Ζεσταίνονται οι… μηχανές για νέα έκδοση ομολόγων
Μπορεί η συμφωνία επί της αρχής για την α’ κατοικία να έγινε δεκτή με ανακούφιση απ’ όσους εμπλέκονται στην «ευαίσθητη» διαχείριση του ελληνικού χρέους, ωστόσο η νευρικότητα στο κυβερνητικό στρατόπεδο και οι «στραβοκλωτσιές» εν όψει εκλογικών αναμετρήσεων φοβίζουν, καθώς οι γέφυρες με τις αγορές, που χτίζονται με κόπο κι επιμονή, δεν έχουν αποκτήσει ακόμα την επιθυμητή σταθερότητα.
Δεδομένο πρώτον: Η Ελληνική Δημοκρατία δεν έχει ανάγκη ρευστού, άρα δεν «καίγεται» για άντληση κεφαλαίων από τις αγορές.
Δεδομένο δεύτερον: Μετά από τις, κατά γενική ομολογία, πετυχημένες εκδόσεις 5ετούς και 10ετούς ομολόγου, αργά αλλά σταθερά οι αγορές μπαίνουν στη λογική της κανονικότητας, άρα η οποιαδήποτε διαταραχή αυτών των σχέσεων, θα συνιστούσε πισωγύρισμα.
Δεδομένο τρίτον: Η θετική έκβαση του Eurogroup της 5ης Απριλίου, κοινώς η έγκριση εκταμίευσης των 970 εκατ. ευρώ, είναι αναγκαία προϋπόθεση για την επόμενη κίνηση από τον ΟΔΔΗΧ.
Το κλίμα μεταξύ των τεχνοκρατών, που σχεδιάζουν το πλάνο των επόμενων εκδόσεων, μπορεί να συνοψιστεί στην εξής φράση: “the sooner, the better”. Από την άλλη, ουδείς είναι διατεθειμένος να «εκβιάσει» μια έκδοση, ακόμα κι αν το momentum στις αγορές παραμένει θετικό, λόγω του ότι οι επενδυτές υπό το φόβο της οικονομικής επιβράδυνσης στην ευρωζώνη, αναζητούν ευκαιρίες και «χτυπάνε» ομόλογα που υπόσχονται υψηλές αποδόσεις, όπως τα ελληνικά.
Με δεδομένο, λοιπόν, ότι σε λίγο συμπληρώνεται το αναγκαίο διάστημα του 1 - 1 ½ μήνα, που απαιτείται για να «χωνέψει» η αγορά την προηγούμενη έκδοση του 10ετούς, αναζητείται το επόμενο παράθυρο ευκαιρίας.
Το καλό σενάριο στηρίζεται στο ότι το σήριαλ της α’ κατοικίας θα έχει happy end, θα αποφευχθούν μονομερείς ενέργειες- δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι παραμένουν σημαντικές διαφορές με τους Θεσμούς- και στις 5 Απριλίου όλα θα πάνε κατ’ ευχήν.
Σε αυτήν την περίπτωση κι επειδή το Πάσχα των Καθολικών είναι μια εβδομάδα νωρίτερα, ως ιδανικό διάστημα, για να «χτυπήσει» ο ΟΔΔΗΧ, χαρακτηρίζεται το τριήμερο 15- 17 Απριλίου.
Οι επιλογές της έκδοσης είναι τέσσερις:
- Ένα νέο 3ετές ομόλογο, με στόχο την άντληση 2- 2,5 δισ. ευρώ. Η επιλογή αυτή χαρακτηρίζεται ως «safe» και ενδεχομένως να κρατηθεί για πιο δύσκολες περιστάσεις.
- Ένα νέο 7ετές, με στόχο την άντληση τουλάχιστον 2 δις ευρώ.
- Ένα reopening του 3ετούς ή του 10ετούς, με στόχο ως 1,5 δισ. ευρώ. Όπως παρατηρούν πηγές κοντά στη διαδικασία, μια τέτοια λύση φαντάζει ιδανική για δύσκολες καταστάσεις όπως π.χ. στην περίπτωση πολύπλοκων πολιτικών εξελίξεων μετά από τις εκλογές.
- Ένα 15ετές ομόλογο, που χάνει, ωστόσο, έδαφος ως επιλογή.
Φυσικά υπάρχει και κακό σενάριο, που έχει να κάνει αρνητικές εξελίξεις- πολιτικές και οικονομικές- στην ευρωζώνη, αλλά πολύ περισσότερο με «στραβοτιμονιές» στη διαχείριση αυτής της κρίσιμης περιόδου ως τις κάλπες. Η α’ κατοικία είναι μόνο ένα πεδίο διαφωνιών με τους Θεσμούς, αφού ήδη έχει ανοίξει το θέμα των δίδυμων ρυθμίσεων οφειλών σε ταμεία κι εφορίες, ενώ παρά τις διαψεύσεις για την καταβολή έκτακτου επιδόματος το Πάσχα, στο ευρωπαϊκό στρατόπεδο ανησυχούν για «ξεχείλωμα» του Προϋπολογισμού εν όψει πολλαπλών εκλογικών αναμετρήσεων.
Σε αυτό το κακό σενάριο, οι εκδόσεις ομολόγων θα ανασταλούν μέχρι να ηρεμήσουν τα πράγματα, με μόνο ανοικτό «παράθυρο» αυτό μιας ομαλής μετεκλογικής περιόδου, όπου, όμως, η έξοδος θα γίνει με μια από τις παραπάνω «ασφαλείς» εκδόσεις.