Στα διεθνή δικαστήρια για τον αγωγό Nord Stream 2
Η εταιρεία Nord Stream 2 AG που έχει την έδρα της στην Ελβετία και είναι ο διαχειριστής του αγωγού Nord Stream-2, προσέφυγε στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Λουξεμβούργο ζητώντας να αρθούν οι τροπολογίες που έγιναν στην Οδηγία για το φυσικό αέριο (η οποία συνιστά τμήμα του τρίτου ενεργειακού πακέτου της ΕΕ), ανακοίνωσε σήμερα η εταιρεία.
Η εταιρεία Nord Stream 2 AG, η οποία διαχειρίζεται τον νέο αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream 2, μέσω του οποίου το ρωσικό φυσικό αέριο θα φθάνει υποθαλάσσια μέσω της Βαλτικής στην Γερμανία, ισχυρίζεται ότι «οι τροπολογίες που έγιναν στην Οδηγία διαμορφώθηκαν και υιοθετήθηκαν με σκοπό να δημιουργηθούν μη ευνοϊκοί όροι που παρεμποδίζουν την υλοποίηση του έργου», όπως και ότι «αυτές παραβιάζουν τις αρχές της νομοθεσίας της ΕΕ περί ίσης μεταχείρισης, γεγονός δικαιολογεί την ακύρωσή τους» Παράλληλα χαρακτηρίζει τις τροπολογίες αυτές ως «προφανείς διακρίσεις που αφορούν ένα ξεχωριστό εμπορικό έργο».
Ο εκτελεστικός διευθυντής της Nord Stream 2 AG πιστεύει ότι τα εν λόγω μέτρα υπονομεύουν την ικανότητα της εσωτερικής αγοράς της ΕΕ να προσελκύσει επενδύσεις.
Με δεδομένη την εκτίμηση αυτή, η διαχειρίστρια εταιρεία του αγωγού θεωρεί ότι είναι δικαίωμά της να προσφύγει στην διαιτησία στο πλαίσιο της συμφωνίας που σχετίζεται με τον Ενεργειακό Χάρτη. Ο στόχος μάλιστα μιας εξωδικαστικής διευθέτησης του εν λόγω ζητήματος με την Ευρωπαϊκή Ένωση, επισημαίνει η Nord Stream 2 AG, δεν επιτεύχθηκε, παρότι εξαντλήθηκε η τρίμηνη περίοδος που είχε ορισθεί για διαβουλεύσεις
Η ιδιωτική εταιρεία Nord Stream 2, η οποία κατασκευάζει τον αγωγό Nord Stream -2 και προτίθεται να έχει την εκμετάλλευσή του αφότου λειτουργήσει, ανήκει στην ρωσική πετρελαϊκή εταιρεία Gazprom.
Το Συμβούλιο της ΕΕ ενέκρινε στις 15 Απριλίου τις τροπολογίες στην Οδηγία για το φυσικό αέριο, οι οποίες αφορούν την προσαρμογή του έργου Nord Stream -2 στους ευρωπαϊκούς κανόνες. Αυτό σημαίνει ότι μόλις τεθούν σε ισχύ, οι αγωγοί φυσικού αερίου που καταλήγουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση από τρίτες χώρες, θα λειτουργούν με τους ίδιους κανόνες που λειτουργούν και οι αγωγοί που βρίσκονται στην επικράτεια των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην περίπτωση του αγωγού Nord Stream -2 οι τροπολογίες θα αφορούν το οικόπεδο από το οποίο διέρχεται στα χωρικά ύδατα της Γερμανίας.
Οι τροπολογίες θέτουν τέσσερις βασικούς όρους. Η εταιρεία που ασχολείται με την μεταφορά του φυσικού αερίου δεν μπορεί να είναι η ίδια εταιρεία που το παράγει και το πωλεί. Η Nord Stream 2 AG δεν ανταποκρίνεται στον όρο αυτό. Ο δεύτερος όρος προϋποθέτει να έχουν πρόσβαση στον αγωγό Nord Stream -2 και άλλες εταιρείες. Εκτός των άλλων τις τιμές που αφορούν την μεταφορά του φυσικού αερίου θα τις ορίζει η γερμανική ρυθμιστική αρχή, ενώ ο αγωγός φυσικού αερίου θα πρέπει να λειτουργεί με διαφάνεια, ιδιαίτερα όσον αφορά το ζήτημα της ασφάλειας της τροφοδοσίας.
Η Οδηγία για το φυσικό αέριο (2009/73/EΕ) είναι ένα από τα θεμελιώδη έγγραφα της ευρωπαϊκής νομοθεσίας στα ζητήματα ενέργειας, και συνιστά τμήμα του Τρίτου Ενεργειακού πακέτου της ΕΕ, το οποίο ρυθμίζει την αγορά φυσικού αερίου και της ηλεκτρικής ενέργειας στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το σχέδιο των τροπολογιών συζητείτο περίπου ενάμιση χρόνο, κατόπιν πρωτοβουλίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τον Νοέμβριο του 2017.
Για την Gazprom η κατασκευή του αγωγού Nord Stream -2 είναι ένας τρόπος να διοχετεύσει ένα σημαντικό τμήμα του όγκου που προορίζεται για εξαγωγές στην Ευρώπη, καθώς εκτιμά ότι η όδευση αυτή είναι πιο αποδοτική από οικονομικής απόψεως, σε σχέση με την διαμετακόμισή του μέσω της Ουκρανίας όπου το δίκτυο στην παρούσα φάση είναι εξαιρετικά ‘φορτωμένο’ (οι ροές έφθασαν το 2018 τα 86,8 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα). Ωστόσο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρεί ότι η μείωση του όγκου του φυσικού αερίου που διοχετεύεται στην Ευρώπη μέσω Ουκρανίας συνιστά μεγάλο κίνδυνο για την ίδια την Ουκρανία.
Στην κατασκευή του έργου συμμετέχουν ο ρωσικός πετρελαϊκός κολοσσός Gazprom, με πλειοψηφικό πακέτο συμμετοχής και ευρωπαϊκές εταιρείες (οι γερμανικές Wintershal και Upiter, η βρετανο-ολλανδική Shell, η γαλλική Engie και η αυστριακή OMV).
Μέχρι στιγμής έχουν κατασκευαστεί 800 χιλιόμετρα του αγωγού, ο οποίος θα καλύπτει συνολικά μια απόσταση 1.200 χιλιομέτρων από την Ρωσία στην Γερμανία.