Το φάσμα της τραπεζικής κρίσης

Η κατάσταση στην οικονομία βελτιώνεται και σίγουρα σήμερα είναι σε σημείο πολύ καλύτερο από ότι ήταν τα προηγούμενα χρόνια. Η οικονομία βρίσκεται σε τροχιά ανάπτυξης ενώ δημοσιονομικά η Ελλάδα πετυχαίνει ένα από τα υψηλότερα πλεονάσματα στην ΕΕ.

Όλα καλά λοιπόν; Όχι ακριβώς.

Κάτω από την ηρεμία και την καθησυχαστική βελτίωση των δημοσιονομικών υπάρχει το μεγάλο πρόβλημα των τραπεζών. Με καταθέσεις σε επίπεδα ...Grexit, αδυναμία χρηματοδότησης της οικονομίας και πάνω από όλα με ένα τεράστιο απόθεμα μη εξυπηρετούμενων δανείων, ο τραπεζικός τομέας παραμένει ο μεγάλος ασθενής.

Τα «κόκκινα» δάνεια μειώνονται μεν αλλά όχι με τον ρυθμό που θα έπρεπε προκειμένου οι τράπεζες να αφήσουν το πρόβλημα πίσω και να ανακτήσουν την εμπιστοσύνη. Επιπλέον η μείωση των «κόκκινων» δανείων μέχρι τώρα γίνεται σχεδόν αποκλειστικά με διαγραφές: οι τράπεζες δεν έχουν κατορθώσει να πετύχουν αξιόλογες επιδόσεις στη «θεραπεία» δανείων δηλαδή την βιώσιμη αναδιάρθρωση προβληματικών δανείων, ενώ εξακολουθούν να σχηματίζονται νέα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.

Για να μπορέσουν οι τράπεζες να επιτύχουν την μεγάλη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων που είναι απαραίτητη, θα πρέπει η οικονομία να «τρέξει» με πολύ υψηλότερους ρυθμούς κάτι εξαιρετικά αμφίβολο δεδομένης της υπερφορολόγησης και της αβεβαιότητας που δημιουργεί το γεγονός ότι 2019 είναι εκλογικό έτος.

Το πολιτικό προσωπικό δεν φαίνεται να έχει κατανοήσει τη σημασία της επίτευξης ισχυρών ρυθμών ανάπτυξης και τον κίνδυνο η σημερινή αναιμική πορεία της οικονομίας να οδηγήσει σε νέα κρίση αυτή τη φορά εξαιτίας των τραπεζών και των «κόκκινων» δανείων.

g.papadogiannis@economistas.gr