Οι άστεγοι της Μαδρίτης διεκδικούν τα δικαιώματα τους
Η Ισπανία όπως και η Ελλάδα πέρασε μια μακρά περίοδο οικονομικής κρίσης της οποίας τα σημάδια είναι ακόμα ορατά στους δρόμους. Όπως η Αθήνα έχει πλήθος αστέγων καθώς πολλοί ήταν εκείνοι που στα χρόνια της κρίσης έμειναν στους δρόμους καθώς δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, και η Μαδρίτη δείχνει να παρουσιάζει παρόμοια εικόνα.
Στην ισπανική πρωτεύουσα οι άστεγοι της πόλης διεκδικούν τα δικαιώματα τους και ζητούν να πάψουν να είναι πλέον «αόρατοι» από τις Αρχές καλώντας τον δήμαρχο της πόλης να τους βοηθήσει. Εδώ και 100 μέρες πραγματοποιούνται κινητοποιήσεις όπου συμμετέχουν περισσότεροι από 200 άστεγοι της Μαδείλτης.
Ο νέος δήμαρχος της Μαδρίτης, Χοσέ Λουίζ Μαρτίνεζ-Αλμέιδα, που διαδέχθηκε την αριστερή δήμαρχο Μανουέλα Καρμένα, βλέπει καθημερινά από το γραφείο του τα πανό των αστέγων. «Κύριε Αλμέιδα είμαστε εδώ» γράφει ένα από αυτά. Η ξαφνική αυτοοργάνωση των αστέγων και οι κοινές διαμαρτυρίες τους είναι ασυνήθιστες. Συνήθως οι άστεγοι επιλέγουν να ζουν απομονωμένοι. «Κάποιοι περαστικοί μας δίνουν τρόφιμα και άλλα πράγματα. Αλλά παρόλα αυτά εμείς πρέπει κάθε μέρα να μεριμνήσουμε μόνοι για το φαγητό μας», λέει χαρακτηριστικά ο Κόνσταντιν. Ο 32χρονος Ρουμάνος άστεγος ασκεί έντονη κριτική στους Ισπανούς πολιτικούς αλλά και την εκκλησία. «Δεν έχουμε ακούσει και δεν έχουμε δει ακόμη τίποτα από αυτούς» αναφέρει. «Είμαστε αόρατοι».
«Στους κόλπους των αστέγων οι τοξικομανείς ή οι εγκληματίες αποτελούν μειοψηφία» διαβεβαιώνει ο Κόνσταντιν στη Deutsche Welle, τονίζοντας ότι άστεγος μπορεί να γίνει οποιοδήποτε και σε οποιαδήποτε ηλικία. Ο 32χρονος Κόνσταντιν ήρθε μετανάστης από τη Ρουμανία, ο 72χρονος Ισπανός Πάπι είχε κάποτε μια στρωμένη ζωή, ο Ένζο ήταν ιστορικός τέχνης στη Βενεζουέλα. Η καθημερινότητα στους δρόμους είναι μια επώδυνη εμπειρία. «Έχω τόσες άσχημες εμπειρίες από τη ζωή στους δρόμους που συχνά έχω σκεφτεί να αυτοκτονήσω» αναφέρει ο 28χρονη Ιτζιάρ που είναι έγκυος. «Πολλοί λένε ότι φταίμε εμείς που μείναμε άστεγοι αλλά δεν είναι έτσι», λέει από την πλευρά του ο Πάπι που στις αρχές τις δεκαετίας του ´70 είχε πάει να εργαστεί ως «γκασταρμπάιτερ» στη Φρανκφούρτη. Ένας χωρισμός και πολλά οικονομικά προβλήματα τον ανάγκασαν να μείνει στο δρόμο. Μπορεί να συμβεί στον καθένα, λένε όλοι οι άστεγοι.
Σύμφωνα με στοιχεία ανθρωπιστικών οργανώσεων πέρυσι πέθαναν στη Μαδρίτη τουλάχιστον 46 άστεγοι. Συνολικά οι άστεγοι στην ισπανική πρωτεύουσα υπολογίζονται σε 1.000 άτομα σύμφωνα με κρατικά στοιχεία. Ωστόσο οργανώσεις όπως η Caritas κάνουν λόγο για τουλάχιστον 3.000 αστέγους στη Μαδρίτη και σχεδόν 40.000 σε όλη την Ισπανία. Πολλοί άστεγοι είναι ευάλωτοι σε ασθένειες ενώ έχουν καταγραφεί και περιστατικά δολοφονιών.
Αυτό που ζητούν σήμερα οι άστεγοι της Μαδρίτης από τις αρχές δεν είναι στην ουσία τίποτα άλλο από την έμπρακτη υλοποίηση όσων προβλέπει το άρθρο 47 του Ισπανικού Συντάγματος: μια αξιοπρεπή και εγγυημένη στέγη για όλους. Κι αυτό βέβαια ακόμη και σε μια μεγαλούπολη όπως η Μαδρίτη, όπου οι τιμές των ενοικίων είναι απαγορευτικές για τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα.