυτό αλλάζει καθώς Δημόσιο και Εκκλησία θα επιλέγουν δύο άτομα για εκπροσώπηση στο Δ.Σ., ενώ το πέμπτο άτομο θα είναι “κοινής αποδοχής”. Οπότε όπως κάποιος καταλαβαίνει θα είναι πολύ σημαντικό να δούμε τι θα σημαίνει στην πράξη ο όρος “κοινής αποδοχής”.
Σύμφωνα με πηγή του economistas.gr, που έχει ασχοληθεί με την διαχείριση της συγκεκριμένης εταιρείας, τα ακίνητα και τα οικόπεδα της εκκλησίας ξεπερνούν τα 700 μόνο στο λεκανοπέδιο Αττικής. Ωστόσο αυτά που θεωρούνται τα πιο πολύτιμα έχουν αρκετά προβλήματα πολεοδομικού σχεδιασμού. Ενδεικτικά ένα από αυτά είναι η έκταση της Φασκομηλιάς, 1.200 περίπου στρέμματα μεταξύ Βουλιαγμένης και Βάρκιζας, που όμως το μεγαλύτερο μέρος είναι αιγιαλός και από την επάνω μεριά της παραλιακής περιοχή Natura που υπάγεται στο Προεδρικό Διάταγμα προστασίας του Υμηττού. Παρόμοια προβλήματα έχει και η έκταση 3.500 στρεμμάτων στην Πεντέλη που η πλευρά της Εκκλησίας ήθελε να αξιοποιήσει με φωτοβολταϊκά αλλά η επέμβαση κρίθηκε ιδιαίτερα μεγάλης κλίμακας και δεν προχώρησε.
Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι η μόνη έκταση που έχει φέρει ποτέ η πλευρά της Εκκλησίας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων όλα αυτά τα χρόνια και είναι ένα ακίνητο που θεωρείται “φιλέτο”. Αυτό είναι ο λαιμός της Βουλιαγμένης που στεγάζεται το ορφανοτροφείο. Και εκεί όμως δε λείπουν τα προβλήματα. Η έκταση έχει κηρυχθεί δασική και σύμφωνα με πηγή που έχει γνώση του θέματος ο μόνος τρόπος να αξιοποιηθεί είναι κάποια πέτρινα χαλάσματα που υπάρχουν στην έκταση να θεωρηθούν φέροντες οργανισμοί και να χρησιμοποιηθεί ο συντελεστής δόμησης τους.
Σύμφωνα με καλά πληροφορημένη πηγή του economistas.gr δεν είναι τυχαίο που η εκκλησία τόσα χρόνια κρατάει κλειστά τα χαρτιά της ως προς τις εκτάσεις που διατηρεί και προτείνει προς αξιοποίηση αφού από τα περίπου 700 ακίνητα μόνο στην Αττική έχει φέρει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων μόνο ένα με προβληματικό πολεοδομικό σχεδιασμό ασκώντας έτσι πίεση στο δημόσιο που “καιγόταν” για έσοδα να προβεί στον αποχαρακτηρισμό του. Αυτή την άποψη την ενισχύει το γεγονός ότι υπάρχουν οικόπεδα οικοδομήσιμα και χωρίς προβλήματα όπως το πάρκινγκ της οδού Αλεξάνδρας δίπλα από το γήπεδο του Παναθηναϊκού που η εκκλησία δεν τα πρότεινε ποτέ προς αξιοποίηση αν δεν λυνόταν πρώτα το πολεοδομικό πρόβλημα του Λαιμού της Βουλιαγμένης.
Αν αυτό το συνδυάσει κανείς με το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας με την επερχόμενη συμφωνία μεταξύ Εκκλησίας και Κράτους έχει συσχετίσει άμεσα το επίδομα για τη μισθοδοσία των κληρικών με τα έσοδα της συγκεκριμένης εταιρείας καταλαβαίνει κανείς ότι η πίεση πλέον θα βρίσκεται στη μεριά της εκκλησίας η οποία θα αναγκαστεί να φέρει νέα ακίνητα προς εκμετάλλευση ώστε να μπορούν να πληρωθούν οι μισθοί της.