Βελτίωση της οικονομίας: Ναι μεν, αλλά…

Η εγχώρια οικονομία βρίσκεται σε στάδιο ανάκαμψης μετά από μια πολυετή, βαθιά, ύφεση. Η βελτίωση των οικονομικών συνθηκών καταγράφεται σε όλους τους οικονομικούς δείκτες: ενίσχυση απασχόλησης, αύξηση ΑΕΠ, βελτίωση τιμών στην αγορά ακινήτων, βελτίωση τραπεζικού τομέα, ισχυρή άνοδος εξαγωγών, βελτίωση βιομηχανικής παραγωγής, άνοδος επιχειρηματικών προσδοκιών κ.α..

Όμως με όποιον άνθρωπο της αγοράς μιλήσεις, με όποιον επιχειρηματία, με όποιον εργαζόμενο γρήγορα διαπιστώνεις ότι η οικονομία βελτιώνεται μεν, αλλά…

Η ανάκαμψη είναι περιορισμένη και διστακτική και παραμένει μακριά από αυτό που θα περίμενε κανείς ότι θα ακολουθήσει μετά από μια δεκαετία μεγάλης ύφεσης και από τις ανάγκες της οικονομίας για να επουλωθούν οι βαθιές πληγές της κρίσης.

Φόροι που επιβλήθηκαν ως έκτακτοι για την αντιμετώπιση μιας έκτακτης κατάστασης έχουν μετατραπεί σε μόνιμους όπως και διάφορες άλλες αυξήσεις φόρων που έχουν οδηγήσει σε θηριώδη υπερπλεονάσματα σε βάρος όμως της ανάπτυξης. Η επιβάρυνση των ελεύθερων επαγγελματικών, με το Νόμο Κατρούγκαλο, δεν έχει προηγούμενο. Η φορολόγηση της εργασίας και το μη μισθολογικό κόστος, δηλαδή οι διάφορες εισφορές που καταβάλλουν επιχειρήσεις και εργαζόμενοι στο κράτος, είναι αδιανόητο: μόνο ένα μικρό μέρος των ποσών που καταβάλει μια επιχείρηση φτάνει στις τσέπες των εργαζομένων. Η γραφειοκρατία βασιλεύει και η δημόσια διοίκηση συνεχίζει να δημιουργεί προβλήματα αντί να λύνει, αποθαρρύνοντας τις τόσο απαραίτητες για το μέλλον της χώρας επενδύσεις.

Η κυβέρνηση δείχνει να απολαμβάνει τα υπερπλεονάσματα, που της επιτρέπουν μια δήθεν αναδιανομή από τους έχοντες στους μη έχοντες. Και αντί να ανακοινώνει μέτρα για την ανακούφιση της οικονομίας από την υπερφορολόγηση, και την ενίσχυση της ανάπτυξης, ανακοινώνει μέτρα για την διευκόλυνση της εξυπηρέτησης οφειλών που δημιουργεί η υπερφορολόγηση.