Η αβάσταχτη μεταμνημονιακή αμηχανία

Και τώρα; Μια εκκωφαντική σιωπή επικρατεί για την επόμενη ημέρα στη μετά τα μνημόνια εποχή. Κανένα αφήγημα για το πού πάμε, τους στόχους και το όραμα για τη θέση της χώρας στην Ευρώπη, στην περιοχή μας, στον κόσμο. Καμία κουβέντα για τις επενδύσεις, την ανάπτυξη, την επιχειρηματικότητα, τη δημιουργία πλούτου στην Ελλάδα.

Για μια δεκαετία τα μνημόνια «ήσαν μια κάποια λύσις». Αγωνιζόμασταν με πάθος για να τα αποφύγουμε, να μην κάνουμε όλα αυτά που μας επέβαλαν οι δανειστές (τα οποία όμως υπογράφαμε), να τα επαναδιαπραγματευτούμε, να τα καταργήσουμε, να τερματίσουμε την λιτότητα σε όλη την Ευρώπη. Χρειάστηκαν σχεδόν 10 χρόνια, τρία μνημόνια και να φτάσουμε στο χείλος της καταστροφής για να ξεπεράσουμε τις αυταπάτες, να υλοποιήσουμε όλα όσα είχαμε δεσμευτεί και να βάλουμε έναν νέο στόχο: την καθαρή έξοδο από τα μνημόνια!

Και ο στόχος, μετά από πολλές περιπέτειες, επετεύχθη! Και; Σιωπή και μια αβάστακτη αμηχανία για την επόμενη ημέρα. Μόνον ιαχές από το παρελθόν για προσλήψεις, επιδόματα και αυξήσεις που βλέπουν σε μια και μόνο κατεύθυνση: τις εκλογές.