Έχουμε τη δεύτερη ακριβότερη βενζίνη στην Ευρωζώνη

Η τιμή του Brent επιμένει πάνω από τα 72 δολάρια και προκαλεί νευρική κρίση στους Έλληνες, που βλέπουν το κόστος της ενέργειας και των μετακινήσεων να «σκαρφαλώνει». Οι τελευταίες μετρήσεις της Στατιστικής δείχνουν αύξηση της τιμής των καυσίμων κατά 4% σε σχέση με πέρσι, ενώ τα νεότερα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από τις συγκρίσεις τιμών στα κράτη- μέλη, αποκαλύπτουν ότι η αμόλυβδη στην Ελλάδα απέχει 12 ολόκληρα λεπτά από το μέσο όρο της Ευρωζώνης!

Στην πραγματικότητα, οι Έλληνες πληρώνουν τη 2^η υψηλότερη τιμή βενζίνης σε όλη την Ευρωζώνη και την 3^η υψηλότερη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι που σημαίνει πρακτικά ότι οι πολίτες στην Ελλάδα πληρώνουν ακριβότερα τα καύσιμα τους σε σύγκριση με τους Γερμανούς, τους Γάλλους, τους Ισπανούς, τους Πορτογάλους. Με ποιους… κοντραριζόμαστε; Με τους Ολλανδούς και τους Δανούς, του πολύ υψηλότερου κατά κεφαλήν ΑΕΠ.

Ποια είναι η αιτία γι’ αυτήν την εικόνα; Γιατί οι Έλληνες βάζουν το χέρι πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη; Γιατί πολύ απλά οι φορολογικές επιβαρύνσεις, ο συνδυασμός υψηλού ΦΠΑ και Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης, εκτινάσσουν τις λιανικές τιμές στα ύψη. Τα αποκαλυπτήρια, από τα συγκριτικά στοιχεία των προ φόρων τιμών, είναι πραγματικά εντυπωσιακά, καθώς η Ελλάδα υποχωρεί λίγο πιο πάνω από τη μέση του βαθμολογικού πίνακα, με την τιμή της αμόλυβδης να βρίσκεται στο μέσο όρο της Ευρωζώνης!

Συγκεκριμένα, χωρίς να υπολογιστεί το βαρύ φορτίο των φόρων, η τιμή της αμόλυβδης διαμορφώνεται στα 0,614 ευρώ/λίτρο, δηλαδή χαμηλότερα ακόμα κι από Ισπανία- Πορτογαλία!β

Η ανάλυση από το ίδιο το υπουργείο Οικονομίας ρίχνει ακόμα περισσότερο φως. Από τη λιανική τιμή του 1,64 ευρώ/ λίτρο, το περιθώριο κέρδους πρατηριούχων κι εταιριών είναι κάτι παραπάνω από 12 λεπτά, ενώ η τιμή του διυλιστηρίου διαμορφώνεται σε κάτι λιγότερο από 50 λεπτά. Ποιο είναι το… μερίδιο των φόρων; 1,03 ευρώ/ λίτρο δηλαδή το 62,5% της λιανικής τιμής!

Το σημείο καμπής (turning point) ήταν το καλοκαίρι του 2016, όταν η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε την περαιτέρω αύξηση των ΕΦΚ στα καύσιμα, προκειμένου να κλείσει τη 2^η αξιολόγηση. Η κίνηση έγινε με το σκεπτικό ότι οι διεθνείς τιμές βρίσκονταν σε πολύ χαμηλό επίπεδο, αγνοώντας ή υποβαθμίζοντας τον προφανή κίνδυνο ενός νέου ράλι. Σε συνδυασμό, δε, με την αύξηση του ΦΠΑ στο 24%, που είναι από τους μεγαλύτερους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το φορολογικό βάρος έγινε ακόμα μεγαλύτερο. Το πρόβλημα είναι ότι παρά τα αλλεπάλληλα υπερπλεονάσματα, η κυβέρνηση ούτε εξήγγειλε ούτε άφησε να εννοηθεί ότι σκέπτεται μια αναπροσαρμογή της φορολογίας των υγρών καυσίμων.

πηγή: European Commission Oil Weekly Bulletin