Οι μεταγραφές δεν κάνουν τον ΣΥΡΙΖΑ Κεντροαριστερά

Άρθρο του Φίλιππου Σαχινίδη*

Η διαιρετική τομή μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών πολιτικών δυνάμεων, που με επιτυχία προώθησε ο ΣΥΡΙΖΑ μετά το 2010, του εξασφάλισε πολιτική νομιμοποίηση για την τετραετή κυβερνητική συνεργασία με την Ακροδεξιά των ΑΝΕΛ μετά τις εκλογές του 2015. Έχασε όμως τη δυναμική της από την υπογραφή και εφαρμογή από την κυβέρνησή ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ του αχρείαστου τρίτου Μνημονίου.

Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, για να διατηρήσει την εκλογική του επιρροή, αναδεικνύει την κλασική διαιρετική τομή Δεξιάς-Αριστεράς και διεκδικεί να εκπροσωπήσει και την Κεντροαριστερά. Τίθεται το ερώτημα αν ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ταυτιστεί η να συνομιλεί με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία την οποία στην Ελλάδα εκπροσωπεί το Κίνημα Αλλαγής.

Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία είναι ταυτισμένη με τον πολιτικό φιλελευθερισμό, την προάσπιση της δημοκρατίας και το σεβασμό των θεσμών. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει απαξιώσει το Κοινοβούλιο, τη Δικαιοσύνη, τις εξισορροπητικές ανεξάρτητες αρχές και υπερασπίζεται το αυταρχικό «αριστερό» καθεστώς του Μαδούρο, το οποίο έχει καταγγείλει η Σοσιαλιστική Διεθνής και τα σοσιαλιστικά κόμματα της ΕΕ.

Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία θέτει στο επίκεντρο της την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ καταπατά με βάναυσο τρόπο τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Μόρια και στα άλλα προσφυγικά στρατόπεδα.

Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία επιδιώκει συμβιβασμούς και ευρύτερες πολιτικές και κοινωνικές συναινέσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ προωθεί το διχασμό και την πόλωση σε κάθε θέμα. Το κεντρικό του σύνθημα είναι το «εμείς ή αυτοί».

Σε ότι αφορά την οικονομία, οι σοσιαλδημοκράτες στην Ευρώπη είναι υπέρ της μεικτής οικονομίας και των διαρθρωτικών αλλαγών που οδηγούν σε βιώσιμη ανάπτυξη και δικαιότερη κατανομή του παραγόμενου πλούτου, ώστε να αποφεύγεται η δημιουργία κοινωνικών ανισοτήτων. Το κράτος έχει τον ρυθμιστικό και ελεγκτικό του ρόλο, δημιουργεί τις υποδομές που αρνείται να αναλάβει ο ιδιωτικός τομέας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει πιστός στον κρατισμό, είναι εχθρικός στον ρόλο των ιδιωτών στην οικονομία και φοβικός απέναντι στις ξένες ιδιωτικές επενδύσεις. Θέλει το κράτος ρυθμιστή σε όλα τα ζητήματα, αδιαφορώντας για την αποτελεσματικότητα του ή τις είδους υπηρεσίες προσφέρονται στον πολίτη. Έχει εγκαταλείψει τα πανεπιστήμια και την υγεία στην τύχη τους και χωρίς πόρους. Απαξιώνει τον ρόλο των κοινωνικών ανταγωνιστών όπως φάνηκε και από το νομοθετικό πλαίσιο που έφερε για τον κατώτατο μισθό τον οποίο αποφασίζει η υπουργός Εργασίας. Ενώ στο ζήτημα της αναθεώρησης του Άρθρου 16 του Συντάγματος εναντιώθηκε στην άποψη για ίδρυση μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων.

Είναι προφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν σέβεται ούτε συμμερίζεται τις αξίες που η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία υπηρετεί χωρίς αστερίσκους. Απλά επιδιώκει να διεκδικήσει τους ψηφοφόρους που αυτοπροσδιορίζονται ως κεντροαριστεροί. Για να το πετύχει ανταλλάσσει κυβερνητικές θέσεις με πρόσωπα που προέρχονται από το χώρο των δυνάμεων του Κινήματος Αλλαγής. Αλλά αυτό δεν τον κάνει εκπρόσωπο της Κεντροαριστεράς. Γιατί αν μπει κανείς στη λογική ότι την ταυτότητα ενός κόμματος την προσδιορίζουν τα πρόσωπα και όχι οι πολιτικές του ή οι αξίες που υπηρετεί, τότε εξίσου άνετα θα μπορούσε να ειπωθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπεί και τη λαϊκίστικη, εθνικιστική, ομοφοβική, αντισημιτική Ακροδεξιά. Γιατί, προκειμένου να μείνει στην εξουσία συνεργάζεται και συγκροτεί μια ετερόκλητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία με πολιτικό προσωπικό από τον χώρο της καραμανλικής Δεξιάς με τον οποίο συγκυβέρνησε για τέσσερα χρόνια. Είναι προφανές ότι όπως τα ράσα δεν κάνουν τον παπά, ούτε το πολιτικό προσωπικό του Κινήματος Αλλαγής που μεταγράφεται στον ΣΥΡΙΖΑ τον κάνει κεντροαριστερό κόμμα ή αξιόπιστο συνομιλητή της ελληνικής και κατ’ επέκταση ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.

* Ο κ. Φίλιππος Σαχινίδης είναι πρώην υπουργός και νυν Γραμματέας του Τομέα Οικονομικών στο Κίνημα Αλλαγής. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Τα Νέα στις 19/2/2019.