Οι φοροελαφρύνσεις στο στόχαστρο των Θεσμών

Αισιοδοξία επικρατεί στο οικονομικό επιτελείο εν όψει της άφιξης σήμερα στην Ελλάδα των τεχνικών κλιμακίων των Θεσμών, τα οποία θα προετοιμάσουν το έδαφος για τους επικεφαλής που αναμένονται την επόμενη Δευτέρα.

Τα θετικά μηνύματα δόθηκα στο Eurogroup την περασμένης Παρασκεύης, όπου ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας είχε πολύωρα τετ-α-τετ με τον Κ. Ρέγκλινγκ, τον Μ. Σεντένο και τα επιτελεία τους. «Πάμε καλά», σημειώνει αρμόδιος αξιωματούχους, συμπληρώνοντας ότι οι επαφές στο Ελσίνκι πήγαν πολύ καλύτερα από το αναμενόμενο αλλά και παρατηρώντας ότι «αυτό δεν σημαίνει ότι συμφωνήσαμε».

Το καλό νέο είναι ότι δεν εκφράστηκαν επιφυλάξεις, δεν ήγειρε κάποιος ενστάσεις για το δημοσιονομικό/φορολογικό σχεδιασμό της κυβέρνησης για το επόμενο 12μηνο, ούτε στην παρουσίαση του Ελληνα υπουργού στο Eurogroup, ούτε στις κατ’ ιδίαν επαφές του με τους Ευρωπαίους αξιωματούχους. Ωστόσο, όποιος έχει τη στοιχειώδη εμπειρία από το πώς λειτουργούν οι υπουργοί Οικονομικών στην Ευρωομάδα, γνωρίζει ότι αν δεν έχουν στα χέρια τους τις τεχνοκρατικές εισηγήσεις των Θεσμών ότι βγαίνουν ή δεν βγαίνουν τα νούμερα, κανείς δεν μιλάει. Συμπέρασμα; Η αρχή ήταν θετική, αλλά για να κλείσει η αξιολόγηση χωρίς αστερίσκους και χωρίς καθυστερήσεις, έχουμε ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μας, ειδικά από τη στιγμή που οι εκκρεμότητες δεν είναι μόνο δημοσιονομικές.

Σε κάθε περίπτωση, παρά το ότι το αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο και η έντονη κινητικότητα στο πεδίο των επενδύσεων δείχνουν να ικανοποιούν τα «αυτιά» των Ευρωπαίων, είναι προφανές ότι η μάχη θα δοθεί στο πεδίο του Προϋπολογισμού, που πρέπει να «χωρέσει» τα περίπου 1,2 δις ευρώ των φοροελαφρύσεων που εξαγγέλθηκαν. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η αποστολή στοιχείων συνεχιζόταν μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα και πλέον οι διαβουλεύσεις θα γίνουν επί ελληνικού εδάφους.

Το πλάνο στο ΓΛΚ μοιάζει απλό, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Η πρώτη κίνηση γίνεται στο πεδίο των εσόδων και των φορολογικών μέτρων, που ήδη «τρέχουν», με φόντο τα στοιχεία των δύο προηγούμενων ετών, που αποδεικνύουν ότι υπήρξε συστηματική υποεκτίμηση, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό του ΦΠΑ, όπου η αύξηση του κατά 1 ολόκληρη ποσοστιαία μονάδα τιμολογήθηκε με περίπου… 400 εκατ. ευρώ, αλλά η πραγματική απόδοση του μέτρου ήταν πολύ μεγαλύτερη, συμβάλλοντας στη δημιουργία των τερατωδών υπερπλεονασμάτων λιτότητας, που ξεπέρασαν τα 11 δισεκ. σωρευτικά στην τριετία.