Η Τουρκία είναι εθισμένη στο ΔΝΤ
«Η Τουρκία αποτελεί μια χώρα εθισμένη στην οικονομική βοήθεια από το ΔΝΤ. Έχει προσφύγει 19 φορές από το 1961 σε αυτό και ως εκ τούτου η συμμετοχή και παρουσία του Ταμείου στην τουρκική οικονομία ήταν σχεδόν διαρκής μέχρι το 2008, όταν έληξε η πιο πρόσφατη συμφωνία (η γνωστή μας Standby Agreement)», εξήγησε μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ ΜΠΕ, "Πρακτορείο 104,9 FM" ο δρ Παναγιώτης Κοντάκος, επίκουρος καθηγητής στη Διεθνή Επιχειρηματικότητα, διευθυντής του μεταπτυχιακού προγράμματος ΜΒΑ και μέλος του Συμβουλίου του Πανεπιστημίου UCLan Cyprus.
Ο δρ Κοντάκος έθεσε το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται η οικονομία της γείτονος το τελευταίο διάστημα. Σχολιάζοντας δε τον θόρυβο, σχετικά με την προοπτική προσφυγής της Τουρκίας στο ΔΝΤ, που δημιουργήθηκε το τελευταίο διάστημα, ο δρ Κοντάκος εστίασε και σε πρόσφατες δηλώσεις που έθεσαν μια βάση αναφορών σε ΜΜΕ επί του θέματος.
«Ο θόρυβος γύρω από την προσφυγή ή όχι της Τουρκίας για οικονομική βοήθεια στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) είναι κάτι το οποίο κατά καιρούς ανακυκλώνεται στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης» εξήγησε και σημείωσε πως η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, μιλώντας στις 5 Ιουνίου στο American Enterprise Institute στην Ουάσινγκτον για την κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας, ανέφερε ότι η Τουρκία διαθέτει περιορισμένα περιθώρια ελιγμών στα δημοσιονομικά της, ενώ ταυτόχρονα βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα μαζικό χρέος στον ιδιωτικό τομέα, υψηλό πληθωρισμό και κακή κατάσταση όσον αφορά την τουρκική λίρα .
Τότε, σε μια σύντομη αναφορά της, «η κα Λαγκάρντ είπε για την ακρίβεια ότι το Ταμείο είναι διατεθειμένο να βοηθήσει την Τουρκία, εάν τα οικονομικά της συνεχίσουν να επιδεινώνονται, αλλά ο Πρόεδρος Ερντογάν δεν φαίνεται πρόθυμος να ζητήσει βοήθεια, ενώ προσφάτως επίσης, τον Μάιο, το ΔΝΤ είχε ανακοινώσει ότι η Τουρκία είναι αναγκαίο να διασφαλίσει τη σταθεροποίηση της οικονομίας και των χρηματοπιστωτικών αγορών της», ανέφερε ο δρ Κοντάκος που σημείωσε πως σήμερα, σε κάθε περίπτωση, «αρκετοί Τούρκοι οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι η χώρα χρειάζεται βοήθεια από το ΔΝΤ για να ξεπεράσει τα οικονομικά της προβλήματα, αλλά η κυβέρνηση δεν εμφανίζεται επί του παρόντος διατεθειμένη να πράξει κάτι τέτοιο».
Το πολιτικό κόστος προσφυγής στο ΔΝΤ δεδομένης της περιορισμένης ρευστότητας σε ξένο συνάλλαγμα της τουρκικής οικονομίας αλλά και οι άμεσες προκλήσεις
Ο Έλληνας ειδικός παρατήρησε πάντως πως ναι μεν «ο κύκλος σύσφιγξης ωθεί τη χώρα προς την κατεύθυνση του ΔΝΤ», αλλά εάν και πότε το καθεστώς του Ερντογάν θα δεχθεί αυτή την επιλογή παραμένει ένα μεγάλο ερώτημα: «Oι προκλήσεις της οικονομίας είναι πολλές, τα διαθέσιμα μέσα περιορισμένα και το περιθώριο ελιγμών της Άγκυρας συρρικνώνεται. Πολλοί ξένοι επενδυτές εκτιμούν ότι η συσσώρευση επιπλέον πίεσης στην τουρκική λίρα θα ωθήσει τελικά την Τουρκία προς το ΔΝΤ. Ωστόσο, θα αποτελούσε προσωπική ήττα για τον Πρόεδρο Ερντογάν, ο οποίος πάντοτε διακήρυσσε με υπερηφάνεια την αποπληρωμή στο παρελθόν (το 2013) αντίστοιχου χρέους της Τουρκίας και ότι η χώρα έχει επιτύχει τελικά οικονομική ανεξαρτησία», σημείωσε με έμφαση ο δρ Κοντάκος.
Ο διευθυντής του μεταπτυχιακού προγράμματος ΜΒΑ και μέλος του Συμβουλίου του Πανεπιστημίου UCLan Cyprus διατύπωσε δε την εκτίμηση πως υπάρχει επίσης ένα κρίσιμο ερώτημα που τίθεται για το κυβερνών κόμμα του ΑΚΡ: «Εάν επιλέξει να επιδιώξει βοήθεια από το ΔΝΤ, το σχέδιο διάσωσης θα συνοδεύεται με απαιτητικούς όρους. Θα συμφωνούσε ο Πρόεδρος Ερντογάν με τα αιτήματα για διαφάνεια και λιτότητα ή θα επέλεγε να διατηρήσει το πολιτικό του ένδυμα ανέπαφο, σε βάρος της μοίρας της οικονομίας και να αναγκάσει τους πολίτες να την αποδεχθούν; Θα ανεχθούν οι Τούρκοι πολίτες, συμπεριλαμβανομένων των υποστηρικτών του κυβερνώντος κόμματος, μια οικονομική επιλογή που συνεπάγεται υψηλή ανεργία και φτώχεια; Και αν το κάνουν, για πόσο καιρό;» αναρωτήθηκε και τόνισε πως σε κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, στον αντίποδα, αυτό που ονομάζουν οι Τούρκοι ειδικοί ως "μεταρρυθμίσεις" είναι ουσιαστικά μέτρα για τη μείωση του χάσματος στα δημόσια οικονομικά: «θα αποτελούσε ουσιαστικά ένα πρόγραμμα του ΔΝΤ χωρίς το ΔΝΤ, αλλά η προοπτική αυτών των μέτρων λιτότητας παραμένει ασαφής» επισήμανε.
Η επικαιροποιημένη εκτίμηση για την πορεία της τουρκικής οικονομίας την προσεχή περίοδο
Τα πολιτικά ζητήματα, όπως το αποτέλεσμα των επαναληπτικών δημοτικών εκλογών στις 23 Ιουνίου στον μητροπολιτικό δήμο της Κωνσταντινούπολης και κυρίως η προμήθεια ή όχι των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων S-400, υπερισχύουν της κακής οικονομίας κατά τον δρα Κοντάκο, που ερωτηθείς επί του θέματος έθεσε το συγκεκριμένο δίπτυχο ως το πλέον κρίσιμο βαρόμετρο που θα καθορίσει μεσοβραχυπρόθεσμα τις εξελίξεις.
«Η κυβέρνηση του ΑΚΡ αντιμετωπίζει ένα δυσμενές παγκόσμιο κλίμα, καθώς αγωνίζεται να διαχειριστεί την πολιτική και την οικονομική κατάσταση στη χώρα. Θεωρώ ότι την τρέχουσα χρονική περίοδο το ζήτημα ή όχι της προσφυγής εκ νέου στο ΔΝΤ είναι δευτερεύον», τόνισε, και εστίασε ιδιαίτερα στην έκβαση στο ζήτημα των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων S-400.
«Αυτό αναμένεται να προσδιορίσει τον προσανατολισμό της Τουρκίας μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Αδιαμφισβήτητα, η προμήθεια τέτοιων συστημάτων θα καθιστούσε ταυτόχρονα ασύμβατη ή αντιφατική μια προσφυγή στο ΔΝΤ, ενδυναμώνοντας δυνητικά τους κραδασμούς για την οικονομία» σημείωσε ο δρ Κοντάκος. «Εν κατακλείδι, η χώρα φαίνεται να βρίσκεται μεταξύ Συμπληγάδων: από τη μία πλευρά η επιβολή κυρίως αμερικανικών οικονομικών κυρώσεων στην περίπτωση προμήθειας των S-400 και από την άλλη πλευρά, σε περίπτωση υπαναχώρησής της, η αντιμετώπιση της όποιας ρωσικής αντίδρασης, κυρίως στη στρατιωτική τους συνεργασία στη Συρία» κατέληξε.