Οι 22 μεγαλύτερες εμπορικές αποτυχίες

Η δημιουργία ενός πετυχημένου προϊόντος δεν είναι απλή υπόθεση. Όπως σημειώνουν η Τζον Σνάιντερ και η Τζουλι Χαλ, που υπογράφουν το βιβλίο «The New Launch Plan», λιγότερο από το 3% των νέων προϊόντων καταφέρνουν να φθάσουν σε πωλήσεις 50 εκατ. δολαρίων, που θεωρείται το όριο για να κριθεί ένα προϊόν επιτυχημένο.

Αυτός είναι και ένας από τους λόγους γιατί ακόμα και τα μεγαλύτερα ονόματα των επιχειρήσεων, από την Nintendo μέχρι το Netflix και από την Microsoft μέχρι τα McDonald’s έχουν υποστεί μεγάλες ήττες.

Αυτές είναι οι μεγαλύτερες εμπορικές αποτυχίες που μπορούν να διδάξουν πολλά σε όσους φιλοδοξούν να δημιουργήσουν νέα προϊόντα.

1957: Ford Edsel

Ο Μπιλ Γκέιτς έχει αναφέρει πως η αποτυχία του Edsel αποτελεί την αγαπημένη του υπόθεση. Ακόμα και το όνομα Edsel είναι συνώνυμο με «εμπορική αποτυχία». Η Ford επένδυσε 400 εκατ. δολάρια στο αμάξι που εισήγαγε το 1957, αλλά οι Αμερικανοί δεν το αγόραζαν επειδή ήθελαν τότε μικρότερα, πιο οικονομικά οχήματα.

Όπως αναφέρει το Associated Content: «Άλλοι κριτικοί εντοπίζουν την αιτία αποτυχίας του μοντέλου στα στελέχη της Ford Motors που δεν ξεκαθάρισαν ποτέ σε ποιο αγοραστικό κοινό απευθύνονταν. Οι τιμές των μοντέλων Edsel ήταν μεταξύ ενός πολυτελούς Ford και ενός βασικού Mercury. Αποσύρθηκε από την κυκλοφορία το 1960.

1975: Sony Betamax

Τη δεκαετία του '70 ήλθε ο πρώτος «πόλεμος του home entairtment». Betamax εναντίον VHS βρέθηκαν σε σύγκρουση για το ποιος θα κερδίσει το κοινό στο νέο φόρματ εγγραφής βίντεο. Η Sony έκανε ένα λάθος. Άρχισε να πουλάει το Betamax το 1975, ενώ οι ανταγωνιστές της είχαν ήδη κυκλοφορήσει συσκευές VHS. Η Sony επέμεινε στο Betamax κατοχυρώνοντας την ευρεσιτεχνία της, αλλά οι πωλήσεις των συσκευών VHS γρήγορα ξεπέρασαν τα Betamax, παρ’ όλο που τα τελευταία ήταν πολύ ανώτερα τεχνολογικά. Τα VHS κέρδισαν με την ευρεία τους απήχηση, μόνο και μόνο για να δουν την τεχνολογία να τα ξεπερνάει από τα DVD που γρήγορα και αυτά παρέδωσαν την θέση τους σε επόμενες γενιές τεχνολογίας.

1985: New Coke

Στις αρχές των 80’s, μεταξύ glam rock και Μαντόνα, ο πλανήτης ζούσε τον μεγαλύτερο εμπορικό πόλεμο στην ιστορία με μονομάχους δυο κολοσσούς. Η Coca Cola έχανε συνεχώς έδαφος από την Pepsi εντός ΗΠΑ, καθώς το περίφημο διαφημιστικό κόλπο «Pepsi Challenge» είχε δημιουργήσει ένα τρομερό μομέντουμ για την ανταγωνίστρια της διάσημης μάρκας.

Η Coca Cola τότε ετοιμάστηκε να κάνει την πλέον καινοτόμα κίνηση για να ανατρέψει την κατάσταση, αλλά τελικά της έδωσε ένα τεράστιο μάθημα που τελικά εξελίχθηκε στην αιτία για να γίνει η εταιρεία ένα από τα πιο επιτυχημένα και αναγνωρίσιμα μπραντ του πλανήτη. Ενώ είχαν την καλύτερη φυλαγμένη συνταγή στον κόσμο, αποφάσισαν να την αλλάξουν και να δημιουργήσουν ένα προϊόν που έμοιαζε περισσότερο με την Pepsi.

Και εγέννετο η New Coke. Αν και οι δοκιμές σε πανεθνικό επίπεδο είχαν δείξει ενθαρρυντικά αποτελέσματα πριν την έναρξη της κυκλοφορίας το 1985, τελικά απεδείχθη πως ήταν παραπλανητικές. Αυτό που πίστευαν τα στελέχη της Coca Cola πως θα είναι η απαρχή της ολοκληρωτικής κυριαρχίας τους, παραλίγο να μετατραπεί στον μεγαλύτερο κίνδυνο. Τελικά μόλις μετά από μερικές εβδομάδες απογοητευτικών πωλήσεων, η Coca Cola εγκατέλειψε τη New Coke και έμαθε πως τίποτα δεν μπορεί να κερδίσει την παράδοση. Επανακυκλοφόρησε με επιτυχία τη γνωστή της γεύση, με τη νέα ονομασία Coca-Cola Classic, και τα υπόλοιπα είναι ιστορία...

1989, 1992: Pepsi A.M. and Crystal Pepsi

Η αντεπίθεση της Coca Cola στον «μεγάλο πόλεμο» των 80’s μεταξύ των δυο εταιρειών είχε στριμώξει πλέον την Pepsi που αναζητούσε το επόμενο μεγάλο προϊόν. Με τα αναψυκτικά να θεωρούνται πως έχουν περιορισμένο χρονικό περιθώριο κατανάλωσης, η Pepsi σκέφτηκε να λανσάρει το «αναψυκτικό του πρωινού» με την Pepsi A.M. Ήταν τόσο αποτυχημένο που κράτησε μόλις ένα χρόνο.

Το 1992 η Pepsi προσπάθησε ξανά να σπάσει την κυριαρχία της Coca Cola, με το διάφανο αναψυκτικό Crystal Pepsi, το οποίο αποτέλεσε τότε αποτυχία και ούτε το 2016 όπου και επανακυκλοφόρησε σε... ρετρό διάθεση κατάφερε να κερδίσει το κοινό. Με γεύση που θύμιζε βατόμουρο με ανθρακικό σε υγρό που έμοιαζε με σόδα δεν μπορούσε να έχει και περισσότερες ελπίδες επιτυχίας.

1989: RJ Reynolds smokeless cigarettes

Στη δεκαετία του 1980, είχαν ξεκινήσει να γίνονται ακόμα πιο δυναμικές οι εκστρατείες κατά του καπνίσματος, με την RJ Reynolds να δίνει 325 εκατ. δολάρια σε ένα νέο προϊόν. Τα άκαπνα τσιγάρα.

Δεν δούλευαν και οι καταναλωτές δεν τα αγόραζαν, οπότε τέσσερις μήνες μετά εξαφανίστηκαν από την αγορά, χωρίς κανείς να ξέρει αν τελικά κατάφεραν τον σκοπό τους.

1990: Coors Rocky Mountain Spring Water

Η Coors θεωρείται μια από τις κορυφαίες ζυθοποιίες των ΗΠΑ, και έχοντας την ασφάλεια της επιτυχίας αποφάσισε να πραγματοποιήσει ένα ενδιαφέρον πείραμα για την επέκταση του μπράντ. Το εμφιαλωμένο νερό Coors Rocky Mountain Spring Water που κυκλοφόρησε το 1990 δεν έκανε καμία απολύτως εντύπωση αποδεικνύοντας πως οι λάτρεις της μπύρας μπορούν να αγαπήσουν μόνο ένα ποτό της αγαπημένης του εταιρείας.

Σίγουρα πάντως αυτό δεν θα ήταν το νερό, ενώ η εταιρεία κατάφερε να ξεφύγει από την ατυχή έμπνευση και να παραμένει από τις σημαντικότερες εταιρείες ζυθοποιίας παγκοσμίως.

1993: Apple Newton

Το Newton είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα των κακών εποχών της Apple πριν γίνει ο τεχνολογικός κολοσσός που όλοι γνωρίζουν σήμερα.

Όπως αναφέρει το Forbes, το PDA Newton απέτυχε για ένα σωρό λόγους. Η τιμή του ξεκινούσε στα 700 δολάρια, είχε 8 ίντσες ύψος και 4,5 ίντσες πλάτος και η αναγνώριση γραφής ήταν τόσο κακή που μέχρι και οι Simpsons το είχαν σατιρίσει σε ένα επεισόδιο τους.

Μπορεί να ήταν από τις μεγαλύτερες αποτυχίες της Apple, η οποία όμως στο τέλος στράφηκε στην αγορά των tablet και άλλαξε τον ρου της ιστορίας με την εισαγωγή του iPad.

1995: Microsoft Bob

Ο Bob της Microsoft υποτίθεται θα ήταν ένα φιλικό προς τον χρήστη πρόγραμμα για τα Windows που μόλις είχαμε γνωρίσει στη σύγχρονη μορφή τους. Ήταν μια έμπνευση της Μελίντα Γκέιτς, που όμως η κατάληξη του, ήταν στην κάλαθο των αχρήστων ένα χρόνο μετά την πρώτη κυκλοφορία του.

Από τους βασικότερους λόγους αποτυχίας του λογισμικού ήταν η υψηλή ανάγκη πόρων που χρειάζονταν για να τρέξει το πρόγραμμα, η οποία έκανε τους περισσότερους υπολογιστές της εποχής να σέρνονται. Όπως είχε αναφέρει ο Μπιλ Γκέιτς: «Δυστυχώς το πρόγραμμα απαιτούσε περισσότερη υπολογιστική ισχύ σε σχέση με ένα τυπικό πρόγραμμα υπολογιστή, ενώ η αγορά δεν είναι τόσο μεγάλη. Ο Bob πέθανε».

1995: Nintendo's Virtual Boy

Το Virtual Boy της Nintendo ήταν μια φιλόδοξη ώθηση στην τότε ακμάζουσα νέα τεχνολογία της τεχνητής πραγματικότητας. Απλά αγόραζες το Virtual Boy και μπορούσες να χαθείς μέσα στο ψηφιακό περιβάλλον της Τεχνητής Πραγματικότητας.

Μόνο που η πραγματικότητα που υποσχόταν το Virtual Boy ήταν τελείως διαφορετική από εκείνη που υπόσχονταν. Τα παιχνίδια θύμιζαν περισσότερο εφιάλτες σε μαύρο και κόκκινο, με γραφικά χαμηλής ανάλυσης και gameplay που θα ταίριαζε καλύτερα σε μια κλασσική παιχνιδομηχανή. Το Vitrual Boy κατέληξε να πουλήσει τελικά μόλις 1 εκατ. μονάδες και αποτελεί την μεγαλύτερη αποτυχία συσκευής στην ιστορία της Nintendo. Η ιστορία του Virtual Boy που βρίσκεται πλέον κοντά στα όρια του μύθου, ανακαλείται συχνά στο παρόν, όταν κάποιος θέλει να καταλαγιάσει τις προσδοκίες από μια νέα τεχνολογία Τεχνητής Πραγματικότητας.

1996: McDonald's Arch Deluxe

Το 1996, τα McDonald’s παρουσίασαν το Arch Deluxe που όμως ποτέ δεν κατάφερε να κερδίσει την προτίμηση του κοινού. Προοριζόταν για τους «σκεπτόμενους αστούς» που μέχρι τότε βρίσκονταν εκτός των δημογραφικών του διάσημου ταχυφαγείου. Για να προσελκύσει το συγκεκριμένο κοινό, η McDonald’s ξόδεψε 100 εκατ. δολάρια, κάνοντας το Arch Deluxe την πιο ακριβή εμπορική αποτυχία όλων των εποχών.

Όπως απεδείχθη, τα McDonald’s απλώς έβλεπαν... 10 χρόνια πιο μπροστά, καθώς το burger πλέον μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε μια γκουρμέ επιλογή που δεν μπαίνει σε τυπικά αστικά κλισέ και κατακτά όλο και μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα της εστίασης.

1997: Orbitz soda

Η αλήθεια είναι οτι έδειχνε πως θα ήταν σίγουρη επιτυχία. Το αναψυκτικό που έμοιαζε με τις περίφημες λάμπες λάβας που γνώριζαν εποχές «δόξας», έκανε κλίκ στα νέα παιδιά όμως δεν ήταν τόσο γευστικό, με πολλούς καταναλωτές να το συγκρίνουν με σιρόπι για τον βήχα. Εξαφανίστηκε από τα ράφια την ίδια χρονιά που εμφανίστηκε, και όχι λόγο της μεγάλης του επιτυχίας...

Αν παρ’ όλα αυτά θέλετε μια ξεχωριστή γεύση από το παρελθόν, μπορείτε να βρείτε μερικά μπουκάλια (δεκαετίας) που πωλούνται στο eBay.

1999: Γιαούρτι Cosmopolitan

Το διάσημο περιοδικό Cosmopolitan λίγο πριν την αλλαγή της χιλιετίας αποφάσισε να επεκτείνει τις δραστηριότητες του, προχωρώντας στο λανσάρισμα ενός γιαουρτιού. Σε μια αγορά όπως του γιαουρτιού που ήταν ήδη κορεσμένη το γιαούρτι του Cosmopolitan δεν κατάφερε να κερδίσει τους αναγνώστες και αναγνώστριες του περιοδικού. Κανείς δεν έμαθε τελικά αν ήταν καθόλου καλό.

2006: Microsoft Zune

Ο Μπιλ Γκέιτς δεν έχει καταγεγραμμένες πολλές αποτυχίες. Μια από τις ελάχιστες άτυχες στιγμές της Microsoft ήταν το Zune που δημιουργήθηκε για να ανταγωνιστεί το iPod που κατακτούσε την αγορά. Δεν τα κατάφερε ποτέ τελικά, αν και θα το δούμε σε πολλές σειρές και ταινίες που πραγματεύονται μελλοντικά σενάρια για τον πλανήτη μας.

Ο Ρομπι Μπαχ, πρώην διευθυντής του τμήματος Home entertainment και Mobile business, έδωσε την δικιά του εξήγηση για την παταγώδη αποτυχία του Zune. « Δεν ήμασταν αρκετά γενναίοι και ειλικρινά καταλήξαμε να κυνηγάμε την Apple με ένα προϊόν που δεν ήταν κακό, αλλά παρέμενε αυτό που κυνηγούσε τον πρώτο. Δεν δώσαμε έναν λόγο στους καταναλωτές για να θελήσει κάποιος να το αγοράσει οπωσδήποτε».

Το καλό είναι πως μπορείτε να τα βρείτε ακόμα και σήμερα στο eBay, για όποιον θέλει να νιώσει λίγο ρετρό.

2006: Mobile ESPN

Το ESPN αποτελεί ένα από τα κορυφαία αθλητικά κανάλια παγκοσμίως με σπουδαίες παραγωγές και όμως κατάφερε να υποστεί μια από τις μεγαλύτερες ήττες στην ιστορία των mobile virtual network operators.

Τον Ιανουάριο του 2006 εμφανίστηκε για πρώτη φορά το κινητό του ESPN όπου το κινητό που θα αγόραζε ο καταναλωτής θα είχε αποκλειστικό υλικό του δημοφιλούς καναλιού και βίντεο, ενώ η εταιρεία που θα υποστήριζε το δίκτυο ήταν η Verizon Wireless. Όμως το ESPN δεν φάνηκε τόσο προετοιμασμένο καθώς παρουσίασε μόλις μια συσκευή στα 400 δολάρια που δεν συγκίνησε τους φιλάθλους.

Η αποτυχία ήταν παταγώφης, καθώς οι πωλήσεις ήταν σχεδόν μηδαμινές, με το ESPN να κλείνει γρήγορα την υπηρεσία, αλλά παρείχε υλικό μέσα από το ασύρματο δίκτυο της Verizon. Μετά από λίγο καιρό εμφανίστηκαν και τα smartphones, κάνοντας την ίδεα του ESPN περιττή.

2006: HD-DVD

Υποστηρίχτηκε κυρίως από την Toshiba και το HD-DVD υποτίθεται θα ήταν ο υψηλής ανάλυσης διάδοχος του DVD όταν βγήκε στην αγορά το 2006. Συσκευές HD-DVD δημιουργώντας ένα θετικό μομέντουμ στην αγορά, ενώ την ίδια στιγμή και το δημοφιλές Xbox 360 της Microsoft διέθετε και ξεχωριστή υποδοχή για την σύνδεση συσκευής HD-DVD.

Ο «θάνατος» όμως του HD-DVD ήρθε με την απόφαση της Warner Bros να στραφεί στη νέα τεχνολογία που είχε εισάγει η Sony και άκουγε στο όνομα Blu-ray, τον Ιανουάριο του 2008. Δεν χρειάστηκε παρά ένας μήνας μετά την απόφαση της Warner για να εγκαταλείψει η Toshiba κάθε προσπάθεια ανάπτυξης του HD-DVD. Μετά από 11 χρόνια το Blu-ray κυριαρχεί στην αγορά, την ίδια στιγμή ελάχιστοι θυμούνται τον διάδοχο του διάσημου DVD.

2008: Google Lively

Μπορεί η Google να έχει απάντηση σε κάθε απορία μας, όμως μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει απαντήσει τι είχαν στο μυαλό τους οι ιθύνοντες του τεχνολογικού κολοσσού όταν δημιουργούσαν το Google Lively.

Πριν ακόμα το Facebook γίνει mainstream, οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αναζητούσαν τρόπους να συνδεθούν διαδικτυακά, ενώ την ίδια στιγμή γίνονταν και τα πρώτα δειλά βήματα στην τεχνητή πραγματικότητα. Η διαδικτυακή πλατφόρμα Second Life αποτελούσε το κορυφαίο παράδειγμα, εμ την Google να προσπαθεί να ακολουθήσει με την δικιά της έκδοση το Lively τον Ιούλιο του 2008. Μια πλατφόρμα, όπου οι χρήστες μπορούσαν να συνεργαστούν, να ψωνίσουν, μέχρι και να κάνουν αγορές real estate στον πραγματικό κόσμο. Η οικονομική κρίση όμως που ξέσπασε λίγο αργότερα, ανάγκασε την Google να κατεβάσει τους διακόπτες μόλις τέσσερις μήνες αργότερα, τον Νοέμβριο του 2008.

2009: JooJoo

Άγνωστο στην Ελλάδα, σχεδόν άγνωστο το πέρασμα του από την Ευρώπη, αλλά και στις ΗΠΑ δεν γνώρισε και μεγάλες δόξες καθώς αποσύρθηκε μερικούς μήνες αργότερα. Στην εποχή όπου το Apple iPad στοίχιζε 499 δολάρια, εμφανίστηκε το φιλόδοξο JooJoo που θέλησε να κατακτήσει μερίδιο από την αγορά που είχε δημιουργήσει η Apple. Χωρίς όμως ποτέ να μπορεί να λειτουργήσει κανονικά, γρήγορα βρήκε την θέση του στο ντουλάπι των αποτυχημένων εμπνεύσεων της τεχνολογίας.

2011: Qwikster

Τον Σεπτέμβριο του 2011 ο Ριντ Χαστινγκς ανακοίνωσε πως το Netflix θα ενεργοποιήσει το Qwikster στην αγορά της ενοικίασης DVD. Μια κίνηση που αντιμετωπίστηκε με αρκετό σκεπτικισμό και ασκήθηκε δριμεία κριτική, με αποτέλεσμα ο Χαστινγκς να αποσύρει την ιδέα του, μόλις 23 μέρες αργότερα. Το λες και ρεκόρ...

2011: HP Touchpad

Μόλις 1,5 μήνα διήρκησε η προσπάθεια της HP με το TouchPad και το λειτουργικό του σύστημα WebOS, μπαίνοντας και αυτό με την σειρά του στη λίστα των συσκευών που προσπάθησαν να ανταγωνιστούν τις εμπνεύσεις της Apple και κατέληξαν σε άδοξη ήττα.

Αν και οι προσδοκίες ήταν υψηλές, και στην HP πίστευαν πως η συγκεκριμένη συσκευή θα μπορούσε να «σκοτώσει» το iPad, εντούτοις μόλις 25.000 συσκευές (και αυτές σε προσφορά) πωλήθηκαν σε 49 ημέρες που παρέμεινε τελικά στα ράφια των καταστημάτων.

Για να είμαστε δίκαιοι, το TouchPad της HP δεν ήταν τόσο κακό όσο μαρτυρούν οι πωλήσεις του. Όμως σχεδιαστικά και λειτουργικά δεν κατάφερε ποτέ να ανταγωνιστεί το iPad και δεν έκανε και τίποτα καλύτερο από την συσκευή της Apple, που το καταδίκασε να είναι ένα ακόμη tablet σαν όλα αυτά που τριγυρνούν στην αγορά.

2013: Facebook Home

Η αλήθεια είναι πως ο Μαρκ Ζούκενμπεργκ είχε μια από τις κορυφαίες ιδέες του 21ου αιώνα που άλλαξαν σε μεγάλο βαθμό τον κόσμο και πως αντιλαμβανόμαστε την κοινωνία. Από την εποχή της διαδραστικής κοινωνίας έχουμε περάσει στην εποχή του καναπέ και της ασφάλειας της οθόνης, ενώ πλέον η συζήτηση περί προστασίας της προσωπικής ζωής είναι πιο έντονη από ποτέ.

Μια όμως όμως έμπνευση του Μάρκ Ζουκενμπεργκ, έμελλε να μην μακροημερεύσει. Το Facebook Home προσπάθησε να κάνει το Facebook όχι απλά απαραίτητο για τον χρήστη, αλλά σχεδόν να το επιβάλλει σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας του. Απέτυχε παταγωδώς, με την συνδρομή του από 99 δολάρια για δυο χρόνια να «βυθίζεται» στα 0,99 μέχρι που η ιδέα εγκαταλείφθηκε τελείως.

Η ιδέα ήταν κάθε ίντσα της οθόνης ενός smartphone να είναι άμεσα συνδεδεμένη με το Facebook, και να υπάρχει μια διαρκής και συνεχόμενη ενημέρωση του χρήστη για το τι συνέβαινε στο δημοφιλέστερο κοινωνικό δίκτυο. Ακόμα και οι εθισμένοι του Facebook δεν μπόρεσαν να ακολουθήσουν τον καταιγισμό των ενημερώσεων που έρχονταν. Τελικά ο Μαρκ Ζούκενμπεργκ αποφάσισε να αναδιοργανώσει όλη την εταιρεία μετά την αποτυχία του Facebooj Home και διέλυσε την ομάδα που το δημιούργησε.

2014: Amazon's Fire Phone

Το Fire Phone της Amazon έδειχνε πως θα έφερνε την μεγάλη επανάσταση στα smartphones όταν και εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 2014. Είχε λειτουργικό Android, ήταν με την σφραγίδα ενός από τους μεγαλύτερους τεχνολογικούς κολοσσούς και τίποτα δεν έδειχνε πως ένα χρόνο αργότερα θα είχε καταλήξει στον κάλαθο των αχρήστων.

Υποτίθεται θα ήταν το πρώτο 3D κινητό, όμως αποδείχθηκε μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές αποτυχία. Η 3D αναγνώριση προσώπου υπήρξε περισσότερο ανέκδοτο, παρά τεχνολογία αιχμή, ενώ η περιορισμένη του διαθεσιμότητα στο δίκτυο της AT&T δεν βοήθησε να ανεβούν οι πωλήσεις, με την Amazon να διακόπτει την κυκλοφορία του 13 μήνες μετά το ντεμπούτο του.

2016: Samsung's Galaxy Note 7

Τι μπορεί να πει κανείς για την παταγώδη αποτυχία του Galaxy Note 7 που δεν έχει ήδη ειπωθεί; Μπορεί η Samsung να μην συνηθίζει τους οπαδούς της σε αποτυχίες, αλλά η συγκεκριμένη ήταν τόσο τεράστια που δύσκολα θα μπορέσει να ξεχαστεί. Το Note 7 αποτέλεσε μια από τις ναυαρχίδες της Samsung στον χώρο των smartphones και παραλίγο να βυθίσει την κορεατική εταιρεία τεχνολογίας.

Πολλές συσκευές έγιναν μικροί «εκρηκτικοί μηχανισμοί» καθώς ανατινάσσονταν χωρίς κάποιο προφανή λόγο ή έπιαναν φωτιά. Οι φήμες ήθελαν μέχρι και ένα αυτοκίνητο να τυλίχτηκε στις φλόγες εξαιτίας ενός Samsiung Galaxy Note 7.

Τα συγκεκριμένα smartphones αποκλείστηκαν ακόμα και από τις πτήσεις, και η Samsung αναγκάστηκε να ανακαλέσει ολόκληρη την σειρά. Πάντως η σειρά Note παρέμεινε και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία, με την τελευταία έκδροση του, το Galaxy Note 8 να αποτελεί μια από τις χρυσές ελπίδες της Samsung.