Το ιταλικό σενάριο που τρομάζει την Ευρωπαϊκή Ένωση
Η κυβερνητική κρίση στην Ιταλία με την διαφαινόμενη επικράτηση της ακροδεξιάς Λέγκας του Βορρά του Ματέο Σαλβίνι προκαλεί ανησυχία στις Βρυξέλλες, φέρνοντας όμως τον νυν υπουργό Εσωτερικών της χώρας μπροστά σε ένα πολύ δύσκολο έργο.
«Για την Ευρώπη μια δεξιά κυβέρνηση στην Ιταλία θα συνιστούσε ακόμη μεγαλύτερο εφιάλτη από τη νυν κυβέρνηση», επισημαίνει ο πρόεδρος του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών Μαρσέλ Φράτσερ σε δηλώσεις του προς το γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων dpa.
Άλλοι αναλυτές θεωρούν πιο πιθανό τα σενάριο μετεκλογικής συνεργασίας της Λέγκας με το εθνολαϊκιστικό Fratelli d´Italia, εκτιμούν όμως την ίδια ώρα ότι σε περίπτωση πρόωρων εκλογών ο Σαλβίνι θα προχωρούσε καταρχήν σε αυτόνομο προεκλογικό αγώνα.
«Ο Σαλβίνι θα συνεχίσει τη συγκρουσιακή πολιτική έναντι της Ευρώπης, πόσο μάλλον που μέχρι στιγμής τον έχει ωφελήσει», εκτιμά ο Φράτσερ. «Μια όλο και πιο λαϊκίστικη και ξενοφοβική πορεία της Ιταλίας θα δημιουργήσει προβλήματα στην Ευρώπη στα πεδία της εξωτερικής πολιτικής, της πολιτικής ασφαλείας και στο μεταναστευτικό».
Μια ενδεχόμενη νέα κυβέρνηση υπό τον Ματέο Σαλβίνι θα τερμάτιζε μεν καταρχήν τις πολύμηνες ενδοκυβερνητικές συγκρούσεις για την οικονομική πολιτική, ωστόσο «την ίδια ώρα ο Σαλβίνι θα έπρεπε να αξιοποιήσει την ευκαιρία για να δρομολογήσει ουσιαστικές οικονομικές μεταρρυθμίσεις προκειμένου να δώσει στη χώρα την τόσο αναγκαία αναπτυξιακή ώθηση», εκτιμά ο γερμανός οικονομολόγος.
Η οικονομική συγκυρία όμως δεν ευνοεί τον αρχηγό της Λέγκα. Την τρέχουσα χρονιά η ανάπτυξη της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωζώνης αναμένεται να είναι μηδενική. Την ίδια ώρα με 2,3 τρις ευρώ που αντιστοιχεί στο 132% του ΑΕΠ το ιταλικό χρέος είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στην ΕΕ μετά από αυτό της Ελλάδας.
Όπως αναφέρει η Deutsche Welle, ιδιαίτερα δυσοίωνες οι προβλέψεις για την περίπτωση που ο Σαλβίνι διαδεχθεί τον Κόντε στην πρωθυπουργία και από τον οικονομολόγο Μάρκο Βάγκνερ από την Commerzbank: «Κατά την εκτίμησή μας μια τέτοια κυβερνητική συμμαχία θα ακολουθούσε ως επί το πλείστον τη γραμμή Σαλβίνι που έχει κεντρικό άξονα την αναδιανομή εισοδημάτων καθώς και προγράμματα υποδομών». Ο ίδιος εκτιμά ότι οι τόσο αναγκαίες για τη χώρα διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις θα περνούσαν και πάλι σε δεύτερη μοίρα, με αποτέλεσμα η Ιταλία να παραμείνει ο αδύναμος κρίκος της Ευρωζώνης.