Η μεγαλύτερη ανησυχία των θεσμών για την Ελλάδα

Μια είναι η μεγαλύτερη, και μάλιστα με διαφορά, ανησυχία των θεσμών για την κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα: η λειτουργία της κυβέρνησης.

Ή πιο σωστά, η μη λειτουργία της κυβέρνησης.

Οι θεσμοί βλέπουν ότι η κυβέρνηση έχει τραβήξει χειρόφρενο, ότι έχει σταματήσει να λειτουργεί. Βλέπουν ότι οι μεταρρυθμίσεις δεν υλοποιούνται, οι ιδιωτικοποιήσεις δεν προχωρούν, επενδύσεις δεν γίνονται, ότι η δημόσια διοίκηση βρίσκεται σε κατάσταση αδράνειας και η κυβέρνηση κάνει μια καθαρά προεκλογική διαχείριση.

Η έξοδος από το μνημόνιο δεν οδήγησε σε ένα ανοδικό ξέσπασμα ή μια δυναμική επανεκκίνηση που ορισμένοι (αθεράπευτα αισιόδοξοι) ήλπιζαν, παρά μόνο σε μια μικροπολιτική διαχείριση της καθημερινότητας με το βλέμμα στις επερχόμενες εκλογές και την πολιτική επιβίωση.

Δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Το «κατεβάζουμε τα μολύβια κάτω» κάθε φορά που έχουμε εκλογές, αποτελεί παράδοση για την δημόσια διοίκησης.

Με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά, στο σημείο που βρίσκεται η χώρα, δεν υπάρχει ούτε το λίπος αλλά ούτε και ο χρόνος για χάσιμο με παιχνίδια βγαλμένα από την δεκαετία του 1980. Οι επιπτώσεις της αδράνειας, και μιας παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου, θα είναι μεγάλες και βαρύτατες για την οικονομία και την κοινωνία, και θα προστεθούν στον λογαριασμό της κρίσης.