Το παρασκήνιο της αλλαγής του νόμου περί εργολαβιών
Στην κατάργηση του νόμου για τη ρύθμιση εργολαβιών και υπεργολαβιών, για την οποία είχαν εκφράσει έντονο προβληματισμό πολλές επιχειρήσεις και εργοδοτικές ενώσεις, προχώρησε η κυβέρνηση με τροπολογία που κατατέθηκε στο νομοσχέδιο για την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και την ψηφιακή διακυβέρνηση, το οποίο ψηφίστηκε στη Βουλή το απόγευμα της Πέμπτης έπειτα από μία επεισοδιακή συνεδρίαση.
Ο νόμος που είχε ψηφιστεί πριν από περίπου ένα χρόνο από την προηγούμενη κυβέρνηση, προέβλεπε ότι οι επιχειρήσεις που αναθέτουν έργο σε εργολάβους είναι υπεύθυνες για την καταβολή των αποδοχών, ασφαλιστικών εισφορών και της αποζημίωσης απόλυσης στους εργαζόμενους που απασχολούνται στους εργολάβους, για χρονικό διάστημα έως και για 3 έτη από την έναρξη παροχής της υπηρεσίας.
Η ευθύνη μάλιστα της αναθέτουσας επιχείρησης δεν περιοριζόταν μόνο στους εργολάβους αλλά και στην περίπτωση που εκείνοι αναθέσουν το έργο ή τμήμα αυτού σε υπεργολάβους.
Η διάταξη αυτή είχε προκαλέσει την έντονη αντίδραση του ΣΕΒ, της ΓΣΕΒΕΕ, της ΕΣΕΕ και του ΣΕΤΕ, οι οποίοι με κοινή επιστολή τον Ιούλιο του 2018 είχαν ζητήσει από την τότε υπουργό Εργασίας, Έφη Αχτσιόγλου, την απόσυρσή της.
Στην κοινή επιστολή τους οι τέσσερις εργοδοτικές ενώσεις τόνιζαν πως η διάταξη στρεβλώνει το επιχειρηματικό περιβάλλον, το οποίο επιβαρύνεται με επιπλέον κόστος με αποτέλεσμα να είναι αποτρεπτικό σε ό,τι αφορά την προσέλκυση επενδύσεων.
Στελέχη της αγοράς υποστήριζαν ότι το κόστος για την τήρηση του νόμου ανερχόταν σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ετησίως, δεδομένου πως πέρα από το υψηλό διοικητικό βάρος, οι επιχειρήσεις ήταν αναγκασμένες να χρησιμοποιούν εργαζόμενους αποκλειστικά για να παρακολουθούν τα στοιχεία μισθωτών του εργολάβου και των υπεργολάβων.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΣΕΒ το μέσο ετήσιο κόστος για μία αναθέτουσα επιχείρηση μεσαίου μεγέθους, για την απασχόληση ενός μόνο εργαζόμενου για την εφαρμογή του νόμου έφτανε σε 8.400 ευρώ. Το ποσό αυτό αφορούσε μόνο στο κόστος των αμοιβών.
Ο νόμος είχε δημιουργήσει πρόβλημα σε πολλές κατασκευαστικές εταιρείες και σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον κλάδο των logistics, οι οποίες αναθέτουν κατά κόρον εργασίες σε εργολάβους και υπεργολάβους.
Ο ΣΕΒ είχε κάνει λόγο και για διακριτική μεταχείριση του Δημοσίου, διότι με τροπολογία είχαν εξαιρεθεί οι δημόσιες συμβάσεις από το πεδίο εφαρμογής του νόμου. Το υπουργείο Εργασίας από την πλευρά του είχε υποστηρίξει πως η επιβολή κανόνων στο καθεστώς εργολαβιών και υπεργολαβιών αποτελούσε επιτακτική ανάγκη για την προστασία και την εξασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.