Βενεζουέλα: Η πολιτισμική παρακμή και η νέα θητεία Μαδούρο

Τι συμβαίνει στη χώρα του Μαδούρο όπου η ακραία φτώχεια αγγίζει το 40%; Πριν από λίγες εβδομάδες ο Guardian έκανε λόγο για μια slow motion καταστροφή, 20 χρόνια μετά την άνοδο του Τσάβες στην εξουσία. Πριν από λίγες ημέρες, το BBC έκανε λόγο για τη Βενεζουέλα ως τη χώρα απ’ όπου «δραπετεύουν» 5000 άνθρωποι την ημέρα.

Και μόλις προχθές ξένοι διπλωμάτες λατινοαμερικανών κρατών και του Καναδά ζήτησαν από τον Μαδούρο να παραδώσει την εξουσία, ενώ το κοινοβούλιο της χώρας- το οποίο ελέγχεται από την αντιπολίτευση - κήρυξε παράνομη τη δεύτερη θητεία του Προέδρου.

Να υπενθυμίσουμε πως στις αμφιλεγόμενες εκλογές του Μάιου -όπου ο Μαδούρο επανεξελέγη για μια νέα εξαετή θητεία- η αποχή ήταν τεράστια. H δεύτερη θητεία του «Ώριμου Προέδρου» -αυτό σημαίνει Μαδούρο στα ελληνικά- ξεκινά την 10η Ιανουαρίου. Δεκατέσσερις χώρες όμως δεν αναγνωρίζουν τη δεύτερη θητεία του πρώην οδηγού λεωφορείου που μετεξελίχθηκε σε «δικτάτορα».

Η παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα των «εργοστασίων ομορφιάς» είναι γεγονός. Όπως γεγονός είναι ο εκρηκτικός πληθωρισμός και οι ελλείψεις σε βασικά τρόφιμα και φάρμακα. Πριν από 20 χρόνια στην πρώτη θητεία του Τσάβες, η θνησιμότητα μειώθηκε, οι υγειονομικές υπηρεσίες της Βενεζουέλας βελτιώθηκαν και το προσδόκιμο ζωής αυξήθηκε.

Σήμερα στο τέλος της πρώτης θητείας του Μαδούρο, στα νοσοκομεία δεν υπάρχουν καν οι βασικοί κανόνες υγιεινής ενώ διαπιστώνονται ελλείψεις ακόμα και σε αναγκαία αντιβιοτικά. Σε αρκετές μονάδες δεν υπάρχει ούτε πόσιμο νερό. Ασθενείς και οδοιπόροι υποσιτίζονται και ο εγχώριος Τύπος διανύει μια κρίση άνευ προηγουμένου. Η καθημερινή αντιπολιτευόμενη εφημερίδα El Nacional εξαφανίστηκε από τα κιόσκια της χώρας για ευνόητους λόγους... Από το 2017 τα αντιπολιτευόμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Η Βενεζουέλα δεν έχει βυθιστεί μόνο σε ύφεση, αλλά σε πολιτισμική παρακμή...