Αθ. Σαββάκης: Επαναφορά της μεταποίησης στο προσκήνιο

Ένα ρεαλιστικό όραμα και σχέδιο για την αναγέννηση της εγχώριας βιομηχανίας που θα καταλήξει σε μια ισχυρή πολιτική δέσμευση για το μέλλον της ελληνικής μεταποιητικής δραστηριότητας ζήτησε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Ελλάδος (ΣΒΕ), κ. Αθανάσιου Σαββάκη, μιλώντας σε εκδήλωση με θέμα «Ελληνική Βιομηχανία και Τρέχουσες Εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση».

Αναλυτικά στην τοποθέτησή του ο κ. Σαββάκης σημείωσε:

Για τον «Σύνδεσμο Βιομηχανιών Ελλάδος» το σχέδιο αυτό πρέπει να εδράζεται σε τέσσερεις άξονες:

• Στις παραγωγικές επενδύσεις
• Στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας
• Στην καινοτομία
• στη διεθνοποίηση και στην εξωστρέφεια

Η Ευρώπη προχωρά με στρατηγικό σχέδιο στην επαναβιομηχάνισή της.

Η Ευρώπη, για άλλη μια φορά, μας δείχνει το δρόμο.

Οι ανταγωνίστριες χώρες με τη δική μας, υλοποιούν πλέον τα δικά τους προγράμματα ενίσχυσης της βιομηχανίας, και με γοργούς ρυθμούς μάλιστα, ενώ εμείς συζητάμε για το αν θα πρέπει η βιομηχανία να τεθεί σε προτεραιότητα για την ανάταξη της οικονομίας.

Κατά τον «Σύνδεσμο Βιομηχανιών Ελλάδος» η χώρα μας δεν μπορεί πλέον να αρνείται πεισματικά να προσαρμοσθεί στην Ευρωπαϊκή απόφαση επαναφοράς της μεταποίησης στο προσκήνιο.

Η διαρκής οπισθοδρόμηση των τελευταίων δεκαετιών, πρέπει να πάψει και η χώρα μας να ξεκινήσει συναινετικά το μεγάλο έργο της παραγωγικής ανασυγκρότησης της πατρίδας μας.

Άλλωστε, όλα τα προηγούμενα χρόνια, θα έλεγα ότι είναι τουλάχιστον τριάντα, η μικρομεσαία μεταποιητική επιχείρηση με έδρα την περιφέρεια, κυριολεκτικά ξεχάστηκε απ’ όλες τις κυβερνήσεις.

Μια μικρομεσαία μεταποιητική βάση, με έδρα την περιφέρεια:

• που κυριαρχεί στη χώρα,
• αποτελεί παράγοντα κοινωνικής συνοχής,
• και η οποία εξακολουθεί να αντέχει, παρά το γεγονός ότι την προηγούμενη εικοσαετία, η χώρα βίωσε μια απίστευτη αποβιομηχάνιση.

Κι όλα αυτά, σ’ ένα περιβάλλον δραστηριοποίησης της βιομηχανίας γεμάτο:

• παθογένειες,
• αγκυλώσεις,
• γραφειοκρατία,
• πολυνομία, και, κυρίως,
• απουσία κοινής λογικής.

Πιστεύω ότι σήμερα, η δημόσια διοίκηση και η επιχειρηματική κοινότητα, από κοινού, μπορούν να δώσουν λύσεις.

Οι χρόνιες παθογένειες μπορούν να αρθούν, αρκεί να υπάρξει η κατάλληλη πολιτική βούληση.

Εν τέλει, πρέπει να πιστέψουμε στη μεταποίηση.

Για τον ΣΒΕ είναι ανάγκη να προσαρμοσθούμε και να δώσουμε λύσεις.

Με σχέδιο όμως που θα έχει ρεαλιστικά ορόσημα.

Με στρατηγικούς στόχους που θα παρακολουθούνται και θα αναθεωρούνται κατά το πρότυπο άλλων, προηγμένων χωρών.

Στον «Σύνδεσμο Βιομηχανιών Ελλάδος» πιστεύουμε σε τέτοιου είδους πρωτοβουλίες, γιατί η χώρα μας πρέπει επιτέλους να αποκτήσει τη δική της βιομηχανική πολιτική. Μόνον έτσι, δηλαδή με σχέδιο και συντεταγμένα, η μεταποιητική δραστηριότητα θα μπορέσει να διαδραματίσει σημαίνοντα ρόλο στην ανάπτυξη.

Σε μια εποχή που πρέπει πραγματικά να στρέψουμε με σοβαρότητα το βλέμμα μας στο μέλλον, γιατί διαφορετικά οι εξελίξεις θα μας ξεπεράσουν, αποτελεί αδήριτη ανάγκη για την εφαρμογή συναινετικής βιομηχανικής πολιτικής που θα οδηγεί τη μεταποίηση σε αναγκαίες προσαρμογές για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς της.

Είναι ανάγκη να προσαρμοσθούμε άμεσα σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.

• Ψηφιοποίηση
• Τεχνητή νοημοσύνη
• Ρομποτική
• Διαδίκτυο των πραγμάτων
• Μαζικά δεδομένα
• Κλιματική αλλαγή
• Κυκλική οικονομία
• Συμμετοχή σε παγκόσμιες αλυσίδες αξίας
• Διαρκής παραγωγή καινοτομίας

είναι μερικές από τις βασικές κατευθύνσεις εξέλιξης και μετασχηματισμού της μεταποιητικής δραστηριότητας, οι οποίες θα πρέπει να ενσωματωθούν στην εθνική βιομηχανική πολιτική και μάλιστα το ταχύτερο δυνατό.

Όταν ήδη εδώ και χρόνια αρκετά κράτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις της 4^ης βιομηχανικής επανάστασης, η χώρα μας, προσπαθώντας να εξέλθει των μνημονίων, αδυνατεί να παρακολουθήσει τις εξελίξεις, εγκλωβισμένη σε λογικές περασμένων δεκαετιών…

Επιπρόσθετα, η ανάπτυξη της μεταποιητικής δραστηριότητας και η προσαρμογή της βιομηχανίας σε όσα θα συμβούν από το κύμα της 4^ης βιομηχανικής επανάστασης, δεν θα γίνουν πραγματικότητα, όσο η υπέρογκη φορολογία των επιχειρήσεων εξακολουθεί να απειλεί την καθημερινή λειτουργία των μεταποιητικών επιχειρήσεων και τις υπάρχουσες θέσεις εργασίας.

Με ρεαλισμό και σκληρή δουλειά πρέπει να αντιμετωπίσουμε κατάματα το μέλλον.

Με συνολικό φορολογικό συντελεστή 50,7%, στον οποίο συμπεριλαμβάνονται εργοδοτικές εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, η Ελλάδα, όσα στρατηγικά σχέδια για τη μεταποίηση κι αν κάνει, κι όσες προσπάθειες υιοθέτησης των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κι αν υλοποιήσει, δεν θα μπορέσει ποτέ να δώσει την αναγκαία ώθηση στις παραγωγικές επενδύσεις που απαιτούνται για την ανάταξη της οικονομίας.

Στο σημείο αυτό θυμίζω ότι οι χώρες του ΟΟΣΑ έχουν αντίστοιχο μέσον όρο του φορολογικού συντελεστή στο 40,9%, άρα ξεπερνώντας η Ελλάδα κατά 10 ολόκληρες ποσοστιαίες μονάδες τον μέσο όρο των ανεπτυγμένων χωρών παγκοσμίως, μάλλον δεν έχει σχεδόν καμία ελπίδα προσέλκυσης επενδύσεων.

Αναβολές και αναβλητικότητα, θα οδηγήσουν με βεβαιότητα σε περαιτέρω οπισθοδρόμηση.

Στο πλαίσιο αυτό, κατά τον «Σύνδεσμο Βιομηχανιών Ελλάδος», δεν αρκεί η εξαγγελία ή/και η εφαρμογή ενός πλάνου βιομηχανικής πολιτικής για τη χώρα μας, το οποίο αναμφισβήτητα μας λείπει και το χρειαζόμαστε επειγόντως.

Χρειάζεται μια «ολιστική» αντιμετώπιση βελτίωσης του περιβάλλοντος δραστηριοποίησης των επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα, για να μπορέσει η μεταποίηση να παράξει προϊόντα που θα είναι διεθνώς εμπορεύσιμα, να υλοποιήσει δράσεις καινοτομίας και υιοθέτησης νέων τεχνολογιών και, εν τέλει, να εισφέρει τα μέγιστα στην ανάπτυξη της Ελλάδας.

Ο ΣΒΕ, για τη μικρομεσαία μεταποιητική επιχείρηση που έχει έδρα την ελληνική περιφέρεια και η οποία ξεχασμένη από τις κυβερνήσεις παλεύει για την επιβίωσή της, προτείνει:

1. Τη μείωση του συντελεστή φορολογίας για τις επιχειρήσεις στο επίπεδο του 15%.
2. Την εκλογίκευση των εργοδοτικών εισφορών, για τη δημιουργία νέων και καλά αμειβόμενων θέσεων εργασίας στη βιομηχανία.
3. Την κατάργηση των πάσης φύσεως τελών και επιβαρύνσεων των μεταποιητικών επιχειρήσεων, τα οποία δεν έχουν καμία απολύτως ανταποδοτικότητα.
4. Την ενίσχυση της ρευστότητας των υγιών μεταποιητικών επιχειρήσεων, την εύρυθμη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος και τη διευθέτηση του μεγάλου ζητήματος των «κόκκινων δανείων».
5. Την άσκηση έμμεσης κλαδικής βιομηχανικής πολιτικής, ειδικά για προϊόντα, κλάδους, περιφέρειες ή/και μεμονωμένες περιοχές της χώρας μας, που θα πρέπει να αναδειχθούν, καθόσον είτε κατέχουν, είτε με συγκεκριμένες αποφάσεις μπορούν να αποκτήσουν, διεθνές ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.
6. Την ενίσχυση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας των ελληνικών προϊόντων μεταποίησης, μέσω της μείωσης του κόστους ενέργειας για τη μεταποίηση.
7. Τη διευκόλυνση υλοποίησης παραγωγικών επενδύσεων.
8. Την έμπρακτη υποστήριξη της παραγωγής καινοτομίας, ειδικά από τις μικρομεσαίες μεταποιητικές επιχειρήσεις.
9. Την εντατικοποίηση των προσπαθειών διεθνοποίησης και εξωστρέφειας των επιχειρήσεών μας, και,
10. Τον ουσιαστικό έλεγχο της αγοράς.

Θέση μας είναι ότι μόνον τα συγκεκριμένα μέτρα βιομηχανικής πολιτικής, και με μετρήσιμα αποτελέσματα, μπορούν όντως έμπρακτα να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα της μεταποίησης.

Προϋπόθεση για την υλοποίηση όλων των παραπάνω προτάσεων, είναι η ουσιαστική δομική μεταρρύθμιση του Υπουργείου Βιομηχανίας, που πρέπει να αποκτήσει νέο έμψυχο δυναμικό υψηλής εξειδίκευσης και τα κατάλληλα τεχνικά μέσα.

Πιστεύουμε και προτείνουμε ότι θα πρέπει άμεσα να δημιουργήσετε μια «Επιτελική Μονάδα» που θα αναλάβει να προτείνει τις σχετικές μεταρρυθμίσεις.

Ο ΣΒΕ, ως υπεύθυνος κοινωνικός εταίρος που εκπροσωπεί τη μικρομεσαία μεταποιητική επιχείρηση της περιφέρειας, μπορεί να εισφέρει θετικά στην προσπάθεια της κυβέρνησης για τη δημιουργία ενός συνεκτικού πλέγματος πολιτικών για τη βιομηχανία που θα αίρουν σε εύλογο, αλλά σύντομο, χρονικό διάστημα, το σημερινό αδιέξοδο της εγχώριας μεταποίησης.

Ο «Σύνδεσμος Βιομηχανιών Ελλάδος» γνωρίζει τις καλές σας προθέσεις για την επαναφορά της μεταποίησης στην πρωτοπορία της αναπτυξιακής προσπάθειας.

Υπάρχει όμως ο κίνδυνος, αυτές σας οι προσπάθειες να μην έχουν το προσδοκώμενο αποτέλεσμα για τη μεταποίηση και τη βιομηχανία, αν δεν συνοδευτούν από μέτρα που σχετίζονται κυρίως με τη φορολογία, τις ασφαλιστικές εισφορές των επιχειρήσεων, το υψηλό λειτουργικό τους κόστος και τη ρευστότητα.