AirBnB: «Πόλεμος» μεταξύ ιδιοκτητών και ξενοδόχων
Μεγαλώνει η «κόντρα» ανάμεσα στα δύο «στρατόπεδα» που έχουν δημιουργηθεί στην αγορά ακινήτων, γύρω από τις βραχυχρόνιες μισθώσεις.
Στη μία πλευρά βρίσκονται οι ιδιοκτήτες ακινήτων, όπως αυτοί εκφράζονται μέσω της ΠΟΜΙΔΑ, αλλά και σειρά νεοφυών συνδέσμων εκπροσώπησης ομάδων που δραστηριοποιούνται στην αγορά αυτή, όπως οι διαχειριστές ακινήτων.
Στην άλλη πλευρά βρίσκονται ξενοδόχοι κι ενοικιαστές, οι οποίοι ζητούν την επιβολή φραγμών και περιορισμών στον τρόπο λειτουργίας της αγοράς των βραχυχρόνιων μισθώσεων, θεωρώντας ότι λειτουργεί ανεξέλεγκτα κι εν πολλοίς βλαπτικά προς το δημόσιο συμφέρον και την κοινωνική συνοχή.
Χαρακτηριστική είναι η χθεσινή πρωταπριλιάτικη παρέμβαση της ΠΟΜΙΔΑ, η οποία, μεταξύ σοβαρού και αστείου και ασφαλώς δίκην αστεϊσμού, ανέφερε μια σειρά από παρεμβάσεις που δήθεν αποφασίστηκαν για τον περιορισμό της εξάπλωσης των βραχυχρόνιων μισθώσεων.
Ωστόσο, πίσω από τη φάρσα, κρύβονταν και κάποιες αλήθειες, όπως για παράδειγμα η έκδηλη ανησυχία της ΠΟΜΙΔΑ και ασφαλώς και πολλών ιδιοκτητών, ότι μια σειρά από επενδύσεις που έγιναν την τελευταία διετία για την εκμετάλλευση της απήχησης του Airbnb θα αποδειχθούν άνευ αντικρίσματος, με μια πιθανή απαγόρευση της βραχυχρόνιας μίσθωσης σε κάποιες περιοχές.
Η μεγαλύτερη ανησυχία αφορά τις δημοφιλέστερες περιοχές του ιστορικού κέντρου, όπου παρατηρείται και η μεγαλύτερη ζήτηση, με αποτέλεσμα να περιορίζονται αντίστοιχα και τα διαθέσιμα διαμερίσματα για τους εγχώριους ενοικιαστές και να αυξάνονται σημαντικά και οι τιμές ενοικίασης.
Σύμφωνα με τα όσα επισημάνθηκαν στο πλαίσιο πρόσφατης ημερίδας του ΕΛΙΕ (Ελληνικό Ινστιτούτο Εκτιμητικής) για την αγορά ακινήτων το 2018, κατά μέσο όρο, οι ζητούμενες τιμές ενοικίασης διαμερισμάτων έχουν αυξηθεί κατά 17% στην Αθήνα, 14% στη Θεσσαλονίκη και 5% στην υπόλοιπη χώρα.
Πρόκειται για χαρακτηριστικό παράδειγμα της επίδρασης των βραχυχρόνιων μισθώσεων στην αγορά ακινήτων, καθώς περιορίζεται η διαθεσιμότητα κατοικιών για τους μόνιμους κατοίκους.
Αυτό είναι κι ένα από τα βασικά επιχειρήματα που προβάλλει τόσο το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΞΕΕ), όσο και ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), για να ωθήσει την κυβέρνηση στο να επιβάλει περισσότερους περιορισμούς στην συγκεκριμένη αγορά.
Παράλληλα, τονίζουν τον αθέμιτο ανταγωνισμό που υφίστανται τα ξενοδοχεία, λόγω της υψηλότερης φορολόγησής τους σε σχέση με τα ακίνητα των βραχυχρόνιων μισθώσεων, αλλά και την απώλεια εσόδων.
Από την άλλη πλευρά, ουδείς αμφιβάλλει ότι οι βραχυχρόνιες μισθώσεις έχουν τονώσει σημαντικά την αγορά ακινήτων, αλλά και την οικονομία γενικότερα, καθώς έχουν αυξηθεί οι αγοραπωλησίες κατοικιών, όπως επίσης και οι δαπάνες ανακατασκευής διαμερισμάτων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται τόσο για επιχειρήσεις που σχετίζονται με τις κατοικίες (π.χ. βιοτεχνίες επίπλου και οικιακού εξοπλισμού), όσο και με τα συναφή επαγγέλματα.
Παράλληλα, σύμφωνα με αρκετούς φορείς της αγοράς ακινήτων, μεγάλο μέρος των ακινήτων που σήμερα αξιοποιείται για βραχυχρόνια μίσθωση ήταν στο παρελθόν κενά και χωρίς ενοικιαστές. Εν ολίγοις, δεν έχουν περιοριστεί ιδιαίτερα τα διαθέσιμα ακίνητα, πλην ορισμένων περιοχών υψηλής ζήτησης, κυρίως στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας.
Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση πρόκειται να θέσει επί τάπητος το ζήτημα της επιβολής περιορισμών στην σχετική δραστηριότητα και μάλιστα όχι μόνο για τα φυσικά πρόσωπα, αλλά και τους επαγγελματίες/διαχειριστές ακινήτων.
Σύμφωνα με τα όσα διαρρέονται, θα συσταθεί κοινή επιτροπή, με εκπροσώπηση όλων των εμπλεκόμενων υπουργείων (Οικονομίας, Οικονομικών, Τουρισμού κι Απασχόλησης), η οποία θα εκπονήσει σχέδιο υπουργικής απόφασης, όπου θα περιγράφονται περιοριστικά μέτρα, όπως συγκεκριμένος αριθμός διανυκτερεύσεων ανά ακινήτο, συγκεκριμένος αριθμός υπό εκμετάλλευση ακινήτων ανά ΑΦΜ, εισοδηματικά όρια ανά έτος κτλ.
Πάντως, θα πρέπει να σημειωθεί ότι ήδη υφίσταται σχετικό «οπλοστάσιο» στη νομοθετική φαρέτρα της κυβέρνησης, καθώς, στο πλαίσιο των διατάξεων για την φορολόγηση των βραχυχρόνιων μισθώσεων έχουν προβλεφθεί και μια σειρά μέτρων, που μπορεί να εφαρμόσει ο εκάστoτε υπουργός, εφόσον κριθεί αναγκαίο.
Σε αυτά περιλαμβάνονται, π.χ. μέγιστος αριθμός ημερών ενοικίασης (120 ανά έτος ή ακόμα κι 60 ημέρες σε συγκεκριμένα νησιά υψηλής κίνησης, όπως Μύκονος), μέχρι δύο ακίνητα ανά ΑΦΜ και μέχρι 12.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα, πέραν του οποίου είναι υποχρεωτική η σύσταση εταιρείας για την άσκηση της εν λόγω δραστηριότητας. Ωστόσο, μέχρι σήμερα κανένα από τα μέτρα αυτά δεν έχει ενεργοποιηθεί.