Μετέωρο το σχέδιο by pass στα πλεονάσματα 3,5%
Πέρα κι έξω από τα Λογιστικά Πρότυπα και τους Δημοσιονομικούς Κανόνες, κινείται το σχέδιο που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για χρήση μέρους των ταμειακών διαθεσίμων, προκειμένου να καλυφθούν ενδεχόμενα μελλοντικά ελλείμματα του Προϋπολογισμού.
“Δεν μπορείς με ταμειακά διαθέσιμα να καλύψεις έλλειμμα. Είναι λάθος. Πολύ απλά δεν γίνεται” επισημαίνει στο economistas πηγή με μακρά εμπειρία στους κανόνες λειτουργίας του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, επιμένοντας ότι αυτά τα “περισσεύματα” είναι λογιστικές εγγραφές παρελθόντων ετών. Πέρα από αυτό, όλο αυτό το “μαξιλάρι” έχει συνυπολογιστεί στην Ανάλυση Βιωσιμότητας του Χρέους (DSA) του 2018, προκειμένου να βγουν όλες οι παράμετροι, δηλαδή με λίγα λόγια έχει προσμετρηθεί στην απομείωση του Χρέους.
Αυτήν τη στιγμή, πέρα από τα 13 δισ ευρώ που παραμένουν εκτός της Τράπεζας της Ελλάδας, στον Ειδικό Λογαριασμό που τηρείται στην ΤτΕ, υπάρχουν περίπου 34 δισ ευρώ. Από αυτά, τα 15,7 δισ ευρώ είναι το περιβόητο cash buffer του ESM που είναι “κλειδωμένο”, κοινώς δεν αγγίζεται από κανέναν, κάτι που επεσήμανε, άλλωστε, ο Πρωθυπουργός στο Ζάππειο. Από τα υπόλοιπα, περίπου 12 δισ ευρώ προέρχονται από φορείς της Γενικής Κυβέρνησης και τα υπόλοιπα 6 δισ είναι από τα “περισσεύματα” των πλεονασμάτων, τις εκδόσεις των ομολόγων και υπόλοιπα δανείων του ESM. Σε κάθε περίπτωση, βρίσκονται στην ίδια ακριβώς δεξαμενή.
Μπορεί να ανοίξει ένας νέος υπολογαριασμός από αυτά τα διαθέσιμα; Φυσικά και μπορεί. Ωστόσο, αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι η χρήση είναι πολύ συγκεκριμένη και αφορά μόνο στην απομείωση του Χρέους και σε καμία περίπτωση την κάλυψη ενδεχόμενων ελλειμμάτων.
Ποιά είναι η ορθολογική οδός; Μια πολιτική απόφαση σε επίπεδο Eurogroup, με την οποία θα ξεκινήσει η συζήτηση για την αλλαγή των παραδοχών, πάνω στις οποίες στηρίχθηκε το τελευταίο DSA, άρα και των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα. Η αλήθεια είναι ότι έδαφος για τέτοιου είδους διαπραγμάτευση φαίνεται να υπάρχει, καθώς αναγνωρίζεται το ανεδαφικό και το ανούσιο αυτών των πολύ υψηλών και αντιαναπτυξιακών πλεονασμάτων. Ωστόσο, όπως σημειώνουν πηγές με άμεση γνώση τέτοιων συζητήσεων, αυτή η διαπραγμάτευση θα χρειαστεί για να “ωριμάσει” τουλάχιστον 6 με 12 μήνες.
Την Τετάρτη, όσο οι Θεσμοί ολοκλήρωναν την ολιγοήμερη επίσκεψη τους στην Αθήνα στον απόηχο των κυβερνητικών εξαγγελιών για παροχές, ο Ε. Τσακαλώτος βρισκόταν στο Βερολίνο, συμμετέχοντας στη Σύνοδο των υπουργών Οικονομικών του PSE, δηλαδή των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών. Αν και δεν υπάρχει επί του παρόντος πληροφορία για τα τετ-α-τετ του Έλληνα υπουργού, θα ήταν έκπληξη εάν δεν έκανε κάποια βολιδοσκόπηση, κάποια ζύμωση για το πλάνο επαναδιαπραγμάτευσης των πλεονασμάτων, ειδικά με το Γερμανό ομόλογο του, τον Όλαφ Σολτς. Την ερχόμενη Πέμπτη, 16 Μαίου, υπάρχει, άλλωστε, συνεδρίαση του Eurogroup και ο Ε. Τσακαλώτος σίγουρα θα επιθυμούσε κάποια στήριξη, αν δεχθεί πίεση.
Την ίδια ώρα, η όξυνση των σχέσεων ΗΠΑ- Κίνας, οι “ρουκέτες” Σαλβίνι, αλλά και το κυβερνητικό μπαράζ παροχών, έσπρωξαν το ελληνικό 10ετές πάνω από το 3,5%, με αποτέλεσμα να χάσει όλα τα κέρδη του προηγούμενου μήνα. Επί της ουσίας, δικαιώνονται όσοι επέμειναν ότι η συγκυρία είναι περίεργη και δύσκολη για μια νέα έκδοση ομολόγου, παρά τις πολιτικές πιέσεις και πλέον, αν όλα κυλήσουν ομαλά, η επόμενη έξοδος θα πρέπει να αναμένεται μετά από τις Ευρωεκλογές, πιθανότατα με ένα 7ετές ομόλογο.
