Τρέλες σε σπίτια πλουσίων: Σπα και δωμάτια πανικού!

Από υπόγεια γήπεδα μπάσκετ μέχρι ιδιωτικά στούντιο ηχογράφησης, τα πολυτελή σπίτια διαθέτουν πλέον τόσες πολλές προσθήκες που τα καθιστά δύσκολα να πουληθούν ξανά μετά σε άλλο αγοραστή. Μια τάση που στοιχίζει πολλά εκατομμύρια τόσο στους ιδιοκτήτες όσο και στους εργολάβους που προσπαθούν να κερδίσουν όσα περισσότερα χρήματα μπορούν από μια υπερ-πολυτελή κατοικία.

Ο Άλεκ Τράουμπ, μεσίτης στο Λος Άντζελες δήλωσε στο Business Insider πως η μόδα με τις αμέτρητες προσθήκες σε ένα σπίτι εξαπλώνεται στις πλούσιες γειτονιές της πόλης όπως το Μπέβερλι Χιλς, το Μπελ-Αιρ και το Χόλιγουντ Χιλς.

«Η εξατομίκευση των σπιτιών εξαρτάται από την τιμή. Όσο περισσότερα προσθέτεις τόσο αυξάνεται και η τιμή» δηλώνει ο Τράουμπ που σημειώνει πως το μαγικό νούμερο για τις προσαρμογές που συμβαίνουν είναι συνήθως γύρω στα 5 εκατ. δολάρια.

Σύμφωνα με τον Τάουμπ, «αυτά τα σπίτια διαμορφώνονται τόσο από τους εργολάβους όσο και από τους ιδιοκτήτες των σπιτιών. Οι εργολάβοι προσθέτουν χαρακτηριστικά που πιστεύουν πως χρειάζονται ή θέλουν οι πελάτες αλλά δεν κάνουν λάθος από την πλευρά της προσοχής».

Οι πλούσιοι δεν λυπούνται τα έξοδα για να μπορούν να διατηρήσουν τις προσωπικές τους στιγμές ιδιωτικές και ασφαλείς, ακόμα και αν αυτό σημαίνει να απομακρύνουν τα σπίτια τους από τα κεντρικά σημεία ή προσλαμβάνουν αρχιτέκτονες για να κρύβουν κτίρια.

«Πλέον έχουν φτάσει σε ένα σημείο όπου τα σπίτια στα μάτια ενός αγοραστή, είναι δομημένα σε υπερβολικό βαθμό γύρω από την ασφάλεια και την ιδιωτικότητα» δηλώνει ο Τράουμπ και προσθέτει πως «υπάρχουν παραδείγματα όπου μπαίνεις σε ένα σπίτι και υπάρχει σε κάθε δωμάτιο και μια κάμερα. Πιστέψτε με, κανείς δεν θέλει κάτι τέτοιο».

Παρομοίως τα κελάρια κρασιών και τα γυμναστήρια στο σπίτι είναι δυο από τις λεπτομέρειες για τις οποίες είναι γνωστοί οι εργολάβοι πως προσθέτουν στα σπίτια με στόχο να απευθυνθούν σε ένα συγκεκριμένο κοινό, όμως δεν είναι αυτό που ζητάνε όλοι οι αγοραστές. Επιπλέον οι ιδιοκτήτες προχωρούν και στις δικές τους τροποποιήσεις ανάλογα με τις προσωπικές, οικογενειακές ή και επαγγελματικές τους ανάγκες.

Όπως αναφέρει ο Τράουμπ: «Θα δείτε ολόκληρα δωμάτια να κατεδαφίζονται αργότερα για να γίνουν ιδιωτικά στούντιο ηχογράφησης, ενώ έχει υπάρξει και περίπτωση που ολόκληρο υπόγειο μετετράπη σε κλειστό γήπεδο μπάσκετ».

Ο Τράουμπ επίσης δηλώνει πως ενώ οι διαμορφώσεις ήταν πάντα μια μόδα στις πολυτελείς κατοικίες, έχει γίνει πλέον ιδιαίτερα διάσημη ως ιδέα καθώς αναπτύσσεται η τάση για χώρους στο σπίτι όπου θα μπορεί κάποιος να δουλεύει. Αντί να έχουν δυο διαφορετικούς χωρισμένους χώρους, οι δυο ανάγκες (σ.σ. κατοικία και εργασία) ενώνονται σε ένα ενιαίο χώρο.

Αποδείξεις πως οι υπερβολικές προσθήκες πληγώνουν τις πιθανότητες ενός σπιτιού να πουληθεί στην αγορά αντικατοπτρίζονται στην δυσκολία που έχουν να πουληθούν αρκετά πολυτελή διαμερίσματα. Σε μερικές περιπτώσεις. δε, για να διευκολυνθεί η πώληση προσφέρονται μέχρι και 2 εκατ. δολάρια πίστωση από τον κατασκευαστή για την περίπτωση που θα θελήσουν οι νέοι ένοικοι να προχωρήσουν σε εκ νέου αλλαγές, ενώ σε άλλα η τιμή κατακρημνίζεται με την ελπίδα να υπάρξει αγοραστής.

Η μόδα αυτή βέβαια δεν περιορίζεται μόνο στην Δυτική Ακτή και το Λος Άντζελες όπως σημειώνει και το Business Insider. Εργολάβοι υπερ-πολυτελών κατοικιών ρίχνουν πακτωλούς χρημάτων για να κατασκευάσουν υπόγεια γεμάτα με σπα, γκαλερί έργων τέχνης και χώρους για χορό σε πανάκριβες αγορές όπως το Σαν Φρανσίσκο, το Χαμπτονς και το Λονδίνο. Μέσα σε αυτό το κλίμα υπάρχουν και πλούσιοι που έχουν πληρώσει μέχρι και 500.000 δολάρια για να εγκαταστήσουν μέχρι και πολυτελή «δωμάτια πανικού» στις κατοικίες τους.

Τελικά αυτό που αποδεικνύεται πως είναι το πρόβλημα με τις προσωπικές πινελιές σε σπίτια πολλών εκατομμυρίων είναι πως όταν μια κατοικία πωλείται σε πολύ υψηλές τιμές τότε οι αγοραστές τείνουν να γίνονται πολύ περισσότερο συγκεκριμένοι και επιλεκτικοί σε αυτά που ζητούν. Κάτι τέτοιο κάνει πολύ δύσκολη την μεταπώληση ενός σπιτιού και σε καμία περίπτωση δεν του προσφέρει επιπλέον κέρδη.

Όπως σημειώνει ο Τράουμπ: « Οι πλούσιοι αγοραστές δεν θέλουν να αγοράσουν ένα ολοκαίνουριο σπίτι και να του ρίξουν χρήματα για να το διαμορφώσουν όπως θέλουν. Απλώς ψάχνουν για σπίτια που ταιριάζουν απολύτως στις ανάγκες που έχουν» και συμπληρώνει πως «το ερώτημα δεν είναι πόσο θα κοστίσει κάτι να φτιαχτεί. Αντιθέτως μετατρέπεται σε πόσο θα στοιχίσει για να αφαιρέσω αυτό».