Δικαιοσύνη: Το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας
Είναι πολύ πιθανό πως αν υπήρχε μια στοιχειώδης τάξη, μια στοιχειώδης οργάνωση, ένας στοιχειώδης επαγγελματισμός στην Ελληνική Δικαιοσύνη, η χώρα να μην είχε φτάσει σε αυτά τα χάλια.
Όμως δεν υπάρχει. Η δικαιοσύνη ίσως αποτελεί τον καθρέφτη της χώρας, ή πιο σωστά της αναποτελεσματικότητας της χώρας: χαοτική πολυνομία, συστηματική στρεψοδικία (δηλαδή χρήση τυπικών κανόνων και σοφισμάτων και η αποφυγή της ουσίας του νόμου), ευνοιοκρατία και μια άνευ προηγουμένου ανοργανωσιά των δικαστηρίων.
Η εξαιρετικά μεγάλη αργοπορία στην απονομή δικαιοσύνης αποτελεί ένα ακόμα χρόνιο πρόβλημα που δεν αντιμετωπίζεται και ουσιαστικά ακυρώνει την έννοια της δικαιοσύνης!
Η ελληνική δικαιοσύνη φαίνεται ότι το μόνο που κάνει καλά είναι να καθυστερεί και να δημιουργεί εμπόδια σε οτιδήποτε πάει να γίνει οργανωμένα και με σχέδιο, και ταυτόχρονα να είναι εντελώς ανήμπορη να αντιμετωπίσει την προκλητική παραβατικότητα που κυριαρχεί στη χώρα.
Ωστόσο, ίσως το πιο τρομακτικό από όλα είναι η ανεπάρκεια και η έλλειψη παιδείας των δικαστικών λειτουργών. Η γιγάντωση του… κινήματος Σώρρα ήταν αποτέλεσμα δικαστικής απόφασης (που αναιρέθηκε μετά από χρόνια) η οποία, λίγο πολύ, αποδέχονταν τα τρισεκατομμύρια του κ. Σώρρα!
Όσοι έχουν παρακολουθήσει δίκες οικονομικού περιεχομένου δυσκολεύονται να συνέλθουν από το σοκ που προκαλεί η εμπειρία: δικαστές και εισαγγελείς που δικάζουν χωρίς να έχουν στοιχειώδη αντίληψη βασικών οικονομικών γνώσεων. Δικαστές που δεν καταλαβαίνουν ότι κατά κανόνα τα τραπεζικά δάνεια δεν καλύπτονται από εξασφαλίσεις στο σύνολό τους ή ότι το εργαλείο του δανεισμού το χρησιμοποιούν κερδοφόρες επιχειρήσεις.
Νόμοι που θεσπίστηκαν προ 70 ετών αποτελούν τον διοικητικό κορμό της χώρας. Ψάχνουμε ξένους επενδυτές με νόμους που μπορεί να τους οδηγήσουν σε ισόβια κάθειρξη διότι ένας δικαστής μπορεί να θεωρήσει ότι μια επενδυτική απόφαση προκάλεσε ζημιά στο δημόσιο.
Η αναμόρφωση της δικαιοσύνης είναι απολύτως απαραίτητη, όχι απλά για την έξοδο από την κρίση, αλλά για την επιβίωση της χώρας.