Το ακατανίκητο ατού της κυβέρνησης

Η κυβέρνηση Σύριζα διαθέτει ένα πραγματικά ανίκητο πλεονέκτημα: Μπορεί να υποστηρίζει ένα θέμα και ταυτόχρονα να υποστηρίζει και το ακριβώς αντίθετό χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. Για την ακρίβεια κουνώντας το δάχτυλο!

Βουτώντας στα νερά της δεκαετίας του 1980 η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου, με αφορμή την πρόταση του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας για την συμμετοχή και του ιδιωτικού τομέα στην κοινωνική ασφάλιση, δήλωσε ότι «Αμετανόητος υπέρμαχος του ασφαλιστικού Πινοσέτ, ο κ. Μητσοτάκης σε σημερινή του ομιλία επιβεβαίωσε το σχέδιο της ΝΔ για τη διάλυση και την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης».

Με την επίκληση του φαντάσματος του Πινοσετ η υπουργός Εργασίας, σήκωσε το λάβαρο της επανάστασης απευθυνόμενη στα βαθιά αρχέγονα ένστικτα του κομματικού πυρήνα του Σύριζα και γενεών που έχουν γαλουχηθεί να αποστρέφονται κάθε πρόταση που περιέχει τις λέξεις «ιδιωτικός», «ιδιωτικοποίηση» και «επιχειρήσεις.

Την ίδια ημέρα ένας άλλος υπουργός της κυβέρνησης Σύριζα, ο υπουργός παρά τω Πρωθυπουργό, Δημήτρης Λιάκος μιλώντας σε εκδήλωση της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος ανέφερε ότι «οι προτάσεις για τη συμμετοχή του ιδιωτικού κλάδου μπορούν να συζητηθούν». Ο κ. Λιάκος απλά δεν απέρριψε το αυτονόητο, κάτι που εφαρμόζεται εδώ και πολλά χρόνια και αποτελεσματικά στις περισσότερες προηγμένες οικονομίες του κόσμου και η κυβέρνηση κλείνει το μάτι στο κέντρο και την αγορά.

Κάπως έτσι η κυβέρνηση Συριζα, καταφέρνει το ακατόρθωτο: να απορρίπτει κατηγορηματικά την συμμετοχή του τρισκατάρατου ιδιωτικού τομέα στην κοινωνική ασφάλιση και παράλληλα να είναι διατεθειμένη να συζητήσει προτάσεις για τη συμμετοχή του ιδιωτικού κλάδου στην κοινωνική ασφάλιση! Και ότι μας κάτσει.