«Εκεχειρία» πλειστηριασμών α' κατοικίας από την εφορία

Λίγες ημέρες απομένουν για να τεθούν σε εφαρμογή οι νέες διατάξεις για την α’ κατοικία και η ΑΑΔΕ κινητοποιεί τις εφορίες έτσι ώστε από τη μια να «φρενάρει» τους πλειστηριασμούς για όσους περάσουν το κατώφλι του νέου πλαισίου κι από την άλλη να στήσει δόκανο σε όσους… τολμήσουν να αγνοήσουν την τελευταία ευκαιρία.

Η λογική της πολυσέλιδης εγκυκλίου είναι ότι μπορεί το νέο πλαίσιο να ρυθμίζει μόνο τα δάνεια της κύριας κατοικίας, ωστόσο το Δημόσιο είναι υποχρεωμένο να σεβαστεί αυτήν την… εκεχειρία. Υπάρχει, όμως, ένα μεγάλο «αλλά»: «η προσωρινή προστασία του άρθρου 78 δεν εμποδίζει την επιβολή λοιπών πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης ή ασφαλιστικών μέτρων στην κύρια κατοικία του αιτούντος, ούτε τη λήψη μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης η ασφαλιστικών μέτρων στην υπόλοιπη περιουσία του οφειλέτη». Πώς μεταφράζεται αυτή η οδηγία προς τις εφορίες; Από την υποβολή της αίτησης προστασίας ως την οριστικοποίηση της ρύθμισης, ισχύει η προσωρινή προστασία αλλά μόνο από πλειστηριασμούς στην πρώτη κατοικία, άρα οι εφορίες μπορούν να εγγράφουν υποθήκες και να κάνουν κατασχέσεις, ενώ συν τοις άλλοις μπορούν ή μάλλον πρέπει να ενεργοποιήσουν όλο το διαθέσιμο «οπλοστάσιο»- άρα και πλειστηριασμούς- για τα υπόλοιπα ακίνητα του οφειλέτη.

Με φόντο τον απολογισμό της ΑΑΔΕ, που αποκάλυψε υπερδιπλασιασμό των υποθηκών σε βάρος οφειλετών του Δημοσίου το προηγούμενο 12μηνο, η εγκύκλιος εν όψει εφαρμογής του πλαισίου ρύθμισης των τραπεζικών δανείων, ορίζει τα εξής:

• Κατά τη διάρκεια της προσωρινής προστασίας, η αυτοδίκαιη αναστολή των πλειστηριασμών λήγει σε περίπτωση μη επίτευξης συναινετικής ρύθμισης οφειλών, μετά από την άπρακτη παρέλευση της προθεσμίας για την υποβολή αίτησης δικαστικής ρύθμισης
• Η αναστολή λήγει, επίσης, στην περίπτωση που υποβληθεί εμπρόθεσμα αίτηση δικαστικής ρύθμισης αλλά το δικαστήριο είτε ανακαλέσει οποτεδήποτε την προσωρινή διαταγή είτε απορριφθεί το αίτημα του οφειλέτη.

Σημειωτέον, ότι μετά από πίεση των Θεσμών και προς αποφυγήν καταχρηστικών συμπεριφορών, που παρατηρήθηκαν κατά την περίοδο του νόμου Κατσέλη, απαγορεύεται η υποβολή δεύτερης αίτησης από το ίδιο φυσικό πρόσωπο, ακόμα κι αν με τη δεύτερη αίτηση ζητείται ρύθμιση διαφορετικών οφειλών σε σχέση με την πρώτη ή αν ο αιτών εξέπεσε της ρύθμισης που προέκυψε από την προηγούμενη αίτηση, άρα ακολούθως στενεύει ο κλοιός κι από το Δημόσιο.

Και τι γίνεται με όσους μπουν τελικά σε ρύθμιση των τραπεζικών τους οφειλών; Κατ’ αρχάς, απαγορεύονται πλειστηριασμοί και υποθήκες ακόμα κι από το Δημόσιο, αλλά με έναν αστερίσκο, καθώς είναι δυνατή η εγγραφή υποθήκης εφόσον συναινεί ο οφειλέτης. Υπάρχει, όμως και μια ακόμα μικρή λεπτομέρεια: οι απαγορεύσεις ΔΕΝ καταλαμβάνουν τους πιστωτές, των οποίων οι απαιτήσεις, αν και ήταν επιδεκτικές ρύθμισης, δεν ρυθμίστηκαν συναινετικά ή δικαστικά. Στις περιπτώσεις αυτές, όλοι οι πιστωτές (μεταξύ αυτών και το Δημόσιο) μπορούν να αναγγελθούν για το σύνολο των απαιτήσεών τους.

Και μια ακόμα οδηγία προς τις εφορίες, που θα αποτρέψει… ατυχήματα ήτοι κατασχέσεις έναντι οφειλών, σε τραπεζικούς λογαριασμούς όσων υπαχθούν στο νέο πλαίσιο προστασίας. Σύμφωνα με την εγκύκλιο της ΑΑΔΕ, το Δημόσιο συνεισφέρει στις μηνιαίες καταβολές (ανάλογα με το εισόδημα του οφειλέτη) κι αυτή η συνεισφορά καταβάλλεται σε ειδικό ακατάσχετο λογαριασμό με δικαιούχο τον οφειλέτη και δεν κατάσχεται ούτε συμψηφίζεται. Επιπροσθέτως, για την έγκριση και καταβολή της συνεισφοράς δεν απαιτείται φορολογική ή ασφαλιστική ενημερότητα του οφειλέτη.