«Παράθυρο» για μπαταχτσήδες βρήκαν οι Βρυξέλλες!

Τα φώτα της δημοσιότητας είναι στραμμένα στα παζάρια της κυβέρνησης με τους Ευρωπαίους για τα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια του νέου πλαισίου προστασίας της α’ κατοικίας, αλλά πηγές από το ευρωπαϊκό στρατόπεδο αποκαλύπτουν στο economistas ότι άλλη είναι η βασική πηγή ανησυχίας για Βρυξέλλες και Φρανκφούρτη.

«Ο νόμος Κατσέλη αποτελεί μεγάλο “αγκάθι” σε συνδυασμό με το νέο πλαίσιο» , τονίζουν οι εν λόγω πηγές και συμπληρώνουν χαρακτηριστικά ότι «το σχέδιο κολλάει σε πολλά σημεία», αποκαλύπτοντας έτσι ότι, ακόμα κι αν η κυβέρνηση κάνει κάποια βήματα προς τις θέσεις της Κομισιόν και της ΕΚΤ για πιο σκληρούς «κόφτες», θα πρέπει να γίνουν δραστικές παρεμβάσεις και στο πλαίσιο δικαστικής προστασίας, όπως αυτό ξεδιπλώνεται στις διατάξεις του νόμου Κατσέλη, που παραμένουν σε ισχύ μετά από τις 28 Φεβρουαρίου.

Συγκεκριμένα, αυτό που λειτουργεί ως «κόκκινο» πανί για τους Ευρωπαίους, είναι οι διαδικασίες του άρθρου 8, που τιτλοφορείται χαρακτηριστικά «Δικαστική ρύθμιση χρεών». Ποιες είναι οι διατάξεις, που κατά τους Ευρωπαίους απειλούν να μετατρέψουν και το νέο πλαίσιο προστασίας, σε… κολυμβήθρα στρατηγικών κακοπληρωτών;

• Αν το σχέδιο δεν γίνεται δεκτό από τους πιστωτές… ή αν εκδηλώθηκαν αντιρρήσεις κατά του σχεδίου διευθέτησης των οφειλών, το δικαστήριο ελέγχει την ύπαρξη των αμφισβητούμενων απαιτήσεων και την πλήρωση των προϋποθέσεων…  για τη ρύθμιση των οφειλών και απαλλαγή του οφειλέτη. Η απόφαση εκδίδεται κατά προτεραιότητα.
• Αν τα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη δεν είναι επαρκή, το δικαστήριο, αφού αφαιρέσει το ποσό που απαιτείται για την κάλυψη των ευλόγων δαπανών διαβίωσης του ιδίου και των προστατευόμενων μελών της οικογένειάς του… διατάσσει την καταβολή μηνιαίως, για χρονικό διάστημα τριών (3) ετών, του ποσού που απομένει με βάση τα περιουσιακά στοιχεία και τα πάσης φύσεως εισοδήματά του, για την ικανοποίηση των απαιτήσεων των πιστωτών, συμμέτρως διανεμόμενου.
• Με αίτηση του οφειλέτη ή πιστωτή, που επιδίδεται μέσα σε ένα μήνα από την υποβολή της στο αρμόδιο δικαστήριο, μπορεί να τροποποιείται η ρύθμιση οφειλών ως προς το ύψος των μηνιαίων καταβολών, όταν τούτο δικαιολογείται από μεταγενέστερα γεγονότα ή μεταβολές της περιουσιακής κατάστασης και των εισοδημάτων του οφειλέτη.
• Σε περιπτώσεις που εξαιτίας εξαιρετικών περιστάσεων, όπως χρόνια ανεργία χωρίς υπαιτιότητα του οφειλέτη, σοβαρά προβλήματα υγείας, ανεπαρκές εισόδημα για την κάλυψη στοιχειωδών βιοτικών αναγκών του οφειλέτη ή άλλων λόγων ίδιας τουλάχιστον βαρύτητας, προσδιορίζονται με την απόφαση μηνιαίες καταβολές μικρού ύψους ή και μηδενικές, το δικαστήριο μπορεί με την ίδια απόφαση να ορίσει, όχι νωρίτερα από πέντε μήνες, νέα δικάσιμο για επαναπροσδιορισμό των μηνιαίων καταβολών.
• Η απόφαση που ορίζει μηνιαίες καταβολές είναι αμέσως εκτελεστή και δεν επιτρέπεται δικαστική αναστολή της.

Το κρίσιμο στοιχείο των παραπάνω διατάξεων, που παραμένουν σε ισχύ, είναι ότι αμέσως μόλις κάποιος δανειολήπτης καταθέσει αίτηση δικαστικής ρύθμισης, μένει στο απυρόβλητο.

Και κάπως έτσι, οι Ευρωπαίοι φοβούνται ότι οι αποκαλούμενοι «μπαταχτσήδες», θα μπορούν να μπουν κατ’ αρχάς στο νέο πλαίσιο εξωδικαστικής ρύθμισης κι εν συνεχεία να μεταπηδήσουν στο πλαίσιο δικαστικής προστασίας, τρενάροντας έτσι για χρόνια την εξυπηρέτηση των δανείων τους.

Οι διαβεβαιώσεις από τις Ελληνικές Αρχές για την πρόβλεψη ασφαλιστικών δικλείδων, δεν φαίνεται να πείθουν- προς το παρόν τουλάχιστον- τους Ευρωπαίους, οι οποίοι μοιραία πιέζουν για πολύ χαμηλά κριτήρια υπαγωγής «κόκκινων» δανειοληπτών, προσδοκώντας με αυτόν τον τρόπο στην ελαχιστοποίηση της ζημιάς για τις τράπεζες.